คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #59 : Run away with Green 2
" กรีนจะพาผมไปไหนเหรอครับ " ใหม่ที่กลับมาใส่ชุดเที่ยวเหมือนเดิมถามผมขณะเดินออกมาจากโรงพยาบาลกม.10
" อืม กลับบ้านกันไงครับใหม่ "
ในตอนเช้าๆ แบบนี้ไม่น่าจะมีใครมาเข้าโรงบาลนอกจากคนแก่ๆ ทั้งหลายที่มาตามปกติกัน แล้วก็พวกพยาบาล ส่วนผมกับใหม่ที่เดินออกมาเลยเป็นเป้าสายตาแต่ก็ไม่มากเท่าไหร่ เพราะดูเผินๆ เราก็เหมือนคนที่มาเปลี่ยนเวรเฝ้าไข้ ใหม่ที่ใส่เฝือกแขนข้างหนึ่งก็ไม่ได้ทำให้ใครหันมามองเราเพิ่มเลย แต่พอผมเหลือบทั้งแผลถลอกแล้วก็แขนหักนี่ทำให้ผมรู้สึกเดือดไอ้คนที่มันเป็นต้นเหตุจนอยากจะกลับขึ้นไปชกมันอีกสักที ให้ตายสิ
ผมตัดสินใจเอาโทรศัพท์โทรบอกที่บ้านใหม่ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง โชคยังดีที่ใหม่ยังจำคนที่บ้านได้ แต่ที่เหมือนจะลืมๆ ไปคือพวกนี่ล่ะ ไม่ได้ลืมญาติๆ หรือคนที่บ้านเลย ที่บ้านใหม่พอรู้ข่าวก็เป็นห่อวงเป็นใยพร้อมทั้งฝากฝังผมให้ดูแลใหม่ให้ดีเพราะติดธุระที่ต่างจังหวัดกลับมาดูแลไม่ได้ ทำเอาผมสบายใจขึ้นมาในระดับนึงเพราะอย่างน้อยก็ขออนุญาติที่บ้านไว้แล้ว ทางนั้นจะได้ไม่เป็นห่วง ผมดูนาฬิกาในทือถือแล้วคำนวนเวลาว่ากว่าพวกนั้นจะรู้เรื่องก็คงเป็นประมาณสายๆ หรือไม่ก็ไอ้ไนท์ตื่นขึ้นมา ตอนนี้ผมมอเตอร์ไซด์ก็ไม่มี คงต้องพึ่งรถสาธารณะอย่างเดียวสินะ แต่มันก็คงทันนั่นแหละ
" เราจะรอรถกันตรงนี้นะครับ " ผมพูดกับใหม่แล้วหันไปยิ้มให้ เจ้าตัวทำตาหยีๆ เหมือนตาจะยังไม่สู้แสง แล้วหันมายิ้มให้ผม แค่นั้นก็พอทำให้ผมหน้าแดงขึ้นมาในทันที ไม่คิดว่ารอยยิ้มนั่นมันจะเดเระขนาดนี้ ผมไม่เคยหันหน้าใครที่มีรอยยิ้มที่น่ารักแบบนี้มาก่อนเลย รอยยิ้มที่ใสซื่อจริงๆ จนทำให้ใจของผมมันละลายลงไปเล๊ย
" ครับผม " อีกแล้ว ผมเขินจะแย่แล้วนะ ไม่ไหวแล้วล่ะครับ ไอ้รอยยิ้มแบบนี้
