กลชลวัส (ชลดื่มพันช์)

ชลวัส เดโช ( ชล ) วัย 36 ปี

เขาคือชายหนุ่มผู้สนุกสนาน ใบหน้ายิ้มแย้มยิ้มอารมณ์ดี หากจะมีใครสักกี่คนรู้ว่ามันก็แค่ 'ฉากหน้า'

ความอ่อนแอคือศัตรูฉกาจ บ่มเพาะเขาให้หยาบกระด้างและเลือดเย็น

พัลลภา ฉัตรประไพ (พันช์) วัย 21 ปี 

สาวน้อยแสนสวยและอ่อนต่อโลก  

ความรักที่ลวงหลอก การหักหลังจากความไว้เนื้อเชื่อใจ ผลักดันเธอให้เดินสู่กรงหมาป่า

โปรยปราย

เพราะเกิดมาจากความไม่ตั้งใจ ชีวิตของเขาจึงถูกบงการให้ผ่านพบความบัดซบไร้ศักดิ์ศรี ต้องดิ้นรนหลบหนีสุดฤทธิ์ ยอมทำทุกวิธีแม้กระทั่งต้องกลายเป็นคนคุก ภายใต้ใบหน้าแย้มยิ้มเป็นมิตร ซุกซ่อนหล่อหลอมคนที่เลือดเย็นและไร้หัวใจ เขาเกลียดความอ่อนแอและความพ่ายแพ้ทุกชนิด

ทว่า โชคชะตากลับเหวี่ยงสาวน้อยหน้าใสผู้แสนอ่อนแอและอ่อนต่อโลกมาตรงหน้า แววตาหวาดหวั่นปนเว้าวอนที่มองสบ ตรึงสายตาจนไม่อาจเมินหนี 

เขาควรจะทำอย่างไรกับเธอดี ขย้ำทึ้งกลืนกินให้สิ้นหวาน หรือพันธนาการไว้อุ่นเตียง

***************

“ระวังหน่อย”

ปลายกระบอกปืนถูกกุมจับ ร่างสูงขยับเข้าใกล้อีกนิด ส่วนปลายนั้นก็กดลงตรงแผงอกข้างซ้าย 

“บทเรียนแรก”

เธอตาโตมองผู้ชายที่แย้มมุมปากยิ้มทั้งที่วัตถุอันตรายจ่อหัวใจ กลายเป็นเธอที่มือสั่นจนเกือบจะทำปืนร่วง

“ถ้าคิดจะเล่นงานใคร หนูต้องมั่นใจว่ามันจะลุกขึ้นมาเอาคืนไม่ได้” 

ชลวัสกำปลายปืนแน่น ขณะที่ตาไม่ละจากดวงหน้าหวานที่มีแววตาตื่นตระหนก 

“โดยเฉพาะผู้ชายแบบพี่...” เขาก้มลงหา ปลายจมูกแทบจะเบียดกัน “...พัลลภา”

เจ้าของชื่อผงะ หากเขาไม่ปล่อยให้เธอผละห่างเกินสองเซนติเมตรด้วยการใช้มืออีกข้างเหนี่ยวลำคอเล็ก...ตรึงไว้ ประกบปากจิ้มลิ้มด้วยริมฝีปากอย่างแนบเน้น...

*************************

“หนูคงไม่อยากเห็นพี่ตอนออกล่าหรอก ...ใช่มั้ย!”

“...”

“พี่มันพวกชอบเล่นซะด้วยสิ หนูแน่ใจนะว่าอยากให้พี่เล่นด้วย”

ใช่แล้วล่ะ ผู้ชายคนนี้เป็นพวกชอบเล่น เล่นสนุกกับเหยื่อ จนมันอ่อนแรง ตายใจ แล้วจึงตะครุบ ตะปบฉีกขย้ำทึ้งกลืนกิน