ตะวัน ณ ราตรีกาล

เจ้าหลวงภาณุพงศ์ภูบดี
เจ้าหลวงหนุ่มแห่งนิศามณี
ผู้ทรงมีพระปรีชาสามารถเก่งกล้าไม่ด้อยไปกว่าเจ้าหลวงองค์ไหนๆ
ไม่ว่าจะเป็นด้านการปกครองหรือด้านการทหาร
พระองค์ทรงมีพร้อมอย่างที่หาผู้ใดเปรียบได้ยาก
แต่สิ่งเดียวที่พระองค์ไม่มี
คือ..รานีคู่พระทัย!

เจ้าหญิงวรีรัตติยา
เจ้าหญิงน้อยแห่งอคิราห์ทิราชย์
ผู้ทรงมีพระศิริโฉมงดงามเฉิดฉายยิ่งกว่าเจ้าหญิงองค์ไหนๆ
แต่ในหทัยของพระองค์นั้น
ไม่อาจตัดขาดหลุดพ้นจากความแค้นที่สั่งสมไว้ได้
สิ่งเดียวที่จะฉุดรั่งพระองค์ออกจากความมืดมิดนี้ได้
มีเพียง...แสงตะวัน!

เพราะภาพในอดีตยังคงติดพระเนตร ฝังในพระทัย
ภาพที่พระบิดาถูกดาบของเจ้าหลวงพระองค์นั้นฟาดฟันจนสายโลหิตพรั่งพรู
ลบ...อย่างไรก็มิอาจลืมเลือน

หากเมื่อได้ใกล้ชิดผูกพัน
ความรักจึงก่อเกิด
ทั้งที่ความแค้นก็มิได้จางหาย
ความเจ็บปวดจึงตามมา

เพราะตะวันมิเคยฉายแสงในยามราตรีที่มืดมิด
และในยามรัตติกาล...สุริยันก็มิเคยปรากฎออกมาให้ได้เห็น
ความรัก...จึงเป็นเพียงภาพลวงตา