คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 6
Chapter 6
_______________________________________________________
“คชา กินนี่สิลูก อร่อยน่ะ แม่ทำเองเลย” หญิงวัยกลางคนตักอาหารหน้าตาน่าทานใส่จานคนตัวเล็กหลายอย่าง จนร่างสูงที่นั่งข้างๆเริ่มทำหน้าปุเลี่ยน
คุณแม่น่ะคุณแม่! ตักให้แต่คชา ทีลูกชายละให้ตักเอง อะไรว๊า~ สองมาตรฐานอะ! =3=
“แม่ค้าบบ ไม่เห็นตักให้เต๋าบ้างเลยอะ”
“เต๋านี่! ตักเองสิลูก! แม่ตักให้หนูคชาเขาอยู่” ผู้เป็นแม่หันมาเอ็ดลูกชาย ทำให้ร่างเล็กๆข้างๆ หันมาแลบลิ้นอย่างสะใจ
“คุณแม่ก็ต้องกินเยอะๆน่ะค้าบบ” ร่างเล็กตักอาหารใส่จานคุณแม่ของร่างสูงแล้วยิ้มตาปิด
“แหม~ ลูกสะใภ้แม่นี่น่ารักจริงๆ” มือบางของหญิงสาวยกมาบีบแก้มนิ่มของคนตัวเล็กเบาๆ
“อะแฮ่มๆ ผมหวงน่ะแม่น่ะ หวง!” เต๋ายกมือขึ้นมาโอบไหล่คนตัวเล็ก
“กับแม่ยังหวงเลยเรานี่! ใช้ไม่ได้เลยลูกคนนี้!” คุณแม่ตีหน้าดุใส่ลูกชายที่ออกอาการหวงแฟนไม่เข้าท่า มือบางของคชาหันไปหยิกเข้าที่ต้นแขนล่ำของร่างสูง
“โอ๊ยยย!! เจ็บน่ะชา!!” ไม่ได้สำออยแกล้งร้อง แต่ขอโทษเหอะคุณ!!! ถึงคชามันจะตัวเล็ก แต่แม่งแรงเยอะชิบหาย บิดมาทีเนื้อกูจะหลุด!! ใครบอกเคะแรงน้อย มาเจอไอ้เชี่ยนี่ต่อยแล้วคุณจะเปลี่ยนทัศนคติ!! T^T
“สมน้ำหน้า!” ร่างเล็กแยกเขี้ยวใส่แล้วตักข้าวเข้าปาก หยิกไอ้เต๋าแม่งใช้แรงเยอะครับ ตัวแม่งหนา ผมศูนย์เสียพลังงาน ต้องแดร๊ก! งั่มมมมมม!
“อะไร? มองหน้ากูไม?” ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นสบตากับคนร่างสูงที่นั่งจ้องตนเอง อ่อ ... ลืมบอกไป ว่าคุณแม่ของเต๋าเดินออกไปแล้ว ไม่งั้นผมไม่กล้าพูดกูมึงหรอก!
“มึงนี่นิสัยไม่ดี ...”
“แล้วไง?”
“มึงมันคนใจร้าย ...”
“แล้วไงอีก? -..-”
“มึงแม่งแย่ ...”
“อื้ม ..”
“คนเหี้ย ...”
“-*-”
“มึงมันเลว ....”
“สัสเต๋า!” แม่งแอบด่ากูปะว่ะ?!
“ไรมึง?!”
“โหยยย! เดี๋ยวนี้มึงพูดงี้กะกูอ๋อ?!!”
“ขอโทษครับเมียครับ”
“เออ! ให้มันรู้ซะมั่งว่าใครเป็นใคร!”
“มึงพูดแล้วน่ะ ...-..-” อยู่ๆร่างสูงก็พูดคำพูดที่ไม่ได้เกี่ยวโยงกับบทสนทนาเลย
“อะไร? กูพูดอะไร?”
“มึงพูดน่ะ!”
“ห๊ะ?! เออๆ กูพูดๆ ... แล้วกูพูดอะไรอะ?!” เชี่ย! กูงงน่ะเนี่ย! =____=;;
“พูดแล้ว .. อิอิ พูดแล้ววว~”
“พูดเชี่ยไรครับบบบ?!!!” =[]= !!! แล้วดูมันหัวเราะ! อิอิ ... เจือกหัวเราะแบบไร้ซึ่งอารมณ์ขัน เหมือนพูด อิอิ เพื่อประชดเลยว่ะ!
