HORMONES 3.1 ดาวก้อย - นิยาย HORMONES 3.1 ดาวก้อย : Dek-D.com - Writer
×

    HORMONES 3.1 ดาวก้อย

    หลังจากที่พวกเธอแยกจากกันในตอน ม.6 มาได้สองปีกว่าแล้ว แต่เรื่องราวทุกความทรงจำยังคงสวยงามเสมอไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วก็ตาม.....

    ผู้เข้าชมรวม

    1,285

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    56

    ผู้เข้าชมรวม


    1.28K

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    6
    หมวด :  แฟนฟิคไทย
    จำนวนตอน :  27 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  16 ต.ค. 67 / 22:47 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เคยคิดมั้ยว่าถ้าเราเจอกันอีกสักครั้งเค้ายังจำเราได้อยู่หรือป่าว? 

    เค้าจะยิ้มให้เราอยู่หรือป่าว?

    เค้าจะยังกอดเราแบบเดิมหรือป่าว?

    หรือแม้กระทั่งว่าจำคำสัญญาที่เคยให้กับเราได้อยู่หรือป่าว?

     

    “ถึงคนอื่นจะไม่เชื่อในความรักของเรา ก็ไม่แย่เท่าเราไม่เชื่อกันเองนะ” 

    ดุจดาว จำรัสไพศาล 02/03/58

     

    ฉันยิ้มเมื่อฉันหยิบโปสการ์ดใบนั้นที่ ดาว คนรักของฉันได้เขียนเอาไว้ในภาพฉัน ฉันกับดาวเราถ่ายรูปกันในวันที่เราจบ ม.6 ด้วยกันดูแล้วคิดถึงจังเลย………….

    ก่อนอื่นฉันขอเล่าประวัติของฉันคราวๆให้ฟังก่อนก็แล้วกันนะฉันชื่อ วิริยา ก่อเกียรติภิรมย์ หรือชื่อเล่นคือ ก้อย

     

    ชื่อ : (ก้อย) วิริยา ก่อเกียรติภิรมย์

    เกิด : 23 มกราคม 1997 

    อายุ : 20 ปี

    ลักษณะนิสัย : ใจกว้าง รักเพื่อน อารมณ์อ่อนไหวแต่มักแสดงออกว่าเข้มแข็ง ไม่ชอบความขัดแย้ง

     

    ในตอนนี้ฉันกำลังเรียนอยู่ในคณะศิลปศาสตร์ในมหาลัยชั้นปีที่ 3 แล้วแต่เอาจริงๆคือตอนนี้อยู่ในช่วงปลายๆปี 2 แล้วจะถูกกว่านะแต่ก็ช่างมันเถอะในตอนนี้ฉันใช้ชีวิตคนเดียวมาตลอดในหอพักในมหาลัยก็สนุกดีนะแม้จะมีเหงาไปบ้างก็ตามโอเครมาเข้าเรื่องกันเลย

     

    19:54

     

    วิวที่หอพักยามค่ำคืนของมหานครนั้นยังคงสวยงามเสมอด้วยแสงจากตึกราวบ้านช่องเอยรถยนต์เอยในเวลานี้ฉันมองดูวิวยามค่ำคืนของเมืองหลวงที่ไม่เคยหลับอยู่ๆฉันก็นึกขึ้นได้ว่านี้มันวันสำคัญวันหนึ่งเลย….ใช่ฉันไม่เคยลืม

    วันที่ 2 มีนาคม 2017 เป็นการครบ 2 ปีที่ฉันต้องจากเพื่อนและคนที่ฉันรักมาใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยซึ่งในตอนนี้เราก็แทบจะไม่ได้ติดต่อกันเลยเพราะว่าเรื่องเรียนเอยอะไรเอยทำให้เราแทบจะไม่ได้ติดต่อหรือพูดคุยกันเลยในตอนนี้ไม่รู้ว่าเธออยู่ที่นั้นเป็นไงบ้างนะ……..

    เพราะตั้งแต่จากกันครั้งนั้นเราก็ไม่ได้เจอกันเป็นๆอีกเลยจะเห็นก็แต่ในโซเชียลเท่านั้นไม่รู้ว่าถ้าเธอเจอฉันอีกเธอจะยังจำคำสัญญาของเธอได้อยู่มั้ยนะ

     

    “ถึงแม้ว่าเราจะได้เจอกันน้อยลง จับมือกันน้อยลง ได้กอดกันน้อยลง แต่ก็จะทำให้เราคิดถึงกันมากขึ้น คุยกันนานขึ้น จับมือกันนานขึ้น และเราจะได้กอดกันนานๆเมื่อเราได้เจอหน้ากันไงก้อย” ดุจดาวกล่าวกับฉันในวันที่เราร่ำลากัน

     

     

    บันทึกโดย : ก้อย วิริยา

     

    .

