hometown บ้านเกิดที่แสนเลวร้าย| Darkmeta - นิยาย hometown บ้านเกิดที่แสนเลวร้าย| Darkmeta : Dek-D.com - Writer
×

    hometown บ้านเกิดที่แสนเลวร้าย| Darkmeta

    โดย Darkmeta

    ทำไมล่ะ ที่แห่งนี้...ทำไมถึงเป็นแบบนี้ เพราะไม่มีฉันรึป่าว........น่าสมเพชดีนะ(:

    ผู้เข้าชมรวม

    53

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    53

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  27 ม.ค. 65 / 17:49 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    *********





    ~new destiny~


    “ทำไมฉันถึงไม่ตาย แล้วที่นี่ที่ไหน?”


    ร่างเล็กลุกขึ้นตรวจดูสภาพร่างกายตัวเอง ร่างกายเธอเลอะเปรอะเปื้อนเต็มไปหมด 


    “ถ้าท่านพ่ออยู่คงต้องดุเป็นแน่...”


    หญิงสาวร่างเล็กพูดในสิ่งที่ตนเองก็ไม่คิดว่าจะพูดมันออกมา ชายผู้นั้นที่หญิงสาวไม่อยากจะพูดถึงที่สุด กลับไม่เคยหายออกไปจากหัวใจหญิงสาว ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปนานเท่าไรก็ตาม 


    “เราจะพูดถึงชายผู้นั้นอีกทำไมกัน...”


    หญิงสาวแทบจะตัดปากตัวเองออก ด้วยความโกรธเคืองใจตัวเอง ที่ไม่เคยลืมชายผู้นั้นที่เธอเรียกเขาว่า‘พ่อ’ได้เลย


    “เธอต้องตั้งสตินะฟินส์....นี่ไม่ใช่เวลามาคิดถึงชายผู้นั้น”


    หญิงสาวรีบดึงสติตัวเองกลับมา เธอพยายามลุกขึ้น และเดินสำรวจบริเวณโดยรอบ


    “นี่มันเมืองร้างชัดๆ ทำไมถึงไม่มีผู้คนเลย”


    บ้านเมืองรอบข้างไม่ต่างอะไรกับเมืองร้าง ถึงแม้ว่าจะมีสิ่งก่อสร้างที่สวยงามมากมาย แต่ก็ไม่มีผู้คนเลยแม้แต่น้อย


    “ลองเดินต่ออีกสักหน่อยดีกว่า”


    ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าลงไม่เป็นจังหวะ หญิงสาวพยายามวิ่ง ถึงแม้ว่าขาของเธอยังมีสภาพที่ยังใช้การมากไม่ได้ก็ตาม


    ‘กึก’


    “.....”


    เสียงฝีเท้าสองข้างต้องหยุดชะงัก เมื่อหญิงสาววิ่งจนไปหยุดอยู่หน้าซากรูปปั้นกองหนึ่ง ถึงแม้ว่ารูปปั้นนั้นจะมีสภาพเละมาก แต่หญิงสาวก็มองมันออกอยู่ดีว่ามันคือรูปปั้นอะไร


    อิสเบลล่า...”


    ภาพความทรงจำต่างๆย้อนเข้ามาในหัว ความทรงจําพวกนั้น....มันไม่ใช่ความทรงจำที่หญิงสาวอยากจะจำมัน อยากจะลืมมันไปให้หมดด้วยซ้ำ


    “ทำไม...มัน”


    ถ้าเป็นเมื่อก่อนหญิงสาวคนร้องไห้เมื่อต้องเห็นรูปปั้นอันล้ำค่าถูกทำลายอย่างไม่เหลือซาก แต่ตอนนี้มันไม่ใช่สำหรับเธอ


    “....”