" กรีนนนน ~~ หน้าแดงทำไมล่ะครับ ร้อนเหรอ " ไอ้เสียงแบบนี้ก็เหมือนกัน ไม่อยากได้ยิน จะอดใจไม่ไหวแล้วนะ
" งั้นผมบังแดดให้นะ ใหม่ยกถอดเสื้อคลุมออกด้วยมือข้างเดียวอย่างทุลักทุเลก่อนจะโยนมาคลุมหัวผมไว้
" กรีนตัวสูงอ้ะ ผมยื่นไม่ถึง "
" ไม่ต้องหรอกใส่ไปเถอะไอ้ดื้อ " ผมหลุดปากเรียกชื่อที่ไม่ใช่ชื่อที่ตัวผมควรจะเรียกออกไป
" ไอ้ดื้อ ? นั่นชื่อผมเหรอครับ " ใหม่หันมาถาม ก่อนจะทำท่าครุ่นคิดเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างออกมาได้ แต่ก็กลับไปทำท่าครุ่นคิดต่อ
" ไม่ใช่หรอก อย่าไปใส่เลย รถมาแล้วขึ้นกันเถอะครับ " ผมรีบเปลี่ยนเรื่องเพื่อไม่ให้นึกถึงเรื่องนี้ต่อ ก่อนจะหยิบสัมภาระขึ้นแล้วก้าวขึ้นรถสองแถว
รถสองแถวสีส้มวิ่งไปเรื่อยๆ ด้วยความเร็วธรรมดาๆ ไม่ช้าไป ไม่เร็วเกินไป ตลอดทางใหม่มองคนนู้นคนนี้ไปตลอด รวมกลับมามองที่ผมอยู่บ่อยครั้ง แล้วส่งยิ้มมาให้ ทำให้ผมใจเต้นโครมครามไปตลอดทางเลย อยากให้ช่วงเวลาแบบนี้อยู่นานๆ จังเลยไม่อยากให้รถมันไปถึงที่เลยกว่าจะถึงหอที่พักผมก็ต้องนั่งรถอีกต่อนึงแถมยังต้องเดินเข้าไปในซอยอีก นึกแล้วก็เหนื่อย แต่พอเห็นรอยยิ้มสยามตรงหน้าแล้ว เท่าไหร่มันก็ไม่เหื่อยหรอกครับ ผมอาจจะดูเห็นแก่ตัวที่ลากใหม่หนีมาแบบนี้ ทั้งๆที่เป็นแค่เพื่อนกัน แต่สำหรับผมอ่ะ ผมชอบใหม่นะ ชอบมากๆ เลยด้วย
ไอ้คนที่มันเป็นแฟนใหม่กลับปล่อยปละละเลยทำให้ใหม่ต้องมาเป็นแบบนี้มันไม่สมควรอยู่กะใหม่หรอก ผมสัญญาเลยนะถ้าผมได้เป็นแฟนกับใหม่แล้ว ผมจะดูแลใหม่อย่างดีที่สุด
" กรีนนน ~~ " เสียงเรียกแบบลากๆ เสียงและอ้อนที่สุดในชีวิตที่ผมเคยได้ยินมาเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้แต่ก็อยากฟังอย่างนี้อีกเรื่อยๆเลย
" ว่า..ไง " ผมเขินอ้ะ ผมเขิน ได้ยินมั้ยว่าเขินนนนนนนนนนนน !!!
