คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #50 : Nite 's Story : I am wrong.
Nite 's story
แม่งเอ๊ย !!
งานแม่งจะเยอะอะไรนักหนาวะเนี่ย ? นี่ผมทำงานมาตั้งแต่เช้าแล้วนะป่านนี้ จะ 3 ทุ่มอยู่แล้วยังไม่เสร็จเลย ทำแม่งมา 3-4 วันแล้วยังไม่เสร็จเลย ฝ่ายทะเบียนฝ่ายวิชาการโรงเรียนนี้เค้าไปไหนกันหมดว้า ? โยนงานมาให้สภาฯเฉยเลย คนที่ซวยคือผมอ่ะดิ เสือกเป็นประธานเองไง เฮ้อ
เรียนผมก็ขึ้นเรียนครบล่ะ แต่เวลาว่างไมีเลยยิ่งคาบไหน อาจารย์ไม่ได้เข้าสอนผม แทนที่จะนั่งเล่นกะเพื่อนไม่ก็ไปหาไอ้ดื้อมัน กลับต้องมาทำงานซะงั้นอ่ะ งานแม่งก็อาถรรพ์ ยิ่งทำเท่าไหร่ แม่งยิ่งเพิ่มขึ้นได้เรื่อยๆ ขนาดกินข้าวต้องสั่งเข้ามากินในห้องสภาฯเลย ไอ้พวกคนอื่นๆ มันก็ทำงานยุ่งเหมือนกันกันหมดแหละครับ ไอ้กรีนเอย ไอ้เดน เอ๊ย ไอ้เดย์ มันก็นั่งทำอยู่
เรื่องไม่มีเวลาว่างมันก็ไม่เท่าไหร่หรอกครับ แต่เรื่องไม่มีเวลาให้แฟนนี่ล่ะครับ ปัญหาใหญ่เลย เมื่อกี๊ผมจะทำงานไงเลยพูดออกไปไม่ได้คิด ป่านนี้งอนตุ๊บป่องกลับบ้านไปแล้วมั้งเนี่ย ? ให้ตายดิ๊ งานบ้านี่แม่งจะเยอะอะไรนักหนาวะเนี่ย ?
" พี่อาร์ท กลับก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวผมกลับเองได้ "
" ฮึ่ยย !! ไม่เป็นไรหรอก พี่รอได้ กลับกี่โมงก็ได้ แต่เราอ่ะ ไม่ค่อยแข็งแรงแล้วเป็นไรไปขึ้นมา ทำไงล่ะ "
ผมเหลือบไปมองคู่สนทนา คนนึงคือ อาร์ท อยู่ห้องเดียวกับไอ้ดื้อมันแหละ ส่วนอีกคนก็เป็นประธานชั้นม.4 ชื่อไอ้ป๊อยท์ สองคนนี้แม่งกิ๊กกันเหรอวะ ? แลจะสวีทกันเกินหน้าเกินตาพี่น้องกันแล้วนะ ทำให้ผมรู้สึกอิจฉาขึ้นมาแล้วแฮะ
" พี่อาร์ทไม่เบื่อเหรอครับ ป๊อยท์ยังไม่เสร็จงานเลย พี่อาร์ทนั่งเฉยๆ นานแล้วนะ ไปทำอย่างอื่นแก้เบื่อก่อนก็ได้ครับ ผมไม่ว่าหรอก อีกนานกว่าผมจะเสร็จ "
" แค่นี้ไล่เหรอว้า ป๊อยท์ ?"
