พี่อยู่บ้านไหม พัสดุมาส่งครับ

นายกวิน ชาวมะม่วง
หนุ่มส่งพัสดุวัย 25 ปี
มีเหตุให้ต้องย้ายมาประจำสาขาใหม่
อย่างปัจจุบันทันด่วน
บ้านหลังอื่นนานๆครั้งเขาส่งพัสดุให้สักที
แต่บ้านหลังสุดท้ายซ้ายมือนี่สิ
เดือนกว่าแล้วเขาส่งไม่หยุดเลย

นี่พี่กดสั่งของทุกวันเลยหรือไงครับ!

ว่าแต่คุณเขา...ไม่คิดจะออกมารับ
พัสดุเองบ้างเลยหรือไงกัน

. . .

หนึ่งคนติดอยู่ในบ้านมาแล้วเจ็ดปี
หนึ่งคนต้องเดินทางไปทุกที่เพื่อส่งพัสดุ

. . .

กวิน
“ผมอยากอยู่ในสายตาพี่”

นลิน
“เราสายตาสั้น 400 เอียง 250 ปกติไม่ใส่คอนแทคเลนส์มองไม่ค่อยชัดหรอก ตอนนี้ก็ไม่ได้ใส่...แต่ยังเห็นนายชัดอยู่เลยนะ”

. . .

นลิน
"วันไหนถ้านายโกรธเรา นายอย่าเดินหนีเราไปไกลนัก เราตามไปไม่ได้"

กวิน
“เครียดเหรอ...ส่งมือมาแล้วกุมเป้าผมไว้อุ่นใจขึ้นไหมครับ”

. . .

โค้งสี่สิบห้าองศา
สวัสดีนักอ่านทุกท่านนะคะ
#พี่อยู่บ้านไหม พัสดุมาส่งครับ
เป็นนิยายวายแนวรอม-คอม ฟิวกู๊ด ติดทะลึ่งตึงตังเล็กน้อย อยากให้อ่านแล้วผ่อนคลายเบาสมอง จำนวนตอนไม่ยาวมากนักแต่พยายามคงเนื้อหาให้เข้มข้นครบรส
ช่วยเป็นกำลังใจให้นักหัดเขียนคนนี้และสนุกไปกับเรื่องราวของ นายกวินหนุ่มส่งพัสดุ กับ พ่อนลินหนุ่มติดบ้านด้วยนะคะ

รักและขอบคุณเสมอ
แดนีล

เปิดเรื่อง 21.5.2567