" ผมง่วงอ่ะ อีกนานมั้ยกว่าจะถึงอ่ะ "
" ก็อีกหน่อยนึงอ่ะ แต่รถวิ่งช้านิดนึง " พระเจ้าทำไมผมพูดจาได้เหวงแบบนี้ เหวงที่สุด
" ผมไม่เข้าใจอ่ะนะ แต่ขอพิงไหล่หน่อยแล้วกันนะครับกรีน "
" เอ่อ...จะดีเหรอ แต่ก็เอาดิ " เหวงอีกแล้ว ผมเป็นไรไปเนี่ย คนข้างๆ ผมตอนนี้มันมีอิทธิพลขนาดไหนกัน
" ถึงแล้วปลุกผมด้วยนะกรีน " ใหม่พูดจบก็ซบลงบนไหล่ของผมก่อนจะหันหน้ามายิ้มหวานๆ ให้ผมทีนึงแล้วก็หลับตาลงไป
คนที่ผ่านไปผ่านไปมาผ่านมาบนรถเห็นท่าทีของใหม่ที่ซบไหล่ผม ก็ต่างยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ มองหน้าผมกับใหม่สลับกันไปมาก่อนจะหัวเราะคิกคักๆ กันโดยที่ผมพอจะเดาได้เลยว่าพวกเขาเหล่านั้นคิดอะไรกันอยู่ ผมเลยได้แต่ยิ้มแหยๆ หัวเราะแห้งๆ ตอบกลับไปเท่านั้น ถามว่าผมอายมั้ยเหรอ ? ก็มีบ้างล่ะครับ แต่พอหันมองเจ้าคนที่ซบไหล่อยู่แล้ว ถึงจะอายก็ช่างหัวมันเถอะ ขอให้ช่วงเวลาแบบนี้อยู่กะผมนาน เท่าที่มันจะนานที่สุดแล้วกัน
จนรถมาจอดที่ตลาดสัตหีบที่เป็นจุดต่อรถพอดี ตลาดที่นี่เป็นเหมือนศูนย์รวมหลายๆ อย่าง ทั้งของฝาก อาหารทะเลจากสัตหีบครับ ปกติผมไม่ค่อยมาแถวนี้หรอก เพราะมันไกลจากบ้านผมนิดนึง ตอนนี้ผมเริ่มหิวแล้วล่ะครับ คนข้างๆ ก็คงเหมือนกันเห็นมองร้านก๋วยเตี๋ยวข้างหน้าแล้วมองหน้า เอามือมาสะกิดแขนยิกๆอยู่เนี่ย จ้าๆ รู้แล้วจ้ะ จะพาเข้าไปกินเดี๋ยวนี้แหละคร้าบ
" กรีนคร้าบ ~~ ผมหิวแล้วอ่ะ "
" เหรอ แล้วจะกินอะไรดีล่ะครับ " ผมถามไป
" กินไอ้ข้างหน้านี่แหละคร้าบ ได้มั้ยอ่า ~~ " ใหม่เกาะแขนแล้วทำหน้าอ้อนๆ ยิ้มหวานๆ เป็นคุณจะปฏิเสธได้ลงคอเลยเหรอ ?
" โอเคๆ สั่งอะไรเดี๋ยวกรีนไปสั่งให้ "
" เอาเหมือนกรีนอ่ะคร้าบ กรีนกินแบบไหนผมก็กินแบบนั้นแหละ กรีนชอบเอาแต่ของอร่อยๆ มาให้ผมกิน " ใหม่ยิ้มตาหยี
" งั้นเข้าไปนั่งก่อนแล้วกันครับ "
" คร้าบผม ~ " ใหม่พูดพร้อมเดินเข้าไปนั่งรอที่โต๊ะ ส่วนผมก็สั่งอาหารไปด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ หัวใจที่เต้นโครมคราม