    (:



    ทำไมเจ้าถึงยิ้มล่ะ...”  เสียงผู้ชายวัยกลางคนเสียงหนึ่งพูดขึ้น


    “...........”  สาวร่างเล็กมองซ้ายมองขวา หาที่มาของเสียง ในใจของหญิงสาวเริ่มพองโตขึ้นเล็กน้อย เพราะในใจของเธอคิดว่านี่ต้องเป็นเสียงคนในเมืองเป็นแน่


    “ข้าอยู่นี่ไง หันมาสิ”


    หญิงสาวหันไปตามเสียงอย่างกล้าๆกลัวๆ ต้นเสียงคือผู้ชายตัวสูงขาว เมื่อเปรียบกับหญิงสาวแล้ว ความสูงของเขาแทบจะเป็นพ่อหญิงสาวได้เลย ถึงแม้หน้าตาของเขาจะยังไม่ถึงขั้นนั้นก็ตาม


    “เจ้าเป็นใคร? ใช่คนในเมืองนี้หรือไม่?”


    “เจ้าไม่รู้จักข้าได้เยี่ยงไร? แม่เจ้าไม่ได้เล่าเรื่องของข้าให้เจ้าฟังรึ?”  ชายตรงหน้าเอียงคอถามหญิงสาว เขาถามด้วยความสงสัย ทำหน้าเหมือนว่าหญิงสาวต้องรู้จักเขาอย่างแน่นอน


    “เอ่อ....”  หญิงสาวพยายามคิดถึงสิ่งที่ชายหนุ่มพูด จนหญิงสาวจำได้ว่า....แม่ของเธอเคยเล่าเรื่องของผู้ชายคนนึงที่แม่เคยฝันถึงเขาก่อนท้องเธอ แต่หญิงสาวไม่เคยเห็นใบหน้าของเขา 


    “เจ้า....คือชายที่แม่ข้าเจอในฝันรึ?”


    “แล้วเจ้าคิดว่าใช่หรือไม่ล่ะ?”  ชายหนุ่มเดินเข้าไปใกล้หญิงสาวช้าๆ มันทำให้หญิงสาวถอยหนีชายตรงหน้าออกมาทันที 


    “หึ...นี่นะรึผู้ที่จะช่วยเมือง?”


    “ช่วยเมือง....?”


    “เจ้ามองดูรอบๆสิ นี่เมืองบ้านเกิดเจ้าไม่ใช่รึ?”


    “........"  หญิงสาวหยุดชะงักกับคำพูดที่เธอไม่อยากจะได้ยินมัน ถึงมันจะเป็นคำถามที่เลี่ยงไม่ได้ แต่เธอก็รู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี


    “เจ้าดูบ้านเมืองของเจ้าสิ ทำไมมันถึงพังพินาศเช่นนี้? เจ้ารู้หรือไม่ว่าเพราะอะไร?” ชายตรงหน้าถามหญิงสาวออกมา ถึงแม้ว่าเขาจะรู้อยู่เต็มอก ว่าหญิงสาวผู้นี้ไม่เคยลืม


    ‘ใช่ มันเป็นเพราะผู้หญิงคนนั้น....ผู้หญิงคนนั้นทำให้บ้านเมืองเป็นแบบนี้ เธอทำให้ฉันต้องตาย....เอรีส’ 


    หญิงสาวไม่ได้ตอบชายตรงหน้าออกไป เพราะเธอรู้ว่าชายตรงหน้าต้องรู้เรื่องราวทั้งหมดอย่างแน่นอน 


    “ถ้าเจ้ารู้เรื่องราวทั้งหมด....เจ้าจะมาถามข้าทำไม?”  หญิงสาวถามแบบไม่สบอารมณ์นัก ยังไงชายผู้นี้ก็ดูเป็นคนอันตรายสำหรับเธอ 


    “55555 เจ้านี่ฉลาดกว่าที่ข้าคิดเสียอีก แต่ก็เอาเถอะ ยังไงข้าก็เป็นคนทำให้เจ้าได้มีชีวิตอีกครั้ง”  หญิงสาวแปลกใจกับคำพูดชายตรงหน้าเล็กน้อย เธอสงสัยว่าทำไมเขาถึงทำเช่นนั้น ทำไมเขาถึงทำให้เธอได้กลับมาช่วยเมืองที่เคยทำให้เธอต้องตาย


    “ข้าไม่ได้มีเวลามากหรอกนะ ต่อไปนี้ก็คือชะตากรรมของเจ้า เจ้าเป็นคนเลือกมันเอง”


    พรึ่บ!!