“ก็เมื่อกี้กูบอกว่า ขอโทษครับเมียครับใช่ปะ?”
“เออ แล้วไง?”
“แล้วมึงก็บอกว่า ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร หมายความว่ามึงตกลงปลงใจเป็นเมียกู”
“อ ... ไอ้เชี่ยยยย!!! กูแค่เผลอโว้ยยยย!” =//[]//=
“ไม่รู้ๆ กูถือว่ามึงพูดแล้ว! ไหนก็ตกลงปลงใจเป็นเมียกูแล้ว งั้นไปทำให้เป็นเมียจริงๆกันเหอะ!!!” คนตัวหนาลุกขึ้นอุ้มร่างเล็กจากเก้าอี้แล้วตรงดิ่งขึ้นห้องนอนท่ามกลางเสียงโวยวายของคชา และสายตาอมยิ้มจากบรรดาคนใช้ภายในบ้าน
ก็คุณคชาน่ะน่ารักจะตาย! เหมาะสมกับคุณเต๋ามากกว่าคุณหนูนีน่าตั้งเยอะ!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“อย่าทำไรกูเลยน่ะน่ะน่ะน่ะน่ะ T^T” คนตัวเล็กรีบหยิบผ้าห่มมาคลุมตัวเองจนตอนนี้กลายเป็นก้อนอะไรซักอย่าง
“หื้มมม?” ร่างสูงครางในลำคอเบาๆ ก็จากเหตุการณ์เมื่อกี้ เขาอุ้มคชามาแล้วโยนลงบนเตียง ตอนแรกก็กะว่าจะแกล้งมันเล่นๆ พูดไปงั้นแหละ ที่ว่าจะปล้ำคชาน่ะ ถ้าชามันไม่ยอม ผมก็ไม่ทำหรอก! ผมคนดีใช่ปะล่ะ?! รอให้ชามันยอม แล้วทีนี้ผมจะเอาคืนให้สนุกเลย! -..-
แต่เห็นท่าทางคชาแบบนี้แล้วหมั่นไส้ว่ะ! ขอแกล้งเยอะกว่าเดิมหน่อยล่ะกัน!
“หึหึหึ” ร่างสูงหัวเราะเบาๆ แล้วย่างเก้าเข้ามาร่างเล็กบนเตียง
“อ ... อย่าน่ะ .. T^T” ปั๊ดโธ่ววววววววว!!! ทำไมเสียงกูแม่งเหมือนสาวน้อยที่กำลังจะโดนพรากเวอร์จิ้นฟ่ะ!!! ฮือออออออออออออออออออ T^T~
“ชา .... คชา ...” ร่างสูงเอ่ยเรียกคนตัวเล็กที่นั่งหลับตาปี๋ซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม คนตัวสูงกระโดดเข้าไปกอดก้อนกลมๆบนเตียง แล้วคร่อมทันที
“ต๋าวววววว อย่าแกล้งกูสิ ฮืออออออ T^T”
“ ...ชา ... มองหน้าเต๋าหน่อยสิ” มือหนาเอื้อมไปพลิกใบหน้าหวานให้กันมาสบตากับเขา ทันทีที่คนตัวเล็กจ้องตา ดวงตากลมโตก็หลบไปอีกทางพร้อมกับใบหน้าหวานที่ขึ้นสีระเรื่อ
“ม ... มึงมีไรอะ?”
