คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : CH4
ฉันยืนมองตัวเองอยู่หน้ากระจกในห้องน้ำเป็นชั่วโมง
ไม่รู้อะไรที่ทำให้ฉันไม่ยอมขยับไปทำอย่างอื่นซักที
ฉันได้แต่จ้องมองใบหน้าของตัวเองที่สะท้อนออกมาจากกระจกด้วยสายตาเรียบเฉย
ยกมือขึ้นลูบรอยแดงที่ติดอยู่บนซอกคอของฉันเบาๆ แล้วฉันจะบอกคนอื่นยังไงดีเรื่องรอยนี่…
จะบอกว่าโดนมดกัดก็คงเป็นเหตุผลที่โคตรเชย
ครั้นจะบอกความจริงว่าเกิดจากบทรักเมื่อคืนที่เพิ่งผ่านพ้นมากับ…เอม… ก็คงจะไม่ได้…
ฉันได้แต่ถอนหายใจเบาๆ ช่างเถอะ ช่วงนี้ฉันคงไม่เข้าบริษัทซักวันสองวัน
เพื่อที่จะได้ไม่ต้องโดนคำถามของทุกคนที่เห็นรอยนี้.. ฉันพาตัวเองไปยืนอยู่ใต้ฝักบัวราคาแพงพร้อมกับบิดก๊อกน้ำจนสุด...สายน้ำอุ่นไหลลงมาชโลมกายของฉันพาให้ความคิดที่ฉันกำลังคิดอยู่นั้นสลายหายไปพร้อมกับสายน้ำ…
ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมผ้าสีขาวในมือกำลังเช็ดผมที่เปียกชุ่ม
อาบน้ำแล้วรู้สึกดีชะมัด แต่สิ่งที่ทำให้รู้สึกดีกว่านั้นก็คือสายตาของคนที่นอนอยู่บนเตียงนั้นกำลังจ้องมองมาที่ฉันเหมือนเด็กน้อยไร้เดียงสา
ฉันมองตอบพร้อมกับยิ้มมุมปาก ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งลงเคียงข้าง
โน้มหน้าลงจูบเบาๆที่หน้าผากนุ่ม
“ตื่นแล้วก็ไปอาบน้ำนะ
เดี๋ยวน้ำจะพาไปทานข้าวข้างนอก..”ฉันพูดเบาๆ
แล้วยืดตัวลุกขึ้นเช็ดผมต่อ เอมมองฉันสักพักก่อนจะลุกขึ้น
หากแต่ฉันไวกว่าคว้าตัวเอมเอาไว้พร้อมกับใช้ผ้าที่ฉันกำลังเช็ดผมพันตัวของเอมเอาไว้ ก็ถ้าลุกไปตอนนี้เอมก็โป๊น่ะสิ…
“ระวังหน่อยสิ”ฉันอดไม่ได้ที่จะดุ
ถึงจะมีแค่ฉันแล้วก็เอมเท่านั้นในห้องนี้ แต่ฉันก็ไม่ชอบซักเท่าไหร่… เอมหันมามองเล็กน้อยพร้อมทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้ใส่
“ระวังอะไร?..เอมก็จะเดินไปอาบน้ำไง…”
“ก็เอมโป๊อยู่นะ..น้ำหวง”ฉันพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดอยู่ไม่น้อย เอมยิ้มใส่ฉันด้วยรอยยิ้มที่แสนจะพึงพอใจ
จนฉันรู้สึกเขินแบบบอกไม่ถูก เขินทั้งสายตาของเอม
เขินทั้งตัวเองที่หลุดพูดอะไรก็ไม่รู้ออกไปให้เอมได้ฟัง
“หวงเหรอ?...ทำไมล่ะ?”เอมพูดพร้อมกับยกมือขึ้นโอบรอบคอฉันเอาไว้
พร้อมส่งสายตายั่วยวนแบบเมื่อคืนส่งมาให้ฉัน..
