คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การเริ่มต้น
วันหนึ่อน่ำ ผมไ้ฟัเพลไปเรื่อยๆ นน่าเบื่อ ผมึิว่าเรามาพิมพ์นิยายอเราีว่า ผมึหยิบโทรศัทพ์มาพิมพ์นิยาย เรื่อ็เริ่มึ้น
ผมเป็นนที่เมื่อ่อนเ้าสัมเ่ อบอยู่ับเพื่อนนรัเพื่อนมาว่าัวเออี ผมเป็นพวอบให้นอื่น่อนแ่ไม่อบรับลับมา เป็นพวที่เสียเปรียบแ่เมื่อ่อนผมไม่เยิเลย ว่าผมโนเอาเปรียบ ัวผมนั้นเริ่มยุ่เหยิั้แ่อนที่ โรเรียนที่ผมเรียนประถมศึษาปีที่ 6 นั้นปิเทอมเเละำลัะึ้น มัธยม 1 อนเพื่อนอผมมีลุ่มในแท มันเป็นแทอันเียวที่ผมไม่มีวันลับไปเ็า เพราะมันทำให้ผมเ็บถึทุวันนี้ อนนั้นผมเรียัวเอว่า "โอาุ" เลย็ว่าไ้เพราะอบภาพอัวละรอนิเมะ ผมึับภาพบาส่วนเเล้วเอามาเป็นอารม์อัวเอ เเทนหน้าผมเอ ผมมีเพื่อนผู้หินหนึ่ที่อบเหมือนันและเล่นามผมเือบทุอย่า นผมอบเธอ และเธอ็อบผม อนนั้นผมิแบบนั้น นสถานาร์ทำให้เธอและผมให้ไุ้ยัน สอ่อสอ อนนั้นผมเป็นนถามเธอ่อน และเธออบมาว่า ไม่บอหรือไม่อยาบอ และเธอ็ถามผมลับ เป็นเป็นนที่อบอะไรแล้ว็ะไม่ไ้ิอะไรเลย ผมึอบเธอว่า อบ แ่สิ่ที่ผมไ้ลับมาือวามเียบ ่อมาผมไุ้ยันในลุ่มแท ผม็เป็นทั่อน อนนั้นผมเป็นนที่วนประสาทไ้ีเลยล่ะรับ ผมส่สิเอร์รัวๆ
นเธอนั้นมาอบ แ่เป็นำอบที่ผมรับไม่ไ้ มันเป็นรูปภาพที่มีำหยาบนิหน่อยที่พิมพ์ว่า
"หุบปาเถอะ! ไอ้นไม่มีใรรั!" ผม็อับรูปภาพนั้น ประมา 2 วัน 2วันนั้นไม่มีใร ไม่มีใรนึถึผมสัน นผมถึรู้ว่าอยู่ในนั้นไม่มีวามหมาย ผมึออมา ออมา ออมา แ่็มีนที่ึผมลับเ้าไป เเละผม็ออมา านั้นผม็ิว่าะไม่มีใรเป็นนรันอบอีแล้ว เพราะรัไปเ็มร้อยเปอร์เ็น แ่เราไ้ลับมาแ่ยี่สิบเปอร์เ็น และ ั้แ่นั้นผม็ไม่เยอบรัใรเลย ผมึไม่อมีเพื่อนเลยั้แ่วันนั้นมา
อ่านมาถึรนี้แล้วุะิว่าผมมันเพี้ยนเพราะเรื่อแ่นี้เนี้ยนะ สำหรับผมผมแถบไม่ไ้ิอะไรเลย ไม่เลย ไม่ไ้ปล่อยวามันเลย นอนนี้ผมเห็นวามรัเมื่อไร ผม็ปวหัวี๊ึ้นมาลอ ถ้าผมอยู่นเียวมันะหายไปเอ...
หายไป..เอสินะ
ความคิดเห็น