" เปล่าพี่ ผมแค่กลัวพี่เบื่อต่างหากอ่ะ น่าเบื่อจะตาย "
" ต่อให้นั่งนานกว่านี้พี่ก็นั่งได้ พี่จะบอกอะไรให้อย่างนะ "
" อะไรเหรอครับ " ป๊อยท์เงยหน้าขึ้นจากงานมองหน้าอาร์ทอย่างสงสัย
" ไม่มีใครเค้าเบื่อกันหรอก เวลานั่งเฉยๆ น่ะ.......ถ้านั่งกับ..แฟน..อ่ะนะ "
ป๊อยท์มองหน้าอาร์ทแบบเหวอๆ แล้วยิ้มออกมาทั้งคู่ แต่คำพูดของสองคนนั่นกลับทำผมรู้สึกจี๊ดนิดๆ
เพราะผม กลับไม่ยอมให้ไอ้ดื้อมันมานั่งเฝ้า เพราะคิดว่าน่าเบื่อ เลยให้ไปไหนที่อื่นดีกว่า โดยที่ไม่นึกถึงว่าไอ้ดื้อมันคงจะรู้สึกแบบเดียวกะป๊อยท์ล่ะมั้ง
" นี่ถ้าทำไม่ไหวก็บอกพี่นะ เดี๋ยวพี่ไปบอกไอ้ไนท์ให้ เรายิ่งไม่แข็งแรงอยู่ อย่าเครียดด้วยล่ะ "
" พี่นี่ยิ่งกว่าแม่ผมเลยนะ ทุกคืนก็ต้องมาเป็นห่วงผมว่าหลับรึยัง ? ทำไอ้นู่นไอ้นี่รึยัง " ป๊อยท์พูดต่อ สายตาและมือยังจดจ่อกับงานตรงหน้าไม่ได้เงยขึ้นมามองไอ้อาร์ทที่ยิ้มน้อยๆ
" ทำไมเหรอพี่ ? ทำไมพี่ต้องทำเรื่องพวกนี้ด้วยอ่ะ ? ตอบผมมาดิ๊ "ป๊อยท์ถาม ผมวางเอกสารที่เซ็นไว้ลง หันไปมองไอ้คู่นี้
" ก็พี่มี...แฟนคนเดียวอ่ะ ถ้าไม่รักแฟนจะให้พี่ไปรักหมาที่ไหนล่ะ "
คำตอบที่ผมได้ยิน ทำเอาหัวผมโล่ง วิ๊งเลยทีเดียว เอาวะ งานเงินไม่ทำแม่งแล้ว ผมกดโทรศัพท์กดเข้าเนวิเกเตอร์ใส่เบอร์ไอ้ดื้อลงไป
" ไอ้กรีน กูฝากส่วนของกูด้วยนะ เดี๋ยวกูมา "
" แล้วมึงจะไปไหนวะ "
" ไปหาแฟน !! "
////////////////////////////////////// Can u Be my boyfriend ? //////////////////////////////////////
ทำไมไอ้ดื้อถึงไปทะเลวะ ?
นี่เป็นคำถามที่ดังอยู่ในหัวผมอยู่ตอนนี้ ถ้างอนก็น่าจะกลับบ้านดิ หรือไปโดดน้ำตาย ? บ้า แม่งคงไม่ถึงขนาดนั้นหรอก ถ้าไอ้กรีนไอ้เดย์ไม่อยู่ที่สภาฯ ผมคงเดาไม่ยากแต่นี่มันก็อยู่กันสองตัวครบนี่ ยิ่งคิดยิ่งทำให้ใจแม่งไม่ดีเลยวุ้ย ผมบิดดูคาติตัวแรงของไอ้กรีนเร่งไปให้ถึงทะเลให้เร็วที่สุด
หรืออาจจะเป็นความผิดผมที่ไม่มีเวลาให้เลย แต่นั่นก็ไม่น่าจะทำให้เป็นไปได้ถึงขนาดนี้ แต่ยังไงก็ไม่รู้แล้วล่ะตอนนี้ ผมอยากไปเจอให้เร็วที่สุด
ผมบึ่งไปถึงหาดสอที่ผมกะไอ้ดื้อเคยมานั่งด้วยกันในที่สุด ผมกวาดสายตามองหาในความมืด เห็นแสงสว่างอยู่ตรงนั้นแฮะ เสียงเหมือนคนพึ่งสตาร์ทรถมอเตอไซด์เมื่อกี๊ดังมาจากตรงนั้นแหงมๆ เลย ผมวิ่งไปตรงนั้นอย่างเร็วที่สุดในชีวิต
" ใหม่ " ผมหยุดยืนมองไอ้ดื้อของผมที่กำลังสะพายเป้ หันมามองหน้าผมตกใจเล็กน้อย ทีน่าแปลกกว่านั้นคือใหม่ไม่ได้มาคนเดียว แต่มากับไอ้ไกด์ !!