“เอมเป็นของน้ำแล้วนะ..น้ำมีสิทธิ์หวงทุกอย่างบนตัวของเอม…”ฉันพูดออกไปเหมือนเด็กน้อยกำลังหวงของเล่น
ถึงเวลานี้แล้ว ฉันควรจะแสดงออกมาให้เต็มที่สิว่าจริงๆแล้วฉันรู้สึกยังไง…แล้วฉันก็หวงเอมมากขนาดไหน…
“หึ..ในเมื่อมีสิทธิ์แล้วก็ใช้สิทธิ์นั้นให้คุ้มค่าด้วยนะกัญญ์กุลณัช”เอมบอกพร้อมยื่นริมฝีปากจูบที่แก้มของฉันเบาๆ
ก่อนจะแกะมือฉันออกแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ
ปล่อยให้ฉันนั่งนิ่งอยู่บนเตียงคนเดียว…
Aim’s part
“งั้นเดี๋ยวเอมโทรไปนะ”ฉันหันไปบอกคนขับรถที่อาสาพาฉันมาส่งถึงที่ทำงานของฉันวันนี้
สตูดิโอถ่ายแบบ ค่ะ ฉันมีอาชีพเป็นนางแบบของนิตยสารที่มีชื่อเสียงของประเทศ
และฉันเองก็มีชื่อเสียงระดับนึง แต่จริงๆแล้วฉันชอบความเป็นส่วนตัวมากกว่า
เพราะฉะนั้นแล้วฉันจึงไม่ค่อยรับงานมากนัก
จะรับถ่ายก็ต่อเมื่องานมันเหมาะกับฉันก็เท่านั้น
อีกอย่างฉันเองก็ไม่ได้ลำบากอะไรมากมาย ครอบครัวก็มีธุรกิจส่วนตัว
เรียกได้ว่าถึงฉันไม่ต้องทำงานฉันก็มีกินมีใช้จนไปถึงชาติหน้าเลยนั่นแหละ..
“น้ำขึ้นไปด้วยได้มั้ย
อยากดูเอมถ่ายแบบมานานแล้วอ่ะ”น้ำหันมาถามฉันด้วยสายตาอ้อนๆ
จนฉันอดที่จะยิ้มไม่ได้..
“ถ้าขึ้นไปห้ามหึงนะ”ฉันพูดยิ้มๆ
ดักทางเอาไว้ก่อน เพราะงานในวันนี้เป็นธีมเซ็กซี่ ฉันกลัวว่าถ้าน้ำเห็น
อาจจะออกอาการไม่พอใจเอาได้..แต่ว่า..ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันนะว่าน้ำจะหวงฉันได้น่ารักขนาดไหน… ฉันตัดสินใจพาน้ำเข้าไปในสตูดิโอแล้วพาไปหาทีมงานให้ได้รู้จักกัน
แต่พอไปถึงสิ่งที่ฉันไม่คิดว่าจะเจอก็คือน้ำดันเป็นที่ถูกใจของทีมงานเป็นอย่างมาก
ด้วยใบหน้าจิ้มลิ้มน่ารักและนิสัยที่ออกจะมาดแมนเหมือนผู้ชาย
ถ้าไม่พูดถึงเรื่องเสียงนะ… ฉันได้แต่หงุดหงิดอยู่ในใจพูดอะไรมากไม่ได้
เพราะเรื่องของเรายังไม่มีใครรู้ แล้วก็จะรู้ไม่ได้ด้วยในตอนนี้…
น้ำถูกทีมงานทั้งหญิงแท้หญิงเทียมรุมทึ้งเหมือนชิ้นเนื้อสดที่ล่อตาล่อใจเหล่าแร้งกาผู้หิวโหย..
นั่นมันของฉัน!! พญาราชสีห์!! ไม่ใช่พวกแร้งกาอย่างพวกหล่อนนะ!
“อะแฮ่มๆ”
ฉันที่กำลังคิดอะไรเพลินๆหันไปมองเสียงกระแอมที่ดังขึ้นจากด้านหลัง
สาวสวยในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวสะพายกล้องคู่ใจไว้บนบ่ายืนส่งยิ้มให้ฉันอยู่
“นี่พี่หายไปไหนมา?
ฉันส่งข้อความไปก็ไม่ตอบนะพี่ฟานี่!!”ฉันวีนขึ้นมาทันทีที่นึกได้ว่ารุ่นพี่ของฉันคนนี้มันทิ้งฉันไว้ที่ผับคนเดียวในคืนนั้น
แล้วมันก็ไม่ติดต่อฉันมาอีกเลย
“อ้าว ก็แกบอกแกอยู่กับเพื่อนแก
จะให้พี่ติดต่อไปทำไมล่ะ?”หญิงสาวตายิ้มตอบหน้าตาย ทิฟฟานี่ ฮวัง
ช่างภาพชื่อดังของเกาหลีที่พูดไทยชัดคล่องยิ่งกว่าอะไร อาจเพราะมีเพื่อนอยู่ที่นี่เยอะและเธอก็ทำงานที่ไทยมาหลายปีแล้วภาษาจึงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเธอ
แต่เธอก็แค่พูดได้แค่นั้นแหละ ให้เขียน…เธอขอบาย
“ไปหาพี่แทมาน่ะสิ”ฉันพูดขึ้นอย่างรู้ทัน
ที่ไม่ติดต่อฉันมาเนี่ยมันไม่มีเหตุผลอะไรมากหรอก นอกจากจะอยู่กับ “แฟน”
ทิฟฟานี่หน้าเหวอทันทีที่รุ่นน้องคนสนิทนั้นพูดแบบนั้นกับเธอ ให้ตายสิ!
พูดแบบนี้เดี๋ยวทีมงานคนอื่นได้ยินเข้าจะว่ายังไง?!!
