ความรู้สึกที่โดนทำร้ายจนยับเยิน ร่างกายที่บอบช้ำจนแทบไม่หายใจ โดนทิ้งเอาไว้กลางทาง
แต่ จำต้องลุกขึ้นเดินต่อทั้งๆที่ฝ่าเท้านั้นเต็มไปด้วยบาดแผล
นั้นก็เพราะ...
เขาเป็นทรราชที่โหดร้ายเกินกว่าที่ใจหัวนี้จะรับไหว
เขาลำเอียงหัวใจให้ใครอื่น..มากกว่าตัวนางที่ต้องคอยกล้ำกลืนฝืนทน
เขาทิ้งนางเอาไว้ที่กลางทาง..เพียงเพราะเขามีใจมิเป็นธรรม
แต่เขาคนนั้นกลับเป็นท่านอาของนาง...หู่หยาง
แม้นพี่ชายของเขาจะรับนางมาเลี้ยงแต่เขากลับเกลียดชังนาง กุ้ยหรง ผู้นี้ยิ่งกว่าอะไร
แม้จะอยู่ด้วยกันมาเขาก็คิดแค่ว่านาง...เป็นคนนอกคอกหลานนอกไส้อยู่ดี
---------------------------------------------------------------------
*สวัสดีรีดเดอร์ที่หลงเข้ามานะคะ นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นโดยที่ไม่ได้อิงหรือพาดพิงถึงบุคคลใด ส่วนรูปภาพที่นำมาแปะนั้นเป็นของนักวาดท่านอื่น หากมีข้อผิดพลาดก็ขอภัยด้วยนะคะ
*หากอยากจะติ ชม แนะนำ เสนอก็ได้เต็มที่นร้าา แต่อย่าด่ากันก็พอ ด่าตัวละครที่ไม่ชอบได้ 55 รู้สึกหรืออยากบอกอะไรไรท์ก็ได้เต็มที่ คอมเม้นคุยกันเล่นๆก็ยังได้นร้าา 55
--------------------------------------------------------------------
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น