[FIC Infinite stratos]เกิดใหม่อีกทีก็กลายเป็นโลลิไปซะแล้ว!!! Dafuq?

ชิโนโนโนะ คาเมะนาริ

นาริจัง

IS วาลคิลรี่

บทนำ

ปัง! ฉึก! อัก!

เสียงกระสุนกระทบเข้าเนื้อของชายคนนึงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้และด้านหน้าของเขาเป็นซากศพลูกน้องของตนและมีชายคนนึงกับหญิงคนนึงที่กำลังกอดกันฝ่ายชายยื่นปืนมาหาเขา

"ทำไมล่ะ!?"ชายที่ถูกยิงถามคนข้างหน้าของตน

ปังๆๆๆ

เขาไม่ตอบพร้อมลั่นปืนอีกหลายนัดจนชายที่ถามตายคาที่

"ก็เพราะชั้นต้องการอำนาจของแกไงฮ่าๆๆๆๆๆ"ชายคนนั้นหัวเราะอย่างบ้าคลั่งก่อนจะเดินออกจากห้องพร้อมหญิงสาวข้างกาย

ก่อนในเวลาต่อมาพวกมันก็โดนเก็บโดยลูกน้องที่ซื่อสัตย์ของชายคนที่เขายิง

"ฮึกๆๆบอสครับผมขอโทษที่มาช้า"เมื่อเขายิงพวกสองคนนั้นทิ้งเขาก็คุกเข่าก้มหัวให้ชายที่นอนแน่นิ่งบนเก้าอี้พร้อมร้องไห้ออกมา

"อะอักมะไม่ตะต้องร้องไห้หรอก"แท้จริงแล้วเขายังไม่ตายสนิทแต่ก็ใกล้ที่จะไปแล้ว

"บอส!ไม่ต้องพูดแล้วครับเดี๋ยวผมจะพาบอสไปโรงบาลเอง"เขาพยายามยกบอสของเขาขึ้นแต่ก็ถูกห้ามไว้

"แค่กๆไม่ต้องหรอกอีกเดี๋ยวชั้นก็ตายแล้ว"

"ขอฝากลูกสาวของชั้นและแก๊งค์ด้วยนะ…"เขาพูดจบก็สิ้นลมหายใจทันที

"บอส!!!!"ลูกน้องของเขากอดร่างของเขาไว้แน่นพร้อมปล่อยโฮออกมา

.

.

.

.

"นี้สินะอดีตก่อนตายของนาย"เด็กหนุ่มผมสีดำพูดออกมาพร้อมชี้ไปที่หน้าจอโปรเจคเตอร์ที่ฉายอดีตของชายคนนึงอยู่

"อืมก็ประมาณนั้นแหละครับ"

ชายคนนั้นตายและฟื้นมาในห้องของใครบ้างคนก่อนจะมีเด็กหนุ่มผมสีดำเดินออกมาและเอาโปรเจคเตอร์มาฉายอดีตของเขาให้ดูและถาม

"อืม~ก็ไม่เลวร้ายอะไร"เด็กหนุ่มไม่สิกริมซังพิจารณาอดีตของชายเอ่อ…ชื่อไรหว่าชั่งมันเถอะก่อนเขาจะนึกอะไรดีๆออกและใบหน้าของเขาก็แสยะยิ้มอย่างสยอง

"?"ชายคนนั้นเอียงหัวอย่างสงสัยเมื่อเห็นกริมยิ้มสยอง

"นายเคยดูอนิเมะรึเปล่า"กริมหุบยิ้มก่อนจะถาม

"ก็เคยดูนะครับเวลาว่างๆ"

"อืม~~โอเคหลับตาสิ"กริมสั่งให้เขาหลับตา

เขาก็หลับตาอย่างว่าง่ายจากนั้นกริมก็ใช้นิ้วปัดอากาศไปมาสักพักก่อนที่ตัวของชายคนนั้นจะเรืองแสงและหายไปโดยที่กริมแสยะยิ้ม