“Shut up!”ทิฟฟานี่พูดเบาๆพร้อมกับยกมือขึ้นหยิกที่ต้นแขนของคนปากดีแทบจะทันที
ยัยบ้านี่..
“โอ๊ย! เจ็บนะ..ก็เอมพูดความจริงมันผิดตรงไหน!!”
“ผิดสิ ผิดตรงที่ฉันกับแทยังไม่ได้เปิดตัวกันน่ะสิ!”
ฉันเบ้หน้าเล็กน้อย
ไม่ได้เปิดตัวแต่ควงกันออกงานไม่เว้นวันเนี่ยนะ
“แล้วแกไปทำอีท่าไหนล่ะ
ถึงได้ผู้หญิงติดมาด้วย..แทนที่จะเป็นหนุ่มหล่อ?..มานี่ มาเล่าให้ฟังเดี๋ยวนี้เลย”
“อะไรนะ!!
Oh my gosh”ทิฟฟานี่อุทานออกมาอย่างตกใจเมื่อรุ่นน้องคนสนิทเล่าถึงเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟังจนหมดเปลือกว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง..
“พี่จะเสียงดังทำไม…?”
“ก็..ก็ฉันไม่รู้นี่หว่าว่าคนที่แกฝังใจจะเป็นผู้หญิงเหมือนกัน?”ทิฟฟานี่พูดอย่างไม่อยากเชื่อหูตัวเอง
เธอคิดว่าคนๆนั้นเป็นผู้ชายหล่อๆมาโดยตลอด จริงๆแล้วเป็นผู้หญิงหรอกเหรอ?
อยากให้แทรู้เรื่องนี้จริงๆ
“ก็ใช่น่ะสิ…”เอมตอบอย่างภูมิใจเล็กๆ ในที่สุดเธอก็สมหวังกับคนที่เธอรักจริงๆซักที
แต่อย่าให้น้ำได้รู้เรื่องนี้เป็นอันขาดเลยนะ… เรื่องมันคงไม่สวยแน่ๆ
ถ้ารู้ว่าฉันนั้นทำทุกอย่างไปเพราะฉันอยากได้เขามาเป็นของฉันคนเดียว…
เพราะถึงตอนนี้แล้วฉันก็ยังไม่มั่นใจด้วยซ้ำว่าน้ำจะรู้สึกอย่างเดียวกับที่ฉันรู้สึกหรือเปล่า…
ฉันกลัวจริงๆ..
กลัวว่าใจของเรานั้นจะไม่เหมือนกัน..
“แล้วนี่เขารู้หรือเปล่าอ่ะ?
ว่าคนที่แกแอบรักมาเป็นปีคือเขา? แล้วก็ที่แกล้งทำทีเป็นมีแฟนก็เพราะว่าอยากให้เขาหันมาสนใจก็เท่านั้น”ทิฟฟานี่ถามต่ออย่างอยากรู้
ฉันนิ่งไปครู่ก่อนจะส่ายหน้า จะรู้ได้ยังไงล่ะ ?
“อ้าว แล้วนี่ ไปทำยังไงถึง..ถึงได้ลงเอยด้วยกันแบบนั้นล่ะ?”
“โธ่..เรื่องแบบนี้ใครจะไปเล่า เอมไม่เล่าให้ฟังหรอก ไปละนะ
จะไปแต่งตัวละ”ฉันรีบเบี่ยงประเด็นเพื่อที่จะไม่ต้องตอบคำถามชวนติดเรทแบบนี้
จะให้ฉันบอกงั้นเหรอว่าที่ลงเอยกันได้ก็เพราะฉันเป็นฝ่ายยั่วเขานั่นแหละ… ไม่มีทางหรอก น่าอายชะมัด..