ผมสั่งหมี่เหลืองแห้งไปสองชาม ก่อนจะเดินมานั่งที่โต๊ะ เดินไปตักน้ำก็เจอน้ำแค่แก้วเดียว แก้วที่เหลือก็ยังไม่ได้ล้าง เลยสั่งโค้กไป กะว่าจะกินด้วยกันกับใหม่ รอจนหมี่เหลืองมาเสิร์ฟผมก็เลื่อนชามให้ใหม่ไป ก่อนตัวเองจะปรุงในชามของตัวเอง ใหม่ก็ปรุงชามของใหม่ไปผมก็ก้มหน้าก้มตากินไป พยายามไม่มองหน้าใหม่ เพราะแค่มองหน้าผมก็คงเขินจนกินอะไรไม่ลงแล้วล่ะ
" กรีนคร้าบ ~ "
" ทำไมครับ " ผมไม่กล้าเงยหน้ามองใหม่ แค่ได้ยินเสียงผมก็เขินแล้วอ้ะ ผมเป็นเอามากขนาดไหนเนี่ย
" ไม่เผ็ดเหรอ ใส่พริกป่นตั้งหกช้อนแล้วอ่ะครับ " ใหม่มองผมอย่างอึ้งๆ ยิ้มๆ ผมก้มลงมองชามตัวเองแล้วก็เหงื่อตก
" อ๋อ กรีนชอบกินเผ็ดๆ น่ะ แหะๆ " โกหกหน้าตาย กินเผ็ดไม่เก่งหรอก แต่ไม่อยากเสียหน้าอ่ะ
" อืมๆ กินไปเหอะครับ "
" อื้มๆ "
" เอ๊อ !! กรีนครับ "
" อะไรเหรอครับ " เรียกอีกแล้ว ไอ้ชามใส่พริกข้างหน้าเนี่ยมันต้องทำใจก่อนกินนะรู้มั้ยคร้าบใหม่
" อ้ะ ผมให้ " ใหม่พูดพร้อมตักลูกชิ้นใส่มาในชามผม
" ให้ทำไมอ่ะ " ผมถามไป งงๆ
" ผมชอบกินมากๆ เลยนะลูกชิ้นอ่ะ "
" แล้วให้กรีนทำไมอ่ะ เอาคืนไปดิครับ "
" แต่ผมก็ให้กรีนไง แทนคำขอบคุณที่กรีนทำให้ผมหลายๆ อย่าง "
" เอ่อ..ขอบคุณนะครับ " เขินจังเลย
ผมก็ก้มหน้าก้มตากินไป แอบมองดูใหม่เป็นระยะๆ เห็นท่าทางเงอะๆงะๆ ของใหม่ที่ใช้มือข้างเดียวในการกินบะหมี่ตรงหน้าแล้วก็อดขำออกมาไม่ได้ ดีนะที่ผมสั่งแบบแห้งให้ ถ้าเป็นน้ำคงลวกตัวตายก่อนแน่เลย แต่ใหม่ก็เก่งนะพยายามกินด้วยตัวเองจนหมดอ่ะ ผมอ่ะเหรอ
ถึงจะกินหมดแต่ก็ซดน้ำจนโค้กหมดไปสองขวดแล้วเนี่ย อ๊ากกก !! เผ็ดโว๊ยยยยย
" ร้องไห้ทำไม "
" เปล่า ไม่ได้ร้องครับ แต่มันเผ็ด ซี๊ดดด !! "
" โอ๋ๆ " ใหม่ลูบหัวผมก่อนจะยิ้ม
" เพี้ยง !! หายเผ็ดไวๆนะ "
" อืมๆ " เผ็ดก็หน้าแดงอยู่แล้ว ยิ่งมาทำแบบนี้
ก่อนจะไปขึ้นรถผมก็ซื้อโอวัลตินเย็นมากินกับใหม่คนละแก้วก่อนจะขึ้นรถกันต่อไปจุดหมายคือ หอแคลิฟฟ์ที่เป็นที่อยู่ของผมกันอย่างรีบๆ เพราะแดดมันร้อนแล้ว เดี๋ยวจะดำเข้าไปใหญ่ อีกอย่างผมสงสารใหม่ด้วยแหละ คนป่วยต้องนอนพักมากๆ แต่คงไม่เป็นอย่างที่ผมคิดไว้เลยเพราะตอนไปถึงห้องปุ๊บ ใหม่ก็กระโดดเล่นบนที่นอนผมเหมือนเด็กเลย
ผมเห็นใหม่ทำแบบนั้นแล้วก็...นะ ทำได้อย่างเดียวล่ะ ถอนหายใจ
แม่งน่ารักว่ะ !!
