เพราะเรื่องนี้ ไม่มีตัวร้าย - มี E-book

สวัสดีค่ะ หมอวินด์มาแล้ววววว

เรื่องนี้ขอมาแบบ Feel Good (จริง ๆ ค่ะ)

หลังจากที่ให้รอมานาน มาปล่อยงานแล้วนะคะ

อย่าลืมกดติดตาม กดหัวใจ กดเข้าชั้น และเข้ามาพูดคุยกันน๊า

คำโปรย

โมลีมองว่าชวินบุตรเป็นผู้ชายที่อ่อนแอ (ต่อหน้าคนอื่น)

เขาชอบทำตัวให้คนรอบข้างสงสาร แต่พออยู่กับเธอ... คำว่าร้ายกาจยังน้อยไปด้วยซ้ำ

เขามีปมแหละ กับชีวิตอดีตที่มันช่างขืนข่มนัก

แต่เดี๋ยวสิ ทำไมต้องเอาอารมณ์ร้าย ๆ มาลงกับเธอทุกอย่างล่ะ

ดีกับเธอบ้างมันจะเป็นไร?

แนะนำตัวละคร

ชวินบุตร (วินด์) อายุ 33 ปี

นายแพทย์หนุ่มผู้อ่อนโยน เป็นที่รักของคนทั้งโลก

หากเปรียบให้เห็นภาพก็คงเป็นนักบุญที่มีชื่อเสียงกึกก้อง

นิสัยที่แสดงกับคนภายนอกเหมือนมารดาอย่างพู่กลิ่นไม่มีผิดเพี้ยน

แต่ส่วนที่ได้จากชวินทร์... ก็เอามาลงกับผู้หญิงอย่างโมลีไง

(รุ่นพ่อรุ่นแม่ ติดตามได้จากเรื่อง 'ภรรยาเนื้อหอม' ค่ะ)

โมลี (ฮันนี่) อายุ 30 ปี

หญิงสาวที่ไม่ยอมรับสังขารตัวเอง 

เธอยังทำตัวเป็นเด็กไม่ยอมโต อยู่ไปวัน ๆ ชัดเจนว่าเป็นคนไม่เอาไหน 

แต่ชีวิตก็ต้องมาเปลี่ยน เมื่อคนเป็นพ่อก่อหนี้ให้ช่วยใช้

จากที่ต้องรับมือกับผู้ชายเจ้าปัญหาแค่พ่อกับพี่ชาย

จู่ ๆ วันหนึ่งโมลีก็มีชวินบุตรเข้ามาวุ่นวาย

กลายเป็นผู้ชายอีกคนที่สร้างแต่เรื่องปวดหัวให้เธอไม่เว้นแต่ละวัน

ตัวอย่างเนื้อหา

“ต่อไปนี้ผมจะเรียกคุณว่าโมลี ส่วนคุณก็เรียกผมว่าคุณวินด์” ชายหนุ่มเชิดคางระหว่างเอ่ยออกไป ตั้งใจชัดเจนว่าอยากรักษาระยะห่าง “คุณเป็นลูกน้อง ส่วนผมเป็นนายจ้าง... อย่าพูดถ้าผมไม่ได้ถาม อย่าทำถ้าผมไม่ได้สั่ง”

“จะเอาอย่างนั้นเหรอ?” โมลีพูดเหมือนละเมอ ตั้งตัวไม่ติดกับสถานภาพที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน แต่พอได้เหลือบมองใบหน้าหล่อเหลา เห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความจริงจัง หญิงสาวก็เข้าใจทุกอย่าง “ได้ค่ะ คุณวินด์”

เธอรู้แล้วว่าเขาไม่ได้น่ารัก เหมือนอย่างที่เธอจินตนาการใฝ่ฝันหา ไม่มีแล้วชายที่ร้องไห้น้ำตาอาบหน้า และสัมผัสเธอด้วยความอ่อนโยนในวันนั้น ใจดีเสียจนกระทั่งผู้หญิงที่ไม่คิดมีใครเห็นภาพวันแต่งงาน

“แล้วอย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกกับใคร ที่สำคัญไปกว่านั้น... อย่ายุ่ง ถ้าผมไม่ต้องการ”

“ค่ะ คุณวินด์” โมลีตบปากรับคำ เสียใจไหม? ก็คงมีบ้างแหละมั้ง

ในเมื่อก่อนหน้านี้เธอเองก็เผลอไปรู้สึกกับเขาแล้วนี่ แม้จะนิดหน่อย... แต่มันก็ส่งผลต่อหัวใจ

*********

อย่าเพิ่งเกลียดน้องนะคะ น้องได้พู่กลิ่นมาเยอะอยู่

แม้จะปากแจ๋วเหมือนพ่อบางเวลาก็ตาม