อโยธยา นวชาติปกรณ์ │ พีเรียดไทย

“แก่นแท้ของ ‘อโยธยานวชาติปกรณ์’ นั้นมิใช่ ‘ความรัก’ ทว่าเป็น ‘ความผูกพัน’ แลความผูกพันนั้นเป็นผลแห่งการกระทำ ดังนั้นมันย่อมต้องใช้เพลาแลซับซ้อนเป็นที่ยิ่ง”

ข้าไหว้เจ้าข้า ชื่อเรื่องอ่านว่า อะ-โย-ทะ-ยา-นะ-วะ-ชา-ติ-ปะ-กอน หนาเจ้าข้า

ที่มาของชื่อเรื่อง

            ‘อโยธยา’ เพราะว่าบ้านของน้องตัวเอกอยู่ฝั่งอโยธยาเดิมเจ้าข้า

            ‘นวชาติ’ หมายถึง การกำเนิดใหม่

            ‘ปกรณ์’ นั้นคือ หนังสือ, ตำรา, งานเขียน, บันทึก

ชื่อเรื่องนี้จึงหมายถึง ‘บันทึกการเกิดใหม่ในอโยธยา’ ซึ่งก็ตามชื่อเรื่อง วิธีนำเสนอ การเขียน และการบรรยายของเรื่องนี้จึงเขียนด้วยมุมมองบุคคลที่หนึ่ง เพื่อให้รู้สึกเหมือนเป็นการบันทึกประสบการณ์ต่าง ๆ ของน้องตัวเอก

เป็นแนว วายไม่แท้ (วายปลอม)​ และ สลับเพศ (ตัวเอกจากหญิงมาเป็นชาย) หนาเจ้าข้า ลองเปลี่ยนมาจากหมวดวายดูเจ้าข้า

(ปกองก์ที่ ๑ ปฐมภาค)

(ปกองก์ที่ ๑ ปัจฉิมภาค)

(ปกองก์ที่ ๒ ภาคต้น)

(ปกองก์ที่ ๒ ภาคต้น)

‘มณีจันทร์’ หรือ ‘หมอแก้ว’ แพทย์หญิงสุดแก่นโก๊ะผู้มีงานอดิเรกเป็นสาววาย อยู่ดี ๆ ดันตื่นขึ้นมาในยุคกรุงศรีอยุธยา แต่ตื่นเป็นแม่หญิงผู้ดีธรรมดามันคงง่ายไป จึงตื่นขึ้นมาอยู่ในร่างของเด็กชายตัวน้อยหน้าตาแฉล้มจิ้มลิ้มพริ้มเพราที่เป็นถึงบุตรของพระยานาหมื่น

เพจ FB ของน้อง: https://www.facebook.com/people/นิยายของ-DIY-弟爱Y/100089853871915/

ส่วนนี่กลุ่มพูด​คุยเกี่ยวกับนิยายพีเรียดไทยจ้า: https://www.facebook.com/groups/966343750921271/? ref=share

 Twitter: https://twitter.com/DIY_DidiAiY? s=09

พูดคุยและแจ้งข่าว

- อัปตอนใหม่เดือน​ละ​อย่าง​น้อย​ ๑-๒ บทหนาเจ้าข้า (จนกว่าจะเสร็จสิ้นภารกิจบางอย่าง) ส่วนเลกเชอร์ตอนแทรก (ถ้ามี) จะลงตามความเหมาะสมแต่จะไม่ทับกับวันที่ลงตอนใหม่

- น้องแก้วอยากจะเชิญชวนคุณพี่ทั้งหลาย มารู้จักกรุงศรีอยุธยาในมุมมองสายตาของน้องแก้ว ซึ่งบางครั้งบางทีน้องแก้วอาจจะไม่ได้เข้าใจถูกเสมอไป แต่รู้และเข้าใจเพียงตามสถานการณ์ที่ได้เผชิญ ดังนั้นอาจมีบางจุดที่น้องแก้วเข้าใจผิดจากความเป็นจริงไปได้เช่นกันหนาเจ้าข้า

คำแนะนำ: หากคุณพี่บางท่านเกิดความแคลงใจ หรือเกิดความรู้สึกไม่สมเหตุสมผลบางประการเกี่ยวกับลักษณะนิสัยหรือการกระทำของตัวละครน้องแก้ว (ซึ่งเกิดจากความตั้งใจของผู้เขียน)​ น้องใคร่ขอความกรุณาต่อคุณพี่ให้ช่วยติดตามเรื่องราวกันไปจนถึงตอนจบด้วยหนาเจ้าข้า (แม้จะยังอีกนานก็ตาม)​ ถึงตอนนั้นข้อมูลจะครบถ้วนและพบความสมเหตุสมผลในตัวของมันเองหนาเจ้าข้า แต่น้องเข้าใจในความคาใจและขัดใจ ดังนั้นคุณพี่จึงสามารถเข้าไปทำความเข้าใจเหตุผลนั้นได้ “บางส่วน” ใน บทแทรก หนาเจ้าข้า (ซึ่งต้องขออภัยที่บทแทรกเหล่านั้นอาจจะมีสปอยล์หลุดออกมาบ้างหรือทำให้พอเดาทิศทางของเนื้อเรื่องได้บางประการ)​