“อ้าว เอม..โธ่เอ๊ย..ยัยตัวแสบ”ทิฟฟานี่บ่นเบาๆอย่างหัวเสีย
แต่ก็ดีแล้วแหละ เธอจะได้เห็นเอมมีความสุขจริงๆซักทีไม่ใช่คบกันคนอื่นไปวันๆเพราะเพียงแค่ประชดให้อีกคนหันมาสนใจเท่านั้น…
การถ่ายแบบเริ่มต้นขึ้นแล้วก็จบลงอย่างรวดเร็ว
เพราะงานวันนี้ได้ทีมงานทีมีคุณภาพและนางแบบมืออาชีพอย่างฉัน
การทำงานจึงผ่านไปได้อย่างรวดเร็วและไม่มีอะไรติดขัด
ฉันนั่งมองภาพในจอสี่เหลี่ยมเล็กเป็นการเช็คผลงานตัวเอง
แต่เชื่อเถอะว่าฝีมือการถ่ายภาพของพี่ฟานี่น่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงเลย ไว้ใจได้เลยแหละ…
“มิยองอา..”เสียงหวานของใครบางคนดังขึ้นหลังพวกเรา
ทีมงานทั้งหมดหันไปมองเป็นตาเดียวก่อนจะอ้าปากค้างเมื่อเห็นว่าเป็นใคร
ยกเว้นฉันและพี่ฟานี่เท่านั้นที่ดูจะเฉยๆกับแขกผู้มาเยือน
“คุณแทยอน”ทีมงานคนหนึ่งอุทานออกมาเบาๆ
ใบหน้าขาวดูอ่อนวัยหันไปมองเล็กน้อยก่อนจะส่งยิ้มบางๆไปให้เท่านั้น หญิงสาวตัวเล็กเหมือนเด็กนักเรียนมัธยม
ผิวขาวสะอาดดุจปุยนุ่นขาว ที่ใครๆเห็นแล้วก็ต้องอิจฉาเป็นที่สุด
ไม่รู้ว่าพี่แกไปกินอะไรมาถึงได้ขาวมากขนาดนั้น
“แทยอน
ฟานี่บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าเรียกแบบนั้นต่อหน้าคนอื่นน่ะ”ทิฟฟานี่หันไปดุคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อย
ชอบเรียกแบบนี้อยู่เรื่อยเลยจริงๆ ฉันยิ้มขำ น่ารักดีออก ??
“ขำอะไรยะ?”ทิฟฟานี่หันมาแว้ดใส่อีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ
คนตัวเล็กทำหน้านิ่งใส่
ก่อนจะหันไปมองใครบางคนที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ที่โต๊ะรับแขก
แทยอนเดินเข้าไปหาทันทีที่รู้ว่าเป็นใคร ฉันกับพี่ฟานี่มองตามแบบงงๆ
นั่นพี่แทจะไปไหน?
“เฮ้..”คนตัวเล็กส่งเสียงทักทายเบาๆ ใบหน้าจิ้มลิ้มของคนถูกทักทายเงยหน้าขึ้นมอง
และอีกไม่กี่นาทีต่อมาคนตัวเล็กก็ถูกดีงเข้าไปกอดแน่น
ท่ามกลางความแปลกใจของหญิงสาวสองคนที่ยืนดูอยู่ห่างๆ..
NAM ' S PART
“นี่มันเรื่องอะไรกันแท/น้ำ”หญิงสาวสองคนถามขึ้นพร้อมกันระหว่างรออาหารที่สั่งไปมาเสิร์ฟ
คนถูกถามทั้งสองคนทำหน้านิ่งเล็กน้อย ก่อนจะตอบพร้อมกัน
“ไม่มีอะไรนี่”
“แทยอน!”
“น้ำ!”
“แกเล่าแล้วกัน”แทยอนโบ้ยไปให้รุ่นน้องข้างๆเป็นฝ่ายตอบ
ฉันถึงกับถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเล่าให้ฟัง
ความจริงคือฉันกับพี่แทรู้จักกันตั้งแต่ที่ฉันบินไปทำงานที่เกาหลีเมื่อหลายปีก่อน
ด้วยความที่เราทั้งคู่มีลักษณะนิสัยอะไรบางอย่างคล้ายกัน เราจึงเข้ากันได้และสนิทกันได้ไว
เรียกได้ว่าเราเป็นเหมือนพี่น้องแท้ๆกันเลยก็ว่าได้…
“อ๋อ…แล้วทำไมไม่บอกฟานี่คะแท ว่ารู้จักกัน
ไปกอดกันแบบนั้นฟานี่หึงนะรู้มั้ย?”ทิฟฟานี่พูดงอนๆ จนเอมที่มองอยู่ถึงกับเบ้ปาก
เล่นใหญ่เหลือเกิน??
“ก็แทไม่รู้นี่ว่าจะได้เจอกัน…มิยอง..เอ้ย..ฟานี่อย่างอนแทเลยนะ”ตอบสั้นๆตามประสาคนพูดน้อย
ซึ่งแตกต่างจากตอนที่อยู่กันสองคนกับทิฟฟานี่เป็นที่สุด
“ไม่ค่ะ ฟานี่จะงอน”
“เอ่อ พี่ฟานี่..น้ำกับพี่แทไม่ได้เป็นอะไรกันนะ..”ฉันที่นั่งฟังอยู่นานต้องช่วยพูด
เพราะกลัวว่าทั้งคู่จะเกิดเข้าใจผิดกันได้…โดยมีฉันเป็นต้นเหตุ
พี่ฟานี่หันมายิ้มตาปิดใส่ฉัน ผู้หญิงอะไรยิ้มทีตาก็ยิ้มไปด้วย.. น่ารักชะมัด..
