นฤนาถฟื้นขึ้นมาพร้อมกับเรื่องชวนอึ้งเมื่อตัวเองย้อนเวลากลับมา พุทธศักราช ๒๔๘๐ ยุคที่เสือเหมเลื่องชื่อยังมีชีวิตอยู่
แล้วทำไมเธอถึงต้องถูกจิกหัวใช้เยี่ยงทาส ถูกโขกสับไร้การปราณี นี่เธอไม่ใช่นางเอกเจ้าน้ำตาที่พร้อมรับมือการรังแกสารพัดรูปแบบนะ
"คอยดูเถอะ ฉันไม่ยอมให้พวกโจรอย่างพวกแกรังแกฉันตลอดไปหรอก ถ้าหม่อมราชวงศ์ราเมศมาช่วยเมื่อไหร่แกตายศพไม่สวยแน่ เสือเหม โอ๊ย! ซักผ้าจนมือเปื่อยหมดแล้วเนี่ย!"
เรื่องเล่าขานต่อๆกันมาของคนในหมู่บ้านลมทวน ถึงคราให้นฤนาถได้เห็นที่สิ่งไม่เคยเชื่อ ไม่เคยศรัทธา ได้ประจักษ์แก่สายตาตัวเอง
****************
นิยายเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการของผู้เขียน บุคคลในนิยายเป็นเพียงนามสมมุติไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลใดทั้งสิ้น เนื้อเรื่องอาจไม่สมจริงบ้างบางประการ อ่านเพื่อความบังเทิงนะจ๊ะ
ปล.ติชม comment ได้นะเจ้าคะ ขอบพระคุณผู้อ่านที่ติดตาม
........
ห้วงเหมราช
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น