    .

    .

     

    22:30

     

    ฉันกำลังนั่งทำงานอยู่ในห้องของฉันก็แน่นอนล่ะตอนนี้ฉันอยู่มหาลัยปี 3 แล้วนิหน่ายังไงงานก็ต้องเยอะเป็นธรรมดาอยู่แล้วซึ่ีงงานนั้นคืองานที่ส่งให้ครูผ่านแมสเซนเจอร์ก่อนเที่ยงคืนถ้าหลังเที่ยงคืนคะแนนจะลดลงครึ่งหนึ่งหรืออาจจะศูนย์เลยก็ได้เอาจริงๆนี้คืองานก่อนสอบไฟน่อลของปี 2 ต่างหากล่ะเพราะตอนนี้ก็จะขึ้นปี 3 อยู่แล้วจะขึ้นหรือไม่งานตัวนี้และสอบนี้แหละค่ะจะเป็นตัวตัดสิน

    อ่อลืมแนะนำตัวเลยฉันคือ ดุจดาว จำรัสไพศาล เรียนอยู่ในคณะอักษรศาสตร์

     

    ชื่อ : (ดาว) ดุจดาว จำรัสไพศาล

    เกิด : 18 มีนาคม 1997

    อายุ : 20 ปี

    ลักษณะนิสัย : ไม่กล้าเสี่ยง รักแม่มาก เก็บกดในบางครั้ง รักเพื่อน มุ้งมิ้ง ชอบทำให้เพื่อนหัวเราะ

     

    ฉันทำงานไปหาวไปเพราะความง่วงและรู้สึกคิดถึงชีวิตสมัยมัธยมจังเลยที่ฉันสนุกได้มากกว่านี้ไม่ต้องมีเรื่องให้เครียด

    จะว่าไปก็ไม่อยากโตเหมือนกันนะอยากให้ตัวเองเป็นเด็กน้อยตัวเล็กๆตลอดไปจังเลยแต่ก็นี้แหละชีวิตเพราะถ้านาฬิกาไม่เคยจะหยุดหมุนเวลาก็ผ่านไปเป็นเรื่องปกติฉันเองก็เติบโตขึ้นตอนนี้ก็ไม่ได้เด็กแล้วนะ………………..

    อยากพบใครบางคนที่ตอนนี้พวกเราจากกันมาได้สองปีกว่าแล้ว ใช่นี้คือวันที่ 2 มีนาคม 2017 ครบรอบสองปีที่เราจากกันในวันนั้นไงฉันไม่เคยลืม……………………….

    แม้ว่าเราจะยังติดต่อหากันอยู่บ้างทางโซเชียลมีเดียรับรู้ความเคลื่อนไหวตลอดก็ตามแต่ก็ไม่ได้เจอกันเป็นๆอีกเลยตลอดสองปีที่ผ่านมา

    อยากคุยกับเธอ

    อยากจับมือเธอ

    อยากกอดเธอ

    อยากเจอเธอเหลือเกิด

    อยากกลับไปใช้ชีวิตที่มีเธออยู่

    และฉันคิดถึงเธอเสมอนะคิดถึงเหลือเกินไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าไหร่………..เรื่องราวยังคงสวยงามเสมอในความทรงจำ

     

    22:50

     

    เดี๋ยวนะ!!!

     

    จะเที่ยงคืนแล้วนิไม่ได้ๆต้องรีบทำงานเร็วเดี่ยวอาจารย์จะไม่รับงานตายแล้วๆดาวเอ้ย!!!มัวเพ้ออะไรอยู่เนี่ยเกือบไปแล้ว

     

     

    บันทึกโดย : ดาว ดุจดาว

     

     

     

    ฟีดนี้คือการเล่าเรื่องชีวิตของดาวและก้อยหลังจากที่พวกเขาจบ ม.6 ได้ 2 ปีนะครับซึ่งต่อจากนี้่ก็จะมีตัวละครในฮฮร์โมนบางตัวโผล่มาแทรกบ้างนะครับเอาเป็นว่าฟีดนี้ไรท์จะเล่าเรื่องในรูปแบบของการบันทึกทั้งหมดนะเพื่อความง่ายต่อเนื้อเรื่องส่วนจะเป็นยังไงก็ฝากติดตาม

     

    HORMONES 3.1 ดาวก้อย

     

    กันเยอะๆด้วยนะคร้าบ

    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น