" ไกด์ กลับไปก่อนนะ " ใหม่หันไปบอกไอ้ไกด์นั่น สงสัยลับหลังผมเนี่ย คงจะระเริงสวรรค์สมใจแล้วล่ะมั้ง ไอ้ไกด์นั่นมันมองผมไม่วางตา มองหน้าแบบหาเรื่องอ่ะครับ
ไอ้ไกด์พยักหน้าเล็กน้อยๆ ก่อนจะออกรถไป ถ้าแม่งมองหน้าต่ออีกซักหน่อยนะ มึงได้เจอตีนสมใจอยากแน่มึง !!
" ทำไมทำแบบนี้วะใหม่ " ผมถามไป รู้สึกเสียใจอย่างแรงเลยที่มาหา แล้วต้องมาเจอภาพแบบนี้
ไอ้ดื้อนิ่งไป นัยน์มองมาที่ผม นัยน์ตาคู่นั้นมันสะท้อนความรู้สึกอะไรบางอย่างออกมา ความรู้สึกเหมือนจะสะท้อนความผิดให้กลับมาที่ผม ทำให้ผมรู้สึกเป็นคนผิดเองนะ
" ทำไมถึงมากับไอ้ไกด์ได้วะ บอกมาดิ๊ ? " ผมถามต่อ แต่มันยังไม่จบหรอก ทำไมถึงมากับไอ้นั่นได้ ไอ้นี่แหละที่ผมอยากรู้
ใหม่มองหน้าผมด้วยสายตานิ่งๆ คู่นั้นเช่นเดิม และหันหลังให้ผม หันหน้าไปยังทางด้านของทะเลในช่วงที่น้ำขึ้น น้ำซัดเข้าฝั่งน้อยกว่าทุกวันอย่างสังเกตได้ชัด
ผมไม่ชอบคนแบบนี้นี้เลยจริงๆ ชอบหันหลังให้เวลาคุยด้วยเนี่ย
" หันมาคุยกันให้รู้เรื่องดิ๊วะ " ผมเอื้อมมาไปจับไหล่ไว้ กะจะกระชากแรงให้หันหน้ามาทางผมเหมือนเดิมเลยแหละ
" ริมชายหาดมีเพียงแค่สองเรา.... " เสียงของใหม่เอ่ยออกมา ผมงงไปเล็กน้อย เสียงนั้นมันสั่นเครือมากเหมือนคนกำลังกลั้นน้ำตาเอา
" มีลมแผ่วเบาโชยทุกเวลา " แม่งคุ้นๆ ว่ะ
" เป็นความสุขใจที่เคยตามหา " เพลง ? เพลงทะเลหวาน
" ฉันพึ่งได้เจอเมื่อมีเธอเข้ามา " เนื้อร้องถูกหยุด กลายเป็นเสียงสะอึกสะอื้นของใหม่แทน
ผมทำอะไรผิดไปสินะ ผมทำร้ายคนที่ผมรักอีกแล้วดิ ผมนี่มันโง่จริงๆเลย
" ไนท์ไม่ทำงานต่อเหรอ "
" เอ่อ...ไนท์ "
" ผมไม่ได้เป็นไรหรอก... ไม่ได้ต้องการอะไร "
" ไนท์ขอโทษ "
" ไม่ต้องมาขอโทษ ผมบอกแล้วไงผมไม่ได้ต้องการอะไรนี่ "
" ... " ผมนิ่งไป ไม่รู้จะพูดอะไรดี ผมทำผิดไปจริงๆ ผิดจนเกินให้อภัย
" อันที่จริงผมก็อยากได้นะ " ผมหูผึ่งขึ้นมาทันที
" อะไรล่ะครับ ถ้าไนท์หาให้ได้ ไนท์จะรีบหามาให้เลย "
ใหม่หยุดสะอึกสะอื้น หันมามองหน้าผม นัยน์ตาแดงก่ำ
" ผมอยากได้คนที่จะมีเวลาให้ผม คนที่จะรักผมได้ตลอด 24 ชั่วโมง ผมอยากได้ไนท์คนเดิมอ่ะ ได้มั้ย !!!!!! "
_______________________________________
แย่จังเลย
มาอัพแล้วน้า
อย่าพึ่งเบื่อล่ะ
^^
ความคิดเห็น