ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    #$#%^!Love Story in Koren%^&* รักวุ่นๆลุ้นหัวใจนายเย็นชา$%^&

    ลำดับตอนที่ #1 : &@~~!!#$อย่าให้พูดถึงเรยน่ะ ฉันน่ะ เกลียด เกลียด และเกลียด ที่สุดเรยล่ะ-- --* %

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 252
      1
      3 ต.ค. 49

    ซา-หวาด-ดี-ค่ะ ดิฉันชื่อ ^^เซริ ค่ะ เป็นคน ญี่ปุ่น คร๊ะะ แต่ฉันม่ะชอบเรยจิงเชียวนักร้องเอเชียเนี่ย

    เกลียด ฉันเกลียดนักร้องเอเชียที่สุด ไม่ชอบเรยจิงๆ Y^Y”

    แน่นอน อย่าให้พูดถึง Dong Bang shi ki เลย ไม่เข้าใจเรยว่าชอบไปได้ยังไงกัน ร้องภาษาไรก็ไม่รู้(เอ้าก้อต้องภาษา เกาหลี จิ -* )

    ฉันพูดขึ้นมา ระหว่างที่กำลังมองดูโปสเตอร์ดงบังชินกิขนาดยักษ์ที่ติดอยุ่หน้าร้านขายซีดีกับพวกเพื่อนๆ
    " ยัยบ้าเซริ ตายซะเถอะ " พวกๆเพื่อนหันมาด่า แล้วใช้มือทุบฉันไม่ยั้ง
    อ๊ากกกก ปลั่กๆๆ
    โครม !!!
    " ตายจิง ว่าไม่ได้เลยนะ" ฉันหันไปค้อนยัยพวกนั่น
    เรื่องของเรื่องคือ....
    ฉันกับเพื่อนๆเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมาที่เกาหลี
    ฉันมาได้เพราะ - -" ยัยเพื่อนๆ พวกนี้นี่สิบังคับ (บ้านพวกนี้มีกะตังกัน) ช่วยออกเงินให้ฉันมา - -
    ทำไมเลือกเกาหลีละ ???(ก็บ้านไกล้เรือนเคียง ไม่ต้องเสียตังค์ไปไกล้ไปยุโรบหรอก ^^)
    เพื่อนๆพวกนี้มันบ้า Dong Bang shi ki กันจะตาย จึงลากให้ฉันมาด้วย - -

    " ฉันต้องหางานทำ " ฉันพูดขึ้นมา
    " ไม่จำเป็นหรอก เธอใช้เงินพวกเราก็ได้นิ " ยัยเรโกะพูดขึ้น
    ยัยนี่น่ะหรอ บ้านมันน่ะยังกะพระราชวังเรย - -
    " ไม่ เงินนั่นของพ่อแม่เธอนะ ฉันต้องคืนสิ"
    ฉันพูดคำขาด แล้วเดินเข้าไปในบริษัทหางาน

    ขณะที่ฉันกรอกแบบฟอร์ม.....

    "นี่...."พวกเพื่อนค่อยๆเดินมาที่ฉัน

    ฉันเริ่มกรอกที่อยู่........

    "อะไร" ฉันตอบ
    .....กรอกรายได้ อืมซัก 3-4 พัน(เทียบเงินไทย)

    "เสาร์นี่ว่างมะ" ยัยมิกิพูดขึ้น
    .....กรอกอาชีพ อืม...ทำความสะอาดละกัน งานถนัด

    " มีอะไรละ !!??" ฉันถามไปอย่างรำคาญ
    - -+ เริ่มหงุดหงิดแล้วนะ ถามตอนคนกำลังยุ่งๆ

    " นี่ ไปดู ดง บัง กะพวกเราวันเสาร์นี้หน่อยสิ " เพื่อนคนนึงถามชั้น
    ...ชั้นกรอกเกือบเสร็จแล้ว เหลือช่องหมายเหตุ

    " ไม่ไป " ฉันชักหงุดหงิดแล้วนะ
    ก็บอกแล้วไง ว่า ฉัน เ-ก-ลี-ย-ด ดง-บัง –ชิน- กิ ที่สุดเรย

    "นะ นะ นะ นะ...."ทุกคนรุมเขย่าตัวชั้น

    ขณะที่เพื่อนๆกำลังจะพูดต่อ
    ฉันกดปากกาอย่างแรง กรอกช่องหมายเหตุลงไปว่า !!!!


    ฮึ่ม…. ทำงานในที่ๆไม่เกี่ยวกับ ดง บัง ชิ กิ ทั้งสิ้น!!!!"