/////////////////// CAN U BE MY BOYFRIEND ?? //////////////////////
" กรีนครับ " ใหม่พูดกับผมที่นั่งมองทีวีอยู่ตรงโซฟา
" ครับผม "
" ผมกับกรีน เรารู้จักกันมาก่อนรึเปล่าอ่ะครับ " ใหม่ถามพร้อมกับลงมานั่งข้างๆ ผม
" ก็...ครับ "
" ผมกับกรีน เป็นอะไรกันเหรอครับ "
คำถามมันถูกถามออกมา แต่คำตอบยังไม่ได้ถูกตอบออกไป หัวใจของผมมันกำลังชั่งน้ำหนักอยู่ว่าความต้องการกับความถูกต้องอะไรมันจะหนักมากกว่ากัน อย่างที่บอกล่ะครับ ไม่มีใครเสียสละได้ตลอดหรอก คนเราทุกคนก็ย่อมที่จะต้องการใครสักคนเข้ามาบ้างเหมือนกัน
ผมในตอนนี้ก็ไม่รู้จริงๆ เหมือนกัน ว่าควรเลือกสิ่งที่ถูกต้องหรือสิ่งที่หัวใจตนเองต้องการกันแน่
" เราเป็นแฟนกันไงครับ "
" จริงเหรอ "
" ครับผม ที่รัก " ผมยิ้มออกไปแล้วจับใบหน้าคนข้างหน้าไว้ที่ก้มหน้าหลบอย่างเขินอาย
" ผม...ดีใจนะครับ ที่ได้เป็นแฟนกับกรีนอ่ะ "
" เหรอครับ กรีนก็ดีใจ ที่ได้เป็นแฟนใหม่ "
" ผมรักกรีนนะครับ "
" กรีนก็รักใหม่คร้าบ "
ผมจับใหม่เชยคางขึ้นก่อนจะค่อยๆ ก้มหน้าลงไปจูบเบาๆ ก่อนที่สองมือจะโอบกอดร่างบางไว้ ผมค่อยดันตัวใหม่ลงกับโซฟา ก่อนจะขึ้นคร่อมไว้ แล้วจูบต่อด้วยความรักแล้วความรู้สึกของผมที่มีต่อใหม่ มือของใหม่โอบรอบคอผมไว้ก่อนจะครางออกมาจากความร้อนแรงของรสจูบที่เหมือนจะแผดเผาผมและใหม่ให้มอดไหม้ไปด้วยกัน
" กรีนรักใหม่นะ " ผมถอนจูบออก ก่อนจะมองใหม่ที่อยู่ด้านล่าง ที่หลบตาผมด้วยความเขินอาย
" ผมก็รักกรีนครับ "
" งั้นเป็นของผมนะ " ผมพูดออกไป โดยไม่รอคำตอบผมซุกใบหน้าลงที่ซอกคอขาวของร่างน้อยๆ ที่อยู่เบื้องล่าง
" อือ "
.
.
.
.
.
.
.
.
" กรีนๆ ตื่น " เสียงของใครบางคนปลุกผมให้รู้สึกตัว
" อืม " ผมลุกขึ้นมางัวเงีย ก่อนจะมองไปรอบๆ ตัว เมื่อกี๊ฝันไปเหรอวะ แม่งเสียว่ะ
" ต้มมาม่าให้ทีดิครับ หิวแล้ว อยากกินข้าวเย็น " ใหม่บอกแล้วยื่นซองมาม่าให้
" ครับผม " ผมตอบ ก่อนจะยิ้มน้อยๆ ให้มันเป็นแค่ฝันอ่ะ คงจะดีที่สุดแล้ว
ฉันฝันว่าฉันมีเธอ ฉันฝันว่าเรารักกัน
เพียงแค่นั้น ได้แค่ฝันก็หวั่นไหว
ยังคอยค้นหาคำตอบ เพียงเธอเท่านั้นรู้คำตอบ
ว่าใจของเธอ มีฉันรึเปล่า
_____________________________________________________________________
รักเราเหมือนที่เรารักคุณ
อัพแล้วคับ
JEFINX
ความคิดเห็น