“น้ำ..น้อยๆหน่อย”เอมปรามสียงเข้มจนฉันถึงกับหุบยิ้ม.. รุ่นพี่ทั้งสองคนหลุดขำออกมา
ก่อนที่พี่แทจะหันมามองหน้าฉัน
“แล้วสองคนนี่เป็นอะไรกัน?”คนตัวเล็กถามออกมานิ่งๆ
ฉันนิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะหันไปสบตากับเอมที่นั่งหน้าซีดอยู่ตรงข้าม นั่นสิ?.. เราเป็นอะไรกัน? คำถามที่ผุดขึ้นมาในใจของฉัน ฉันคงตอบคำถามนี้ไม่ได้หรอก… คนตัวเล็กหันมามองหน้าแฟนสาวเล็กน้อย
ทิฟฟานี่พยักหน้านิ่งๆเป็นการตอบคำถามที่ถึงแม้แทยอนจะไม่ได้ถามออกไป
เธอก็เข้าใจมันอย่างดี แทยอนนิ่งไปครู่ก่อนจะกลับไปมองหน้ารุ่นน้องตามเดิม
“ไปเข้าห้องน้ำกันเถอะ”คนตัวเล็กมองหน้ารุ่นน้องคนสนิทนิ่งๆ
ก่อนจะลุกขึ้นเดินนำออกไป ฉันลุกขึ้นแล้วเดินตามพี่แทออกไปทันที..
ปล่อยให้เอมอยู่กับพี่ฟานี่เพียงแค่สองคนที่โต๊ะ
“เอมคือผู้หญิงที่แกเล่าให้พี่ฟังใช่มั้ย?”แทยอนถามออกไปทันทีที่อยู่กันสองคน
ฉันนิ่งไปทันทีที่พี่แทถามออกมาแบบนั้น ฉันพยักหน้ายอมรับ..
แทยอนนิ่งไปเล็กน้อย..
“แล้วตอนนี้เป็นอะไรกัน? เพื่อน…หรือมากกว่านั้น?”แทยอนยังถามต่อ เธออยากรู้ความจริงทั้งหมด..ไม่ใช่แค่ครึ่งๆกลางๆเท่านั้น
“เพื่อน..”ตอบได้ไม่เต็มปากเต็มคำซักเท่าไหร่ …
ก็เพราะว่าความจริง..มันมากกว่านั้นมากน่ะสิ.. แต่จะให้บอกยังไงดีล่ะ?
“แกแน่ใจว่าแค่เพื่อน?
ไม่ได้มีมากกว่านั้นนะ?”แทยอนถามต่อพร้อมกับทำหน้านิ่งใส่
ความจริงเธอรู้อะไรบางอย่างที่น้ำไม่รู้..
แล้วถ้าน้ำบอกความจริงกับเธอว่าจริงๆแล้วเอมนั้นเป็นอะไรกับน้ำ
บางทีเธออาจจะยอมบอกในสิ่งที่เธอรู้แต่น้ำยังไม่รู้ก็ได้…
“ถ้าน้ำบอก..พี่แทห้ามให้ใครฟังนะ?”ฉันพูดเสียงอ่อย แทยอนเลิกคิ้วสูง.. ทุกวันนี้เธอพูดกับใครบ้างล่ะ นอกจากมิยองของเธอคนเดียว..
“แม้แต่พี่ฟานี่ก็ห้ามบอก”ฉันสำทับอีกรอบ
ฉันกลัวว่าพี่ฟานี่จะไปบอกเอมรู้เรื่องนี้…เรื่องที่ฉันยังไม่พร้อมให้เอมได้รู้
ว่าคนที่อยู่ในใจฉันมาตลอดมาและตลอดไปก็คือ เอม
“หึ..พี่ว่าแล้ว..เห็นสายตาของเอมที่มองแกตอนมองฟานี่..”แทยอนพูดขึ้นมานิ่งๆ ก่อนจะหลุดหัวเราะออกมา นี่มันจะรู้บ้างหรือเปล่านะ
ว่ามันกำลังตกหลุม… เป็นหลุมที่ไม่มีทางจะขึ้นมาได้ง่ายๆด้วย…
“พี่ขำอะไร?”ฉันถามกลับอย่างไม่เข้าใจ
มันมีตรงไหนน่าตลกกัน แทยอนส่ายหน้าเล็กน้อย
“เปล่าๆ แต่เอาเป็นว่า
ต่อจากนี้ไปแกก็คงมีความสุขมากกว่าเดิมล่ะ..กลับเข้าไปข้างในกันเถอะ
อาหารคงจะมาแล้ว”แทยอนพูดนิ่งๆยกมือขึ้นตบหลังรุ่นน้องของเธอเบาๆ
แล้วเดินนำกลับเข้าไปในร้าน ฉันมองตามงงๆ มีความสุขมากกว่าเดิมเหรอ? ตรงไหน??
