ในวงศ์ดุริยางค์

     สวัสดีครับ ทุกคนที่รัก หรืออาจเคยเป็นคนรักของผม เมื่อคุณเลือกที่จะเข้ามาอ่านเรื่องซักเรื่องหนึ่งแล้ว ขอให้คุณอย่าพึ่งด่วนรีบตัดสินใจแล้วออกไปเสีย...

     พวกคุณคิดว่ามีชีวิตเหมือนใครบางคนบ้างมั้ย ผมเชื่อว่าเหมือน และคงมีที่เหมือนอย่างแน่นอนที่สุดเสียด้วย...

     ทุกคนล้วนแต่เคยรู้สัมผัสคีตศิลป์ หรือเสียงดนตรีมามากมาย จนบางคนถึงกับขาดมันไม่ได้ พอเรามีแฟน เราก็เปิดเพลงหวานๆให้กินใจ เราอกหัก เราก็เปิดเพลงตอกย้ำความรู้สึกซ้ำๆ 

     ความมหัศจรรย์ของเสียงดนตรีอาจจะมีมากมาย แต่หลังเงาเสียงเหล่านั้นเล่า...?

     หากคุณพร้อมที่จะทำความเข้าใจกับอีกมุมหนึ่งของชีวิต ขอให้คุณไม่ต้องรีบร้อนมากนัก  

     ขอให้ปล่อยใจดื่มด่ำไปกับจินตนาการ และจักรวาลของความจริงที่ไม่มีพรมแดนสิ้นสุดครับ