    "T _ Tโอเคจ้า...ฉันไม่ชวนเธอแล้วจ้า"
    ยัยมิกิน่าสลดลงทันทีเมื่อเห็นฉันเขียนหมายเหตุลงไป
    …………………….
    …………………
    …………….
    ………….
    หลังจากยื่นใบสมัครงานแล้ว
    ฉันกับเพื่อนๆก้อแยกย้ายกันกลับไป

    พวกเพื่อนๆฉันจะไปดู ดงบัง ที่ไหน...ฉันไม่อยากรู้หรอก
    ส่วนฉันน่ะเหรอ ??!!
    -- เดินกลับมาที่หอพักเพื่อมาทำการบ้านนะสิ ฉันเด็กเรียนนะ ^^

    ฮัลนาบิราโนะ โยโวฮา… เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น

    "ฮะโหล"
    "สวัสดีค่ะ บริษัทหางานค่ะ คือว่ามีคนมาติดต่อต้องการสัมภาษณ์งานคุณนะค่ะ"

    "จิงเหรอคะ??!!..... ห๋า.. สัมภาษณ์เด๋วนี้ เอ่อ ค่ะ จะไปเด๋วนี้เลยค่ะ"
    พอฉันวางสาย
    ฉันต้องรีบนั่งรถ Taxi ไปยังร้านกาแฟแห่งหนึ่งในเมือง- -*

    ณ Coffee Lovely

    "สวัดดีค่ะ จองไว้รึเปล่าคะ??"
    "เอ่อ.. มาสัมภาษณ์งานค่ะ"
    "ทางนี้คะ"

    พนักงานต้อนรับพาชั้นเดินเข้าไปในร้าน ผ่านโต๊ะที่เรียงราย เข้าไปในห้องต้อนรับพิเศษ
    "เชิญค่ะ"
    ข้างในเป็นคุณลุงคนหนึ่งแต่งตัวดีนั่งอยู่

    "สวัสดีครับ"ลุงคนนั้นกล่าวทักทาย^___^

    "สวัสดีค่ะ" ฉันตอบรับด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ^^

    "ในหมายเหตุ ทำไมคุณถึงเขียนว่า ทำงานที่ๆไม่เกี่ยวกับ ดง บัง ชิ กิ ทั้งสิ้น........ ทำไมคุณถึงไม่ชอบวงนั้นล่ะคับ ?? "
    ลุงคนนั้นถามทันทีที่ฉันนั่ง

    "อ๋อ ดง บัง ชิน กิ - -*.........
    ดงบังชินกิก็เหมือนผู้ชายทั่วไปในเกาหลีแหละค่ะ!!!
    แค่เต้นกับร้องเพลงได้ ไม่รู้ว่าทำไมใครๆก้อคลั่งไคล้
    ..ฉันละไม่ชอบเลยจิงๆ "
    ฉันทุบโต๊ะตอบอย่างชัดเจน (+ระบายความในใจ หึๆ ^^ - -*)

    ลุงคนนั้นยิ้มให้ฉัน อย่างชัดเจนเช่นกัน - -"
    "งั้นเรารับคุณเข้าทำงาน เป็นแม่บ้าน"

    "เอ๊ะ???"O_๐

    "เพิ่มเงินเดือนให้ 2 เท่า"

    "ห๋าาา..???!!!" O_O


    "เพียงแต่คุณต้องไม่ลาออกก่อนกำหนด 1 เดือน"

    "เดี๋ยว..ก่อน แค่ถามคำถามเดียวเนี่ยนะ??!!" O_๐

    "3 เท่า"

    "แล้วเป็นงานผิดกฎหมาย เอ่อ................Sell Body....รึป่าวคะ???!!" ฉันเห็นแก่เงินไปรึเปล่าเนี่ย - -

    "ไม่เลยครับ เป็นเพียงแม่บ้าน แม่บ้านเท่านั้น!!!"ลุงคนนั้น พูดย้ำ

    "งั้นตกลงค่ะ" ฉันตกลงง่ายไปป่าวหว่า - -a


    "เริ่มงานเสาร์นี้นะ ตอนบ่าย 3 เดี๋ยวผมจะให้คนไปรับหน้าที่พักของคุณ"
    ลุงคนนั้นพดจบก็ลุกออกไปทันที ขณะที่ฉันยืนเอ๋อกับการสัมภาษณ์อย่างรวดเร็ว
    .
    .
    .
    .
    วันเสาร์แล้ว ยัยเพื่อนๆฉันแต่งตัวสวยออกไปตามหาดงบังชินกิตั้งแต่เช้าตรู่ - -(ดูมานบ้ากันจิงๆเชียว เฮ้อๆๆ)
    อีก 20 นาทีก็บ่าย 3 แล้ว
    ฉันเตรียมตัวพร้อม นั่งรอหน้าหอพักให้คนมารับไปทำงาน ^^

    บ่าย 3 โมงตรงก็มีรถลีมูซีนคันหนึ่งขับมาจอดหน้าฉัน

    ลุงคนนั้น(คนเดิมคร้า)ลงมาจากรถแล้วเชิญฉันขึ้นรถ O_๐

    ขณะนั้งในรถคันยาว<< ฉันเรียกอย่างนี้อ่ะนะ
    "เอ่อ ไม่ผิดกฎหมายแน่นะคะ"
    ฉันชักกลัวแล้วนะเนี่ย ถึงจะหน้าเงินแต่ชีวิตสำคัญกว่า YoY