“แทไปคุยอะไรกับน้ำมาคะ?”ทิฟฟานี่กระซิบถามเบาๆเมื่อคนรักเดินกลับเข้ามาพร้อมกับขอสลับที่นั่งกับเอมมานั่งข้างเธอแทน
ยังไม่ทันที่แทยอนจะตอบคนที่ถูกพูดขึ้นก็เดินเข้ามาซะก่อน
คนตัวเล็กมองอาการเขินเล็กๆของรุ่นน้องเมื่อรู้ว่าตัวเองได้นั่งกับเพื่อน(?)ด้วยสายตาเอ็นดู
“เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง”ตอบเบาๆโดยไม่หันกลับมามองหน้า
ทิฟฟานี่จิ๊ปากเล็กน้อย ก็เธออยากรู้ตอนนี้! แทยอนหันมามองทันทีที่รู้สึกได้ถึงรัศมีบางอย่างที่ออกมาจากตัวทิฟฟานี่..
“ไว้ก่อนน่า นะคะ”แทยอนพูดเสียงหวานแบบที่ไม่ค่อยได้ทำให้ทิฟฟานี่ได้ยินเท่าไหร่นัก
จนสาวตายิ้มถึงกับหน้าร้อนผ่าวด้วยความเขิน แทแท..
ซึ่งแตกต่างจากอีกคู่เป็นอย่างมากในตอนนี้ฉันและเอมเอาแต่นั่งมองคู่พี่สวีทหวานด้วยสายตาอิจฉาปนหมั่นไส้เล็กน้อย
ถ้าฉันทำแบบนั้นได้บ้างก็คงดีไม่น้อย.. ฉันคิดวนเวียนอยู่ในหัวถึงภาพเอมกับฉันหยอกล้อกันแบบที่พี่แททำกับพี่ฟานี่
ฉันเห็นรอยยิ้มของเอมและฉันที่ดูมีความสุข
เสียงหัวเราะของเราทั้งสองคนที่ผสานกันพร้อมรอยยิ้มแห่งความสุขนั่น.. ฉันค่อยๆหันหน้าไปมองเล็กน้อยเมื่อรู้สึกถึงบางอย่างที่นุ่มนิ่มวางอยู่บนหลังมือของฉันที่วางอยู่บนหน้าขาของตัวเอง..
มือของเอมกำลังจับมือฉันอยู่พร้อมกับบีบเบาๆ
ฉันเงยหน้าขึ้นมองหน้าเอมนิ่ง รอยยิ้มของเอมที่ส่งไปให้รุ่นพี่ทั้งสองนั้นดูสดใส… แต่มันคงจะดีกว่านี้..ถ้ารอยยิ้มนั้นฉันสามารถมองมันได้อย่างเต็มตา..
โดยที่ไร้ซึ่งความรู้สึกค้างคาในใจ
ว่าฉันจะมองรอยยิ้มของเอมนั้นในฐานะอะไร??..
ฉันค่อยๆประสานมือกับเอมนิ่งๆ
ก่อนจะถอนหายใจเบาๆแล้วเข้าร่วมวงสนทนาที่กำลังเกิดขึ้นท่ามกลางมื้อหารมื้อสุดท้ายของวัน…
ฉันทอดสายตามองออกไปยังเส้นทางที่เต็มไปด้วยรถยนต์บนท้องถนน
ยิ่งฝนตกด้วยแล้วสภาพการจราจรจึงแออัดและติดแน่นยิ่งกว่าเดิม
แต่การจราจรที่ว่าติดแน่นแล้วก็คงแพ้ให้กับมือของฉันและเอมที่ยังคงจับกันแน่นไม่ยอมปล่อยออกจากกันนับตั้งแต่ขึ้นรถมา..
รู้อะไรมั้ยว่าตอนที่ได้จับมือกันมันรู้สึกดีมากขนาดไหน?
“พรุ่งนี้น้ำต้องไปทำงานที่ไซต์
อาจจะไม่ได้ติดต่อมา หรือเอมอาจจะโทรหาน้ำไม่ติดนะ”ฉันพูดขึ้นมาพร้อมกับหันไปมองใบหน้าคมที่กำลังก้มลงมองโทรศัพท์ในมืออีกข้างที่ไม่ได้ใช้จับมือฉัน
เอมเงยหน้ามาทำหน้างอใส่ น่ารักชะมัด..
“ก็ไหนบอกว่าพรุ่งนี้จะไปทานข้าวที่บ้านเอมไง
เอมบอกคุณพ่อคุณแม่แล้วนะน้ำ จะให้เอมผิดคำพูดเหรอ??”ถามฉันกลับมาด้วยน้ำเสียงเริ่มหงุดหงิด
ฉันถอนหายใจเบาๆ ไม่ใช่แบบนั้น…
“ขอโทษนะเอม..แต่งานนี้น้ำต้อง..”ฉันพยายามจะอธิบายเหตุผล..
แต่เอมกลับพูดอะไรบางอย่างขึ้นมาซะก่อนที่ทำให้ฉันถึงกับกลืนคำพูดที่จะพูดเข้าไปซะหมด..