“จ้องตาเต๋าสิครับ”
“ก .. ก็จ้องแล้วไง!!” โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ จะเสือกติดอ่างไรตอนนี้ T^T
ใบหน้าหล่อก้มลงมาชิดจนปลายจมูกโด่งชนกับจมูกรั้นของร่างเล็ก มือหนาลูบไล้ใบหน้าหน้าน่ารักอย่างเบามือ ดวงตาคู่โตปรือลงทันทีที่ริมฝีปากร้อนของอีกฝ่ายแนบชิดกับริมฝีปากบาง ลิ้นร้อนเลียเบาๆที่ริมฝีปากแดง ก่อนจะแทรกลิ้นเข้าไปในโพรงปากนุ่ม
ลิ้นร้อนกวาดไล้ทุกซอกในโพรงปากหวาน มือหนาค่อยๆลูบร่างกายคนตัวเล็กผ่านผ้าห่ม ถึงแม้จะมีผ้าห่มผืนหนาพันร่างกายอยู่ แต่คนตัวเล็กกลับร้อนลุ่มไปทั้งร่างกาย มือหนาลูบไล้แล้วค่อยๆดึงผ้าห่มที่พันร่างกายคนตัวเล็กออก มือเล็กดึงผ้าห่มเอาไว้ แต่ด้วยแรงที่ถูกร่างสูงสูบไปจนหมด ทำให้ผ้าห่มผืนหนาถูกดึงออกอย่างง่ายดาย เหลือเพียงร่างกายบอบบางภายใต้ชุดนอนลายเบนเท็น ... เอ่อะ ... กูพึ่งสังเกตครับ ว่ามันใส่ชุดนอนลงไปกินข้าว ... มิน่าล่ะ คนในบ้านแอบขำตลอดทางที่แม่งเดินผ่าน =_______________=
แต่ชุดนอนก็ดี! ถอดง่ายดี อุอุอุอุ =..=
“ต .. ต๋าววว ใจเย็นดิ มีไรค่อยพูดค่อยจาน่ะน่ะน่ะ” ร่างเล็กเริ่มเหงื่อซิก ชิบหายล่ะ!! เอกราชชาติแมนกูต้องเสียลงวันนี้หรือ? มิได้! มิได้อย่างเด็ดขาด! นนทนันท์รับมิด๊ายยยยย!!!
“พูดจาทำไมล่ะชา? แค่ชานอนนิ่งๆ แล้วครางเสียงหวานๆให้เต๋าก็พอแล้ว” พูดไปพลางซุกไซร้ซอกคอขาวผ่อง ก่อนจะกดเน้นย้ำลงเป็นจุดๆ ฮืออออออออ ไอ้ห่า เวลาพูดมึงก็อย่าไซร้คอกูเสร๊! สติกูเริ่มไม่อยู่กะตัวแล้วน่ะ! T^T
“ม ... มันดีน่ะเต๋าน้า ร ... เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหยอตัวเองงง” พยายามทำตัวแอ๊บแบ๊ว เผื่อมันจะเห็นกูเป็นเด็กปัญญาอ่อนแล้วไม่ปิ๊บปิ๊บกู T^T
“เพื่อน? เปล่าซักหน่อย ชาเป็นแฟนเต๋าตังหาก” มือหนาล้วงเข้าไปใต้ชุดนอน แล้วบีบเบาๆที่สะโพกบาง
“อ๊ะ .... ต๋าวววว เพื่อนกันไม่ทำแบบนี้น่ะ อืออ T^T”มือบางยกขึ้นมาตะครุบปากตัวเองไม่ใช่เสียงครางดังลอดออกไป
“ก็บอกแล้วว่าไม่ใช่เพื่อน! ชาเป็นเมียเต๋าน่ะค่ะ!” หอมแก้มใสทำโทษซักฟอด แล้วลงไปนัวเนียบริเวณหน้าอกบาง
“อ .. ไอ้เชี่ยต๋าวววววววววว!!! กูไม่อ๊าววววววววววววววววว!!! T[]T” สติกลับทันทีที่ร่างสูงกดจูบบนจุดสำคัญบริเวณหน้าอก คนตัวเล็กทั้งทุบทั้งตีทั้งเตะทั้งตบ
“โอ๊ยชา! อะไรของมึงเนี่ยยย?!!!” ร่างสูงลุกขึ้นจากตัวคชา แล้วยกมือขึ้นป้องกันมือเล็กที่ทุบตีเขาอย่างไม่ยั้งมือ
“แล้วใช้ใครให้มึงดูดเฮดกูว่ะ ไอ้สัส!!!!” เท้าเล็กยกขึ้นมาถีบคนตัวโตจนเต๋ากลิ้งตกเตียง
“โอ๊ยยยยยยย!!! เตะกูตกเตียงทำไมเนี่ย ไอ้เชี่ยยย!! บ้าพลัง!” เต๋าที่นอนแอ้งแม้งอยู่กับพื้นโวยวายทันที ก็ไอ้ตัวเล็กแม่งสติกลับล่ะแรงเยอะชิบหาย!!
