ลาก่อน คนที่เคยรักกัน

เนื้อเรื่อง

ลาก่อน...คนเคยรักกัน

  

                คำบางคำให้ความรู้สึกมากมายเกินจำนวนคำ   เพียงคำว่ารักหรือคำว่าลาเพียงคำเดียว

แต่การที่เธอเงียบและไม่แสดงความรู้สึกใดๆ  ออกมา  มันทำให้ฉันทำอะไรไม่ถูก   ไม่รู้ว่าจะยืนอยู่

ตรงจุดๆไหนดี   ไม่รู้ว่าจะวางตัวยังไง

                 สายลมแห่งความอ่อนหวานพัดมาได้ไม่นาน   สักวันนึงสายลมก็ต้องพัดไปตามฤดูกาล

ของมัน  ก็เหมือนกับเธอ   ที่เข้ามาหาฉัน  ในวันที่ฉันไม่มีใคร  ไม่รู้ว่าความหมายของความรัก

ไม่รู้จักคำว่าห่วงใย   เธอสอนให้ฉันรู้อะไรหลายๆอย่าง  ถึงเธออาจจะไม่เคยรู้ตัวเองเลยก็ตาม

ว่าเธอทำให้คนคนนึงเปลี่ยนแปลงไปได้ตั้งมากมาย   ฉันมีความสุขและยิ้มได้ทุกครั้งเมื่อได้อยู่ใกล้เธอ

และแล้วคงถึงเวลาแล้วหละที่สายลมจะต้องพัดจากฉันไป.......(โดยไม่อาจหวนคืน)

               เธอเธอเธอเดินจากฉันไปโดยที่ฉันไม่สามารถเหนี่ยวรั้งเธอไว้ได้  มันเป็นความรู้สึกที่

บอกออกมาเป็นคำพูดไม่ได้จริงๆ   เธอยกหน้าที่นั้นให้กับคนที่ฉันไม่รู้จักที่เธอเลือก  เธอดูสนุกสาน

มากขึ้น    เธอมีรอยยิ้มที่สดใส  ไม่ใช่รอยยิ้มที่มุมปากเหมือนตอนอยู่กับฉัน    ซึ่งเป็นรอยยิ้ม

ที่ฉันเคยได้รับมาเมื่อครั้งหนึ่ง  และฉันก็ทำมันสูญหายไป   ฉันดีใจนะที่มันกลับมาอีกครั้ง

หน้าที่ของฉันคงหมดลงแล้วจริงๆ   ฉันคงยืนอยู่ตรงนี้ต่อไปไม่ได้แล้วหล่ะ  และที่สำคัญเธอก็คง

ไม่อยากให้มันเป็นอย่างนั้น

                           ฉันจะยืนมองเธอไกลๆอยู่ตรงนี้   จะไม่ก้าวล้ำเส้นที่เธอขีดไว้  แต่เมื่อไหร่ที่เธอ

มีปัญหา   เมื่อไหร่ที่เธอเหงา   ต้องการรระบายความรู้สึกที่เธอเก็บไว้  โดยไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง

นึกถึงฉัน    ฉันจะรอเธออยู่ตรงนี้