“ได้เอมไปแล้วก็คงจะไม่สนใจกันเหมือนเดิมสินะ…เอมว่าคงไม่ได้ไปทำงานหรอกคงนัดคนอื่นไว้มากกว่า”เอมพูดประชดประชันพร้อมกับดึงมือออกจากมือของฉัน
ใบหน้าคมมองออกไปนอกหน้าต่างทันที
“อะไรกันเอม..หาเรื่องกันชัดๆ..”
“ก็การกระทำของน้ำมันบอกแบบนั้นนี่
เมื่อคืนก่อนก็ยังดียังใส่ใจกันอยู่เลย แล้วดูตอนนี้สิ..”
“นี่เห็นน้ำเป็นคนเห็นแก่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ?”ฉันถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่เริ่มมีอารมณ์เล็กน้อย
ฉันไม่รู้ว่าเอมต้องการอะไร แต่อยากให้รู้เอาไว้นะ ว่าฉันไม่เคยคิดอะไรแบบนั้น
แล้วก็ไม่มีวันจะคิดด้วย
“ก็หรือมันไม่จริง..”
“งั้นเรามาคบกันมั้ยล่ะ
หรือไม่เราก็แต่งงานกันเลย จดทะเบียนอยู่บ้านเดียวกัน
เอมเปลี่ยนมาใช้นามสกุลน้ำไปเลย
จะได้มั่นใจได้ซักทีไงว่าเอมมีสิทธิ์ในตัวน้ำคนเดียว”ฉันพูดออกไปทันทีตามที่ใจสั่ง
ฉันเอมหน้าของเอมซีดไปสักพักก็ขึ้นสีชมพูระเรื่อ ฉันมองนิ่ง รอคำตอบ ถ้าตกลงฉันจะพาไปขอขมาคุณพ่อคุณแม่เอมซะเดี๋ยวนี้
“บ้า..”
“ไม่ได้บ้า
จะบ้ายังไงถ้าน้ำต้องการจะรับผิดชอบในตัวของเมียน้ำ..ถึงน้ำจะไม่ได้เป็นผู้ชายน้ำก็รู้ว่าอะไรควรทำ…”ฉันพูดนิ่งๆวิธีนี้แหละที่จะทำให้เอมมั่นใจในตัวฉันสักที..แต่คิดดูอีกทีฉันนี่มันบ้าจริงๆแบบที่เอมบอกนั่นแหละ..ฉันหันกลับไปสนใจท้องถนนต่อเมื่อรถเริ่มเคลื่อนตัว
แล้วหลังจากนั้นเราก็ถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบหลังบทสนทนาของเราจบลง..
“พี่น้ำ!! นี่พี่หายไปไหนมาไม่กลับห้องมาสองวันเนี่ย รู้มั้ยว่าดาเหงาแค่ไหน!!”เจ้าดาพูดใส่ฉันเสียงดังลั่นด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ ค่ะ..ฉันไม่ได้กลับห้องมาสองวันแล้วตั้งแต่เกิดเรื่องในคืนนั้น… ทุกอย่างมันวุ่นวายมากจนฉันลืมโทรบอกมันไปซะสนิท พี่ขอโทษ
อย่าเสียงดังไปมากกว่านี้เลย ขอร้องงงงงงง
“ติดงาน”ฉันตอบเลี่ยงๆพร้อมกับล้มตัวลงนอนบนโซฟายาวนุ่มๆ
ห่างกับเอมเป็นวันแรกหลังจากเรื่องนั้นมันเกิดขึ้น.. รู้สึกแปลกๆชะมัด
“งานบ้าอะไร ดาโทรไปที่บริษัทมานะ
พี่ๆบอกว่าพี่น้ำไม่ได้เข้าบริษัท!!
ไปไหนมากันแน่ ตอบมา!!”ดายังคงวีนฉันและทำร้ายฉันโดยการทิ้งตัวนั่งลงบนหลังของฉันอย่างแรง
จนฉันถึงกับร้องลั่นเพราะความเจ็บปวด แม่เจ้า!!
“ไอ้ดา!! เจ็บนะเว้ย..”
“พี่ก็บอกมาสิว่าพี่ไปไหนมา”
“เออๆ อยู่กับพี่เอม พี่เอมไม่สบาย
พอใจยัง?..ลุกได้แล้ว คิดว่าตัวเองเป็นขนนกหรือไง”ฉันพูดเหน็บๆ ไอ้นี่
หลังหักขึ้นมาจะทำยังไง?
“อ้าว! แล้วพี่รีบกลับมาทำไมล่ะพี่น้ำ ทำไมไม่อยู่ดูแลพี่เอมล่ะ
แล้วพี่เอมเป็นอะไรมากไหมพี่น้ำ?”
ฉันนิ่งงัน
รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนนอกยังไงไม่รู้แฮะ นี่ใครเป็นพี่มันกันแน่??