“ไอ้เหี้ยเต๋า กูเกลียดมึง!!! เวอร์จิ้นกูถูกพลัดพรากกกก T^T”
“เวอร์จิ้นมึงยังดีอยู่ตังหาก กูยังไม่ปิ๊บปิ๊บมึงเลยน่ะ -3-”
“ต ... แต่มึงอะ!!!!”
“ทำไม? กูทำไม?”
“มึงดูด ... งื้ออออ นั่นอะ! T T” รีบติดกระดุดเสื้อนอนทันที
“อ๋อ~ เขาเรียกว่าปลุกเร้าอารมณ์ก่อนปิ๊บปิ๊บไงมึง เห็นปะ พอกูดูด มึงก็ร้อง อ๊า~ ... โอ๊ยไอ้สัส! ตบกูทำไมว่ะ?!”
“ใครใช้ให้มึงพูดอะไอ้เชี่ยยยยยยยยย!!! ปลุกเร้าพร่องส์!!!”T//////////T
“มึงไม่รู้หรอว่าเวลาคนมีอะไรกัน เขาต้องเล้าโลมเว้ย แหม ... มึงนี่ไม่ใช่แค่หวานที่ปากน่ะ หวานทั้งตัวเลยอะ แล้วเมื่อไหร่กุจะได้ชิมแบบ ทั้งตัว ซักทีว่ะ?”
“ไอ้สัส!!! ชาติหน้าน่ะมึง!!!! กูจะฟ้องคุณแม่!! T^T”
“ฟ้องแม่มึง?”
“แม่มึงล่ะไอ้ควาย! บอกว่ามึงรังแกกูT^T” พูดจบร่างเล็กก็พุ่งตัวออกจากห้องนอนทันที
“เฮ้ยคชา!!! จะไปไหนว่ะ?!!!” เต๋าวิ่งตามออกไป เห็นแผ่นหลังบางวิ่งลิ่วๆลงบันไดไป ขายาวก็รีบวิ่งตามไปทันที แต่แล้วก็เห็นคนตัวเล็กหยุดยืนอยู่ที่บันไดขึ้นสุดท้าย
“เฮ้ยชา ... มีอะไร?” มือแตะไหล่บาง แล้วมองไปยังจุดที่ดวงตากลมโตมอง
“ใครว่ะ?” เสียงทุ้มพูดกับตัวเอง ภาพตรงหน้าคือหญิงสาวหน้าตาน่ารัก ดูเป็นคุณหนู เดินลงมากับพ่อเขา
“พ่อหวัดดีครับ” ร่างสูงเอ่ยทักทายผู้เป็นบิดาที่เดินเข้ามาในบ้าน
“อ่าว นึกไงกลับบ้านล่ะเรา?”
“ถามเหมือนแม่เลยอะ ฮ่าๆๆ” ร่างสูงเดินไปกอดผู้เป็นพ่อ
“นี่น้องนีน่า จำได้มั้ยลูก?” หญิงสาวยิ้มบางๆให้ร่างสูงพร้อมใบหน้าที่เขินอาย
“จำไม่ได้ครับ” เต๋าตอบเสียงเฉยชา ก็จะไปจำได้ไงล่ะ? เคยเจอ2-3ครั้งเอง =__=
“พ ... พี่เต๋าจำนีน่าไม่ได้จริงๆหรอค่ะ?” เสียงใสสั่นเครือ เหมือนจะร้องไห้ อะไรว่ะ? แค่จำไม่ได้ถึงกับต้องร้อง? =______________=
“ครับ จำไม่ได้ เอ้อ พ่อครับ นี่คชา แฟนผม” ร่างสูงยกมือมาโอบไหล่บางของร่างเล็ก คชาหันมาทำหน้าเหวอใส่เต๋าทันที
“ไอ้เชี่ย! มึงแนะนำอะไรของมึงเนี่ย?!” กระซิบด่า
“ทำไม? ก็มึงแฟนกู กูพูดไรผิด?”
“แต่นั้นน้องน้อยหน่า! แล้วคุณพ่อมึงชอบไม่ใช่รึไง?”
“แล้วไงว่ะ? ก็เรื่องของพ่อกูดิ ก็กูชอบมึงอะ ไม่ได้ชอบเขา”
“เต๋า ... ลูกบอกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนลูก?” ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามกับลูกชาย
“ใช่ครับ คชาเป็นแฟนผม” ร่างสูงตอบเสียงดังฟังชัด ไม่แก้ขัดกับความเข้าใจผิดของบิดาว่าคชาเป็นผู้หญิง อุอุ -.-
“แล้วน้องนีน่า ..?”