    ชายตรงหน้าหญิงสาวหายลับไปเหมือนไม่เคยมีตัวตนอยู่เลย


    หญิงสาวยืนงงได้สักพัก อยู่ดีๆภาพทุกอย่างก็ดับวูบไป 


    และนี่คือชะตากรรมใหม่ของเธอ...


    **********






    ~story~


    หญิงสาวคนนึงเธอมีนามว่า‘ฟินส์’ เธอเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของกษัตริย์‘อาร์เดน’ แม่ของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เธอคลอดบุตรได้เพียง 4 สัปดาห์ หลังจากนั้นฟินส์ก็ต้องกลายเป็นเด็กกำพร้าแม่ ถึงแม้ว่าในชีวิตเธอจะมีปมที่น่าเศร้า แต่คนในพระราชวังก็ดูแลเธอเป็นอย่างดี ท่านพ่อไม่เคยละเลยเธอ แต่ด้วยนิสัยของท่านพ่อจึงดูเหมือนว่าท่านพ่อไม่เคยสนใจเธอเลยแม้แต่นิด เธอพยายามเข้าหาท่านพ่อทุกวิถีทาง ไม่ว่าครั้งไหนท่านพ่อมักจะบอกกับเธอว่าท่านพ่อรักเธอและไม่เคยเกลียดเธอเลย แต่การกระทำที่เด็กสาวเห็นมันกลับต่างออกไปจากคำพูด เด็กสาวพยายามอดทนเธอคิดว่าเมื่อเธอโตขึ้นเธอจะเข้าใจท่านพ่อได้มากกว่านี้ แต่เมื่อเธออายุได้ 9 ปี เธอกลับมีสภาพร่างกายที่ไม่แข็งแรง ป่วยออดๆแอดๆ คนในเมืองต่างสงสารเธอจับใจ เพราะเด็กสาวที่อายุเพียงแค่ 9 ปีเธอควรจะได้ไปเจอโลกภายนอกที่มากกว่านี้ แต่เธอกลับต้องอยู่แต่ในวังแห่งนี้ หลังจากเธอป่วยท่านพ่อก็ไม่เคยอนุญาตให้เธอไปเที่ยวเล่นที่ไหนอีกเลย อาจจะเป็นเพราะท่านเป็นห่วงเธอมาก หรือกลัวว่าคนจะดูถูกตัวเองกันแน่ ว่าดูแลลูกสาวไม่ดีพอ เด็กสาวได้เพียงแต่คิดว่าเธอจะได้รอวันตายอยู่แค่ในวัง แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรสำหรับเธอ เพราะการอยู่ในวังก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรมากมาย แต่อยู่มาวันนึง พ่อของเธอออกไปทำงานนอกวัง และสิ่งที่เธอไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ท่านพ่อพาเด็กผู้หญิงอายุเท่าเธอกลับวังมาด้วย และใช่เด็กผู้หญิงคนนั้นมีนามว่าเอรีส...เธอเป็นจุดเริ่มต้นของหายนะในเมืองทั้งหมด เธอทำให้ฉันต้องตายและทำให้เมืองล่มจม ถึงแม้ว่าคนในเมืองจะไม่มีใครเชื่อว่าเป็นเพราะเธอ แต่มีแค่ฟินส์ที่รู้ หลังจากนั้นเธอก็ได้มาเจอกับผู้ชายที่แม่เธอเจอในฝัน และเขาก็เปลี่ยนชีวิตเธอ....


    **********






    WT: สวัสดีค้าบบบบ ก็ไรท์เอง บอกตรงๆก็คือไรท์เรียนหนัก แต่ก็อยากแต่งด้วย ก็จะพยายามแต่งไปเรื่อยๆนะครับ(สั้นไปหน่อยขอโทษด้วยนะฮ้าบบบ)


















    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น