Fortevermore ตำนานมายาศาสตราอัศวิน

                                                                                                    

ขอขอบคุณท่านนิกซ์วันเดอเรอร์ นักวิจารญ์ชั้นเซียน ระดับคุณภาพ
ที่สละเวลามาอ่านและิวิจารณ์ให้อย่างละเอียด ใส่ใจ ด้วยความเป็นมืออาชีพอย่างที่สุดค่ะ
m(^ ^)m (คารวะ)

ปล. ผู้เขียนจะนำเอาคำิวิจารณ์ทุกข้อไปพิจารณาทบทวน และปรับปรุงแก้ไขผลงานเรื่องนี้อย่างดีที่สุดค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำทุกอย่าง ซึ่งมีประโยชน์มากที่สุด การที่ท่านช่วยอ่านและวิจารณ์นี้ทำให้ผู้เขียนรู้ถึงข้อบกพร่องของตัวเอง และเป็นกำลังใจที่ดีที่สุดเลยค่ะ ขอบคุณพระคุณมากๆอีกครั้งค่ะ
ในอนาคต(อันใกล้)ผู้เขียนจะรีไรท์ให้ดีขึ้นค่ะ

27/8/2013

        



ขอบคุณท่านนักวิจารณ์จากร้าน Mind Melody เป็นอย่างสูงเลยนะคะ ที่วิจารณ์และให้คะแนนสูงมากเลย  ดีใจและปลื้มมากๆเลยค่ะ แม้่ว่าตอนนี้ไรท์เตอร์จะรู้สึกว่ายังไม่คู่ควรกับคะแนนที่ได้มาเท่าไรนัก
จึงจะพยายามปรับปรุงการเขียนให้ดีขึ้นสมกับคะแนนของท่านนักวิจารณ์นะคะ
และต้องขอขอบคุณเป็นอย่างสูงสำหรับคำวิจารณ์เกี่ยวกับการตกแต่งต่างๆ
ทั้งธีมเพจและการจัดหน้า มีประโยชน์ต่อผู้เขียนมากจริงๆค่ะ
จะนำไปปรับปรุงให้ดีขึ้น ปรับธีมและรูปแบบเพจเป็นโฉมใหม่พร้อมกับเนื้อเรื่องฉบับรีไรท์นะคะ^^
<ตอนนี้กำลังมุ่งมั่นเรื่องเขียนให้จบค่า จะได้รีไรท์ และรีโนเวทเำพจใหม่พร้อมกันเลย>
ขอบคุณคำวิจารณ์ที่ละเอียดและใส่ใจค่า ขอบคุณมากๆเลย

28/10/2013





 

                                                       บทโศลก
 

                  วาทะอัศวิน

 

             วาจกเหล็กกระทบดาบซาบทั่วโสต     ลำนำโอษฐ์วาทินขานวิหคผิน

                  เป็นเรื่องราวเล่าขานถึงอัศวิน     มิหลั่งรินศิราเนตรตราบชีวา

                           ‘อัศวินจักไม่ร้องไห้     อัศวินนั้นไซร้ไม่หลั่งน้ำตา’

                            อัศวินจักไม่ร้องไห้     แม้ความตายพรายร่างพร่างสบตา

                           รุธิระมกรร่ายกายา     นำจิตตาแกร่งกร้าวตราบนิรันดร์

                      อัศวินนั้นไซร้ไม่หลั่งน้ำตา     ครั้นอังสาประทับศาสตราพลัน

                     อันธการรายล้อมเข้าโรมรัน     มิอาจผันให้เปลี่ยนแปรชะตา

                             อัศวินจักไม่ร้องไห้     เมื่อวายกายตระหง่านท่ามเพลิงถา

                      วาโยพายวายุพัดมิหวนมา     สกุณาโผผินร่ำอาลัย

                      อัศวินนั้นไซร้ไม่หลั่งน้ำตา     ควบอาชาท่องหล้าอสงไขย

                          บุกพนาผ่านพสุธาไกร     ตราบสิ้นหัตถ์ไถงครองอารัญ

                             อัศวินจักไม่ร้องไห้     ศิลารายโอบภูผาสูงชัน

                       สัตวจีแห่งสัจจากรดุจนั้น     ชั่วกาลกัลป์เป็นคำสัตย์สืบไป

                      อัศวินนั้นไซร้ไม่หลั่งน้ำตา     ดุจศาสตราวาทประกาศิตไซร้

               ความเงียบร้องเพลงไร้เสียงฉันท์ใด     สงัดไขสงบขานสัจจา

                             อัศวินจักไม่ร้องไห้     จวบธารสายนทีหารวหา

                   พบนาวาลอยล่องกลับคืนครา     พานธราอันปลาสนาการไป

                      อัศวินนั้นไซร้ไม่หลั่งน้ำตา     ดั่งจันทราไม่ทวงแสงอำไพ

                   เวทยากรประสาทพรแล้วไซร้     สถิตไว้ยืนอยู่ตราบชั่ววาร

 

สวัสดีค่ะ เรื่องนี้เป็นนิยายแนวแฟนตาซียุคกลาง ตั้งใจไว้ว่ามีสามภาค 3 ค่ะ


ภาค1 โชคชะตาเริ่มขับขาน
           องก์1 เสียงร่ำร้องแห่งดาบ
                        องก์2 เสียงพร่ำเพรียกแห่งสัญลักษณ์

ภาค2 พันธการแห่งสัญญา
                  องก์3 เสียงร่ำไห้แห่งจิตวิญญาณ
                 องก์4 เสียงรำพันแห่งความสัตย์

ภาค3 วิญญาณ์สู่อิสระ
          องก์5 เสียงวาทิตแห่งอดีต
                องก์6 เสียงกู่ก้องแห่งความจริง

      
ภาษาตั้งใจเขียนให้ออกแนวย้อนยุคสักนิดนึง อาจจะรู้สึกไม่คุ้นและอ่านยากไปบ้าง
แต่อย่าเพิ่งรีบปิดนะคะ ลองอ่านสัก 2-3 บทแล้วจะชินไปเอง(เพื่อนบอก)

ถ้าอ่านแล้วรบกวนกดให้คะแนนหรือขอคอมเม้นท์แสดงความคิดเห็น จะติหนักๆ จะต่อว่านิดๆ จะชมหน่อยๆ หรือยังไงก็ได้ค่ะ
สามารถเม้นท์ตรงๆได้เลย ยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นเพื่อนำไปปรับปรุงค่า =)

ทุกความเห็นสามารถเป็นกำลังใจอย่างเยี่ยมยอดให้แก่คนเขียนได้นะคะ
รบกวนอ่านแล้วเม้นท์หรือกดให้คะแนนตามความคิดเห็นของท่านหน่อยนะคะ


ขอบพระคุณมากๆค่ะ
 

โซเรียล อารอน เซนิสครอส (ตัวเอก)