“ทำไมอะพ่อ?” ร่างสูงหันไปมองหน้าหญิงสาวที่น้ำตาเริ่มปริ่ม อะไรอีกว่ะ?! แค่นี้ร้องไห้? =___=
“น้องนีน่าเขาชอบลูกน่ะเต๋า!”
“แต่เต๋าชอบคชา!”
“ผู้หญิงคนนี้ พ่อยังไม่รู้เลยว่าเขาเป็นใครมาจากไหน?!”
“เป็นเพื่อนผม แต่ตอนนี้เขาเป็นแฟนผม โอเคปะพ่อ?”
“ไม่ลองคุยกับน้องนีน่าเขาหน่อยหรอลูก?”
“ก็มีชาแล้ว มีแค่ชาคนเดียวก็พอ ถ้าพ่อไม่มีไร ผมกับชาจะไปนอนแล้วน่ะ ฝันดีครับพ่อ ไปเถอะชา” ร่างสูงจูงมือบางของคชาขึ้นบนบันไดห้องไป แต่ทันใดนั้นหญิงสาวที่ชื่อนีน่าก็พุ่งตรงมากระชากมือคชา มือเล็กๆฟาดลงบนใบหน้าหวานของคชาทันที
“เฮ้ย! เธอทำอะไรของเธออะ!!” เต๋ารีบเข้าไปหาคชา แล้วมองอย่างเกรี้ยวกราดไปยังหญิงสาว
“ฮึก .... ท ... ทำไมพี่เต๋าต้องเสียงดังใส่นีน่าล่ะค่ะ?”
“แล้วคุณมาทำร้ายแฟนผมทำไม?!!” มือหนาโอบกอดร่างเล็กที่ไม่พูดไม่จา ใบหน้าหวานซุกลงกับหน้าอกคนตัวโต
“นังผู้หญิงนิสัยไม่ดี! แย่งผู้ชายของนีน่า!!” หญิงสาวชี้มาที่ร่างเล็กของคชา ดวงตากลมโตเหลือบมองใบหน้าหญิงสาวอย่างเฉยชา ก่อนจะหันไปพูดกับร่างสูง
“เต๋า ... ชาเจ็บ”
“เจ็บมากมั้ยชา? ไม่เป็นไรน่ะ ... นี่คุณ! ผมไปเป็นผู้ชายของคุณตั้งแต่เมื่อไหร่?! พ่อครับ? ผู้หญิงแบนี้น่ะเหรอที่พ่อจะให้เขามาคุยผมอะ?!”
“หนูนีน่า ...” เหมือนคุณพ่อจะช้อค =______________=
“ไหนคุณลุงบอกว่าพี่เต๋าจะเป็นของนีน่าไงค่ะ?! แล้วนังคนนี้มันเป็นใครค่ะ?!!!”
“เลิกชี้นิ้วใส่หน้าแฟนผมได้ล่ะคุณนีน่า เนี่ยน่ะเหรอ?คุณหนูผู้ดี? ผมว่าพ่อพิจารณาใหม่ดีกว่าครับ” เต๋าเดินโอบคชาขึ้นไปบนห้องอย่างไม่สนใจอะไรอีก ที่เขาสนใจตอนนี้คือคชาแค่คนเดียว
“พ ... พี่เต๋า ..ฮึก” หญิงสาวปาดน้ำตา แล้วเดินออกจากบ้านไปขึ้นรถคันหรู แล้วจากไปทันที
ทุกอย่างในบ้านกลับมาเงียบกริบ ... เอ๊ะ เราลืมใครรึเปล่า? อ๋อออ~ นึกออกแล้ว ..
“หนูนีน่า ...? =[]=”
.... ปาป๊าที่ยังคงช็อคนี่เอง .... อุ่กกกก
เราเปิดเทอมแล้วอะ เลิกเรียน 5 โมงกว่า แล้วกว่าจะออกจากโรงเรียนเกือบ6โมง
ซ้อมกีฬาสีด้วย มาลงช้าไม่ว่ากันน่ะค่ะ
แต่เราไม่มีเรียนชดเชยวันเสาร์ล่ะ อุ่กกกก -/-
ขอบคุณทุกคอมเม้นและกำลังใจค่ะ (:
ความคิดเห็น