[Kimetsu no yaiba] Please love me [ Kokushibo X nakime ] - นิยาย [Kimetsu no yaiba] Please love me [ Kokushibo X nakime ] : Dek-D.com - Writer
×

    [Kimetsu no yaiba] Please love me [ Kokushibo X nakime ]

    จะทำอย่างไรเมื่อนาคิเมะอสูรข้างที่4 ได้ไปตกหลุมรักโคคุชิโบอย่างกะทันหัน เพียงเพราะเขาช่วยเธอไว้ อสูรที่เรียบร้อยไม่ได้สวยเหมือนใครเขา จะไปอยู่ในใจของเจ้าตัวได้ไหมนะ

    ผู้เข้าชมรวม

    3,691

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    40

    ผู้เข้าชมรวม


    3.69K

    ความคิดเห็น


    9

    คนติดตาม


    39
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  9 ม.ค. 64 / 19:16 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    -จากไรท์-
    เรื่องนี้อาจจะเรือแปลกบ้าง แต่เป็นความจิ้นส่วนตัวของไรท์นะคะ มาแต่งสนองความต้องการล้วนๆ เพราะคู่นี้แทบจะไม่มีแต่งเลย 

    เพลงเพื่ออรรถรส...เพื่อความเศร้าในหัวใจคุณ ;-;


    -------------------------------------------


    แสงจันทราส่องสว่างเจิดจรัส ใบหน้าระคมระคายได้รูปแหงนมองนภายามราตรี ถึงใบหน้าของเจ้าตัวจะดูหล่อเหลา แต่ดวงตาของเขานั้นมีถึงหกคล้ายคลึงกับแมงมุมที่ใครเห็นก็ต่างเกรงกลัว ใบหน้าเรียบนิ่งค่อยๆลดมองหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างกายาเขา ใบหน้าของนางถูกบดบังไปด้วยเส้นผมสีดำสลวย ในมือบางถือเครื่องดนตรีสาย บิวะ ที่เป็นเสมือนกลไกของปราสาทที่สำคัญ ในขณะที่สายตาจับจ้องหญิงสาวอยู่นานสองนาน เสียงหวานก็ถูกเอ่ยขึ้นมาเรียกให้เขาตื่นจากภวังค์

    " แสงจันทร์สวยจังนะคะวันนี้ ไม่รู้ว่าวันไหนเราจะไม่ได้เห็นมันอีกต่อไป "

    " เจ้าไม่ควรเอ่ยอย่างนั้นนาคิเมะ ถึงวันนั้นมาถึงข้าก็จะปกป้องเจ้าแม้ตัวจะตาย "

    ชายหนุ่มที่เห็นว่าแม่หญิงยอดดวงใจของเขาเอ่ยกล่าวออกมาด้วยความโศกเศร้า แม้ว่าทั้งสองจะขึ้นชื่อว่าเป็นอสูรข้างขึ้นแต่สิ่งหนึ่งที่เหมือนมนุษย์คือ หัวใจ ความรู้สึกโกรธ ความรู้สึกเศร้า หรือแม้กระทั้ง ความรู้สึกรัก ที่จะมอบให้คนคนหนึ่งที่พวกเขารัก มือหนาดึงตัวร่างบางเข้ามาในอ้อมกอดอย่างปลอบประโลม มือพลางก็ลูบหัวหญิงสาวอย่าทะนุถนอม


    ---------------------------------------------




    kokushibo [โคคุชิโบ อสูรข้างขึ้นที่๑]

    " ความแค้นของข้าไม่มีวันจบสิ้น จนกว่าคนผู้นั้นจะต้องชดใช้กรรมจนกว่านางของข้าจะให้อภัย! "


    " นาคิเมะ... "



    nakime [นาคิเมะ อสูรข้างขึ้นที่๔]

    " ดวงจันทร์บนนภาก็เปรียบเสมือนกับท่านโคคุชิโบ ดูกี่คราก็ไม่เบื่อ "


    " โคคุชิโบ...ข้ารักท่าน "


    *ที่ใช้คำว่าท่านเพราะไรท์เห็นว่ามันดูเทิดทูนดีค่ะ พอใช้คำอื่นก็ดูห่างเหินไป ถึงจะใช้ซ้ำกับท่านมุซันก็เถอะ.-.*


    -------------------------------------



     " นี่....ข้าจะต้องมาจบตรงนี้สินะ... " 

    " .... "

    สายตาพร่ามัวพยายามปรับโฟกัสตามองไปข้างหน้า ดูเหมือนเขาจะไม่ไหวแล้วเพราะดูจากสิ่งที่เขาเห็นตรงหน้า คือเด็กสาวมนุษย์สวมชุดยูกะตะสีดำสนิท ยืนอยู่ตรงหน้าของเขา ในมือถือเครื่องดนตรีอันคุ้นเคย ช่างหวนคิดคณึงเสียจริง ก่อนที่ร่างบางจะนั่งลงข้างๆเขาและปริยิ้มหวานให้

    " นา...คิเมะ เจ้าช่าง...สวยเหลือเกิน "


    -------------------------------

    * คำเตือน *

    เนื้อเรื่องอาจมีการสปอยบางส่วน ใครรับไม่ได้รีบออกน้า;-; 
    อีกหนึ่งอย่างคือ เศร้าค่ะเรื่องนี้ แต่ไรท์ไม่รู้นะจะแต่งออกมาได้เศร้าไหม 

    แพร่ไว้ก่อน ไรท์ขอไปศึกษาการแต่งแนวเศร้าจับใจก่อนแง่งง



    SQW

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น