    "แม่บ้านครับ" ลุงคนนั้นตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว

    "ทำไมถึงขึ้นเงินเดือนฉันละคะ???" ว๊าก หลุดปาก ไม่น่าถามแล้ว
    เดี๋ยวเค้าลดขึ้นมาทำยังไง

    "Z..z...z" ลุงคนนั้นหลับซะงั้น - -
    .
    .
    .
    [3 ชม.ต่อมา]
    "ถึงแล้ว เชิญลง"ลุงตื่นขึ้นมาทันทีเมื่อรถจอด
    - -+ เหมือนรู้ตัวนะคะ

    O_๐ โอ้โห...เป็นคอนโดที่หรูที่สุดที่ฉันเคยเห็นมานะเนี่ย สูงระฟ้าจิงๆ

    ลุงคนนั้นก้อพาชั้นขึ้นไปชั้นบนสุด
    เมื่อลิฟท์เปิดออก ภายในชั้นมีเพียงห้องเดียวเท่านั้น

    "เชิญครับ" ลุงคนนั้นพาฉันเข้าไปในห้องนั้น
    "ลุงคะ - -คิดจะทำอะไรหนูป่าวเนี่ย" ฉันลองถามเพื่อความแน่ใจ
    " - -"เฮ้อ..... แม่บ้านครับๆ " ลุงนั้นตอบย้ำ

    อืมเชื่อก็ได^^ ฉันตรงเข้าไปในห้อง
    O_๐โอ้ววววว....อึ้ง~~~อีกรอบ ห้องอะไรใหญ่เป็นบ้า
    มีทั้งห้องรับแขก ....กว้างมาก พื้นปูด้วยพรมขนสัตว์ โคมไฟระย้า ระเบียงรอบด้าน
    O_๐ ห้องน้ำใหญ่กว่าบ้านฉันทั้งหลังง่ะ - -

    ห้องนอน 5 ห้อง เตียงเบ้อเริ้ม
    !!!!!!!!!!!!!!!!!
    !!!!!!!!!!!!!!
    !!!!!!!!!!
    !!!!!!!

    ........5 ห้อง O_๐
    ….

    ….
    ….
    "ลุงค่ะ ทำไมห้องนอนเยอะหยั่งงี้ง่ะ"
    "เอ่อ......ปิ๊งป๊องๆๆ" เสียงออดดังขัดซะก่อน
    "ใครมานะ????!!!" ฉันสงสัย
    "เจ้าของบ้านนะ"ลุงตอบ
    "อ้าว ไม่ใช่ลุงเหรอ" O_๐
    "เธอไปเปิดประตูหน่อยสิ^^" ลุงใช้ฉัน - - ก็นะแม่บ้านๆๆ

    ขณะฉันจะเอื้อมมือจับลูกบิด
    บุคคลอีกฝั่งของประตู ดึงประตูออกไปพอดี

    "ว๊าย~!!"
    ฉันถลาไปหัวกระแทกกับอกของคนผู้นั้น

    "เฮ้ย อะไรกันว่ะเนี่ย"เสียงผู้ชายดังขึ้น - -*

    ฉันค่อยๆมองขึ้นไป
    เป็นผู้ชาย หรือหญิงดี ทำหน้าตาเย็นชามองฉันอยู่

    "ยัยนี่ซุ่มซามเป็นใคร ผู้จัดการ!!!"
    ชายคนนั้นตะโกนถามตาลุง พร้อมผลักหัวฉันออกไป - -(ทำกับฉันงี้ได้ไงอ่ะ >.<)

    ๐_O ผู้จัดการ ตาลุงเนี่ยนะ

    ชะแวบๆๆปิ๊งๆๆ
    จู่ๆมีอีก 4 หัวโผล่มาข้างหลังชายคนนั้น

    "เฮ้ย!! ผู้หญิงนี่นา ไหนๆ เฮ้ยจิงด้วย" ไอ้ 4 คนนั้นทำสีหน้าตื่นเต้น - -"(ไม่เคยเห็นผู้หยิงหรอฟร่ะ)

    ฉันลองย้อนกลับมาคิด….???????

    เอ๊ะ ????? 5 ชาย + ตาลุงผู้จัดการ แล้วตาลุงถามเราเรื่อง ดงบัง

    "๐_O เฮ้ย รึว่า.....พวกนายคือ...." ฉันพยายามให้มันไม่เป็นอย่างที่นึกไว้………

    เชิญติดตามต่อตอนที่ 2กั๊ฟ ถ้านุกรึม่ะนุกไง ติกันมาน้า งับๆๆ เวลาอ่าน คิดว่าตัวเองเป็นตัวเอง มานจาเข้าถึงอารมณ์ อิอิ ^^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×