[Yaoi] Hush Puppy รักนี้คุณแม่ขอร้อง

 

 

 

 

 

 

#เมื่อเหยี่ยวกินเหยื่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟักข้าว :

“เห้ยพี่! ก็บอกว่าไม่ไปไงโว้ย!!!” ผมร้องตะโกนบอกร่างสูงชะลูดจนคอแทบแตก แต่ไอ้พี่บ้านี่ไม่สนใจเลยซักนิด

และมือใหญ่ๆของมันก็กำลังกำข้อมือผมจนมิดจนเจ็บไปหมด

นี่คนหรือควายแรงเยอะชิบ!

“อย่าดื้อได้มั้ย ทำเหมือนฉันอยากจะแตะตัวนายนักแหละ” มันพูดแล้วมองหน้าผมนิ่งๆ ผมอยากจะอยู่นิ่งๆเป็นเด็กเรียบร้อยให้นะ ถ้าไม่ติดว่ามันกำลังส่งสายตาดูถูกมาที่ผมอยู่!

“ไม่อยากจับก็อย่าจับสิโว้ย! กูไปขอร้องให้มึงมาวุ่นวายกับกูตั้งแต่เมื่อไหร่? ปล่อย!!”

วินาทีนั้น.. มันก้มหน้าลงมาจนปลายจมูกโด่งๆชิดกับปลายจมูกของผม ส่งสายตาแปลกประหลาดมาให้

สายตาที่ผมเห็นทีไรต้องอ่อนระทวยทุกที ให้ตายสิ!

“หึ.. ก็คุณแม่ขอร้องไง”

 

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาลคอน : 

 

 

ผมมองไอ้เด็กน่ารำคาญนี่โวยวายไม่หยุดด้วยสายตาเอือมระอา ให้ตายเถอะ คุณป้านะคุณป้า

ทำไมต้องให้ผมมายุ่งวุ่นวายด้วยตลอดเลยเนี่ย!!

 

 

“กลับบ้าน” 

“ไม่กลับ!!” 

เจ้าเด็กอวดดีพองขนใส่ผมอย่างหยิ่งผยอง ไวกว่าความคิด ผมเห็นน้องรีบก้าวเท้าหมายจะวิ่งหนีผม

 

 

แต่ไม่ทันซะล่ะ!
 

 

“เห้ย! แม่พี่ไม่เคยสอนเหรอว่าอย่ามาหิ้วคอเสื้อคนอื่นแบบนี้น่ะ!!” ผมใช้เพียงสองนิ้วเกี่ยวคอเสื้อนักเรียนของน้องไว้จากด้านหลัง แค่นั้นก็ไปไหนไม่ได้แล้ว… เด็กจริงๆ

 

 

“แล้วแม่ไม่เคยสอนเหรอว่าให้หัดพูดดีๆกับผู้ใหญ่น่ะ” พอเจอผมย้อนเข้าไป ใบหน้ากลมๆก็บูดบึ้งแถมทำแก้มป่องและพ่นลมออกมาอย่างคนโมโหสุดขีด

 

 

“งั้นผมขอตัวรับเด็กผมกลับก่อนนะครับอาจารย์” ใครจะรู้ว่าจริงๆแล้วผมกับน้องยืนเถียงกันอยู่หน้าโรงเรียน 

 

ก็เข้าใจนะว่าหล่อ แต่ไม่ต้องมองจนตาหวานเยิ้มขนาดนั้นก็ได้ครับอาจารย์… J

 

     

       จิ้มๆแล้วอย่าลืมแวะทักทายกับโชว์บ้างน้าา

 

 

 

 

 

          

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ADD FAV.

 

 

Click!!!

 

 

 

 

 

 

 

T
B