*ขอพื้นที่ชี้แจงเล็กน้อยเนื่องจากมีบางท่านเข้าใจผิดและรู้สึกรำคาญว่าสะกดคำผิดเยอะหรือเปล่า? คุณพี่นักอ่านอาจจะรู้สึก 'เอ๊ะ?!'​ กับบางคำหรือหลาย ๆ คำทั้งในบทพูดหรือกระทั่งบทบรรยายของเรื่องนี้ว่า 'สะกดผิด'​ หรือเปล่า? อยากใคร่ขอให้ทำความเข้าใจว่ามีการใช้การสะกด 'ตามอย่างโบราณ'​ ทั้งในบทพูดและบทบรรยาย เพราะบทบรรยายแท้จริงแล้ว (มีรูปแบบการนำเสนอ)​ เป็นการคัดลอกมาจากบันทึกของน้องตัวเอก ดังนั้นคำ ๆ เดียวกันอาจจะพบการสะกดทั้งแบบโบราณและแบบปัจจุบันปนกันอยู่ ไม่ได้สะกดผิดแต่อย่างใด (แต่ก็อาจจะยังพบคำที่พิมพ์​ตกหล่นอยู่จริงบ้างเล็กน้อย)​ หลายคำเลิกใช้แล้ว หรือถูกตัดสินว่าเป็นการสะกดผิดในปัจจุบัน จึงเรียนมาเพื่อทราบ

คำชี้แจง

๑. เรื่องนี้เรื่องนี้เป็นแนวสลับเพศ (จากหญิงมาเป็นชาย) แอบจิ้นวายได้ตามใจชอบ (พยายามจะชวนให้จิ้น)​ ไม่ใช่แนวเลี้ยงต้อย (เผื่อจะมีคนเข้าใจผิด) และไม่มี NC หรือฉากที่เจตนาชี้นำหรือก่อให้เกิดอารมณ์ทางเพศแต่อย่างใด เป็นแนวใส ๆ ที่อาจมีเพียงมุกตลกทะลึ่งตึงตัง (จำนวนมาก) เท่านั้น หากท่านใดไม่ชอบก็ขออภัยเจ้าข้า เนื้อหาส่วนใหญ่เน้น ความรู้สึกอันซับซ้อนระหว่างตัวบุคคล รวมความรักความอบอุ่นในครอบครัว พี่น้อง เพื่อนพ้อง และมิตรภาพ ตลอดถึงประวัติศาสตร์​และชีวิตของคนในสมัยนั้น โดยเน้นเรื่องความผูกพันมากกว่าความรักเจ้าข้า

๒. ตรรกะของเรื่อง เป็นไปตามบริบทของวัฒนธรรม จารีต ประเพณี แนวคิด ความเชื่อ ตามแบบของคนสมัยนั้น ซึ่งอาจมีความแตกต่างกันกับตรรกะของคนยุคปัจจุบัน

๓. เรื่องนี้เป็นนิยาย ‘อิงประวัติศาสตร์’ แต่จะไม่มีการเอ่ยถึงช่วงเวลา หรือชื่อของบุคคลในประวัติศาสตร์โดยตรง แต่จะมีการกล่าวถึงโดยอ้อมเท่านั้น สำหรับผู้ที่สนใจหากสนใจใคร่รู้สามารถหาข้อมูลเพิ่มเติมเองได้ (หรือถามมาตรง ๆ ได้เลย) อย่างไรก็ตาม มีการปรับแต่งบางสิ่งเพื่อความบันเทิง มิได้หมายใจจะลบหลู่ดูหมิ่น หรือสร้างความเข้าใจผิดแต่ประการใด

๔. ไม่ถึงกับการแพทย์จ๋า กรุณาอย่าคาดหวังในด้านนี้มาก เน้น ป่วน ฮา แสบ ในการใช้ชีวิต

ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์

ที่มีผลบังคับใช้ในปัจจุบันทั้งหมดทุกประการ

ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดในงานอันมีลิขสิทธิ์นี้

ไม่ว่าจะในรูปแบบของสื่อสิ่งพิมพ์ หรือการเผยแพร่ด้วยภาพและเสียง หรือข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ใด เว้นแต่ได้รับอนุญาตอย่างเป็นลายลักษณ์อักษรจากทางผู้ประพันธ์แล้วเท่านั้น