ฉันยันตัวลุกขึ้นทำให้เจ้าดาที่นั่งอยู่บนตัวฉันจะหน้าคว่ำ
มันจึงต้องรีบลุกขึ้นซะก่อน ฉันถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนจะตอบ
“พี่ไม่ได้เป็นแฟนกันนะ
ทำไมพี่จะต้องอยู่ดูแลเอมล่ะ?”
“แต่พี่เอมก็เป็นคนที่พี่น้ำรักนะ!”
ฉันชะงัก หันไปมองหน้าน้องสาวทันที
นี่มัน?..
“คิดว่าดาไม่รู้หรือไงฮะ
วันนั้นดากลับไปบ้านมาแล้วเปิดเข้าไปในห้องพี่
รูปพี่เอมที่พี่แอบถ่ายเอาไว้ตั้งแต่มหาลัยติดอยู่เต็มห้องเลย
แถมยังข้อความต่างๆอีก โธ่เอ๊ย คิดว่าดาจะไม่รู้เหรอว่าพี่รู้สึกยังไงกับพี่เอม
จนถึงตอนนี้พี่ก็ยังรักพี่เอมอยู่ใช่มั้ยล่ะ?”เจ้าดาพูดอย่างภูมิใจที่รู้ความลับของฉัน
แต่ฉันก็ไม่ตกใจเท่าไหร่มากนักหรอก..
มันเป็นน้องฉันนี่.. มันรู้ก็คงไม่แปลก
“พี่น้ำต้องจีบพี่เอมนะ
ดาอยากได้พี่เอมเป็นพี่สะใภ้”ยัยน้องตัวดีพูดพร้อมกับเข้ามากอดแขนฉันเอาไว้
ฉันนิ่งไปครู่ ก่อนจะส่ายหน้า
“เพ้อเจ้อ จะมาจีบอะไร
พี่จะไปทำงานแล้ว”ฉันพูดพร้อมกับจะลุกเดินเข้าไปในห้อง
แต่เจ้าดากลับดึงเอาไว้พร้อมพูดถึงเรื่องเอมอีก
“ถามจริงนะนี่พี่เคยบอกพี่เอมไปแล้วหรือยังว่าพี่รักพี่เค้าน่ะ?”
ฉันนิ่งงัน ก่อนจะส่ายหน้า
“ไม่อ่ะ”
“แล้วทำไมไม่บอกอ่ะ มัวรออะไรเนี่ย
แอบรักก็ต้องลองบอกรักสิ มันถึงจะได้ใจ”
“แล้วถ้าคำตอบที่ได้มันทำร้ายเราอ่ะ?
ไม่เอาดีกว่า”ฉันถามกลับ
“โธ่เอ๊ย
ถ้าพี่ไม่ลองแล้วพี่จะรู้ได้ไง ความรักก็แบบนี้แหละพี่น้ำ
ผลจะเป็นยังไงมันก็คือความรักอ่ะ ดาว่าไม่แน่นะพี่เอมอาจจะรักพี่เหมือนกันก็ได้..ดาว่าดาเดาใจพี่เอมออก ไปละนะ ฝันดีค่ะ”ดาพูดยิ้มๆ
พร้อมกับลุกขึ้นเดินออกไป ปล่อยให้ฉันนั่งอยู่เงียบๆคนเดียวกับตัวเอง..
“ก็คงงั้นมั้ง?...”ฉันพึมพำเบาๆ ก่อนจะเอนตัวพิงกับโซฟาเอาไว้
ก่อนจะล้วงเข้าไปหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาสัมผัสไปมาบนจอเล็กน้อย เปิด app สีเขียวอันคุ้นเคยแล้วกดรายชื่อที่ฉันตั้งเอาไว้เป็นชื่อแรก.. ก่อนจะพิมพ์ข้อความลงไปแล้วกดส่ง..
‘ฝันดีนะ’
ฉันอ่านวนไปวนมาหลายรอบอยู่อย่างนั้น
จริงๆแล้ว…ฉันแค่รอมากกว่า.. รอ… ฉันยิ้มกว้างเมื่อข้อความที่ฉันส่งไปนั้นมีตัวอักษรเล็กๆขึ้นมาแล้ว
‘อ่านแล้ว’ และไม่นานนัก..
‘พรุ่งนี้ตั้งใจทำงานนะคะ ฝันดีค่ะ’
อัพแล้วสี่ตอนรวด 55555 ไวมั้ยคะ
ดูท่าแล้วคู่นี้กำลังจะไปได้ดีเหมือนคู่ แทนี่ หรือเปล่า??
แทนี่มีเข้ามาเป็นสีสันนะคะ ไรท์เน้นเอมน้ำนะ รับรองว่าดราม่าไม่เยอะแน่นอน ถึงเยอะก็ไม่ดราม่านาน อิอิ
ฝากติชมด้วยนะคะ ไว้ลุ้นกันต่อนะว่าจะวุ่นวายมากขนาดไหน !!
ความคิดเห็น