fic. markbam รักใสใส เทหัวใจใส่ถ้วยโจ๊ก
นิยายรัก หวานแหวว MarkBam
ผู้เข้าชมรวม
544
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
544
หมวด : แฟนฟิคเกาหลี
อัปเดตล่าสุด : 9 ธ.ค. 58 / 18:50 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
นิยายเรื่องนี้ เป็นนิยายแนวโรแมนติก เป็นเรื่องราวของเด็กหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่ง เข้ามาเที่ยวในเมืองหลวง เพราะอยู่ต่างจังหวัดมานาน และเข้ามาหาที่พัก จนวันหนึ่ง เขาได้ไปพบกับเด็กหนุ่มหน้าตาน่ารัก ที่เป็นเข้าของร้านขายโจ๊ก
จึงทำให้เขายิ้มแทบไม่หุบ
และเรื่องราวจะเป็นอย่างไร กับความรักที่กำลังจะบังเกิดขึ้น
เตรียมตัวพบกับ นิยายเรื่อง รักใสใส เทหัวใจใส่ถ้วยโจ๊ก
นักแสดง Mark Got7
BamBam Got7
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เนื้อเรื่อ
( เมือหลวปูาน)
“ หาที่พัไ้หรือยัลู ”
มาร์ : ไ้แล้วรับแม่
“ ี้ะ อให้เที่ยวให้สนุนะ ลูแม่ ”
มาร์ : รับแม่
(ื้)
(แล้วแม่็วาสายลไป)
มาร์ : เฮ่อออ ี่โมแล้วเหนี่ย
(มาร์ หันไปมอนาฬิา)
มาร์ : 5 ทุ่ม! วันเวลานี่มัน่าเร็วแรว่า Fast7 ริๆเล้ยยย
(มาร์พู่อนะลุไปอาบน้ำ)
(สัพั)
มาร์ : รู้สึเหาัเลยเรา ทำไมูไม่มีีวิีวาเอาะเลยนะเรา เฮ่อออ หลับละ ฝันีนะ โ๊ะ เ้าอี้ ทีวี ู้เสื้อผ้า โถส้วม
เมื่อไหร่ะมีนมาบอฝันีให้เราเหนี่ย โอ้ยย มาร์เอ๊ย ะมโนไปถึใหน
(สัพั มาร์็หลับไป) (เวลาผ่านไปนระทั่รุ่เ้า เวลา 9 โม)
มาร์ : หิวั ั์อยู่รบ ็แหหละ ันยัไม่ไ้ออไปหาอะไรมาลท้อเลย ออไปื้ออินีว่า
(มาร์ลมาาห้อ และมาื้ออิน นระทั่เินมาถึร้านโ๊)
(และเห็นแบมแบม้มหน้าเพราะำลััเรียมถ้วยโ๊ให้ลู้าอยู่)
มาร์ : นี่ น้อๆ
(แบมแบม เยหน้าึ้นและเห็นมาร์ มาร์็เห็นหน้าแบมแบม ทำให้สอนนี้มอหน้าันแบบน้ำลายเยิ้มันเลยทีเียว)
(ทันไนั้น เสียลู้านหนึ่็เอ่ยึ้นมา)
“ เอ่อ น้อ้ะ โ๊พี่หละ้ะ ”
(แบมแบมไ้สิ)
แบมแบม : เอ่ออออ นี่รับ ไ้แล้วรับ
“ ้อันอย่าะปลาั ”
แบมแบม : อโทษรับ แฮ่
(แบมแบมหันไปทามาร์)
แบมแบม : เอ่อ พี่ ะเอาอะไรรับ
มาร์ : ันเอาพิเศษ ไม่ใส่ไ่ ไม่ใส่เรื่อในนะ ที่เหลือใส่หม
แบมแบม : รับ เินั่่อนนะรับ
(มาร์ หันหลัเินไปนั่ที่โ๊ะ)
มาร์ : ทำไมนายถึไ้น่ารัอย่านี้นะ
แบมแบม : โอยยยย ันะละลาย เินั
(แบมแบมเินนใส่ผิใส่ถู)
(สัพั)
แบมแบม : ไ้แล้วรับ
(แบมแบมหน้าแ)
มาร์ : อื้มม ันบอว่า ันไม่เอาเรื่อใน และนายเอา หัวใมาใส่ถ้วยโ๊ ทำไม
แบมแบม : เอ่ออ อโทษรับ เี๋ยวผมไปทำใหม่ให้นะรับ
มาร์ :
ไม่้อหรอ
ันินเป็นอยู่ อบในะ ที่เอาหัวใมาให้ัน (มาร์ยิ้ม)
(แบมแบมเินสุๆ)
มาร์ : นายเป็นอะไร
แบมแบม : เอ่ออ ไม่มีอะไรรับ
(แบมแบมพูบแบมแบม็รีบเินไปที่หน้าร้านทันที)
แบมแบม :
ืออออ
ไอหัวใบ้าเอ้ย ทำไมแถึไ้ทำับันอย่านี้
(สัพั มาร์็ินเสร็)
มาร์ : อร่อยมา อ่ะนี่ั์
(มาร์ับมือแบมแบมมาและเอาั์ให้)
แบมแบม : อบุ อบุรับ
มาร์ : ว่าแ่ บ้านนายอยู่ใหนหรอ
แบมแบม : เอ่อ อยู่ึนี้รับ ั้น 9 ห้อ 302
มาร์ : อะไร ันยัไม่ไ้ถามเลที่ห้อะหน่อย
แบมแบม : เอ่อออออ
มาร์ : แ่ันำลัะถาม นายอยู่ึเียวับัน ั้นเียวับัน
“ พรหมลิิ ”
แบมแบม : ลับไปินที่โ๊ะไป ไอเ็บ้า (แบมแบมพู่อย)
มาร์ : ันลับแล้วนะ บายยยยยย
แบมแบม : รับ แฮ่
(แล้วมาร์็ยิ้มให้ แล้วเินลับไป)
แบมแบม : โอยยยย ันะบ้าาย เร็อยู่นานเลย
เฮ่ออ แบมเอ๊ยแบม บ้า
( ห้ออมาร์)
มาร์ : เฮ่อออ ทำไมนายน่ารััเลยน่า ันัอบนายแล้วสิ
(มาร์นั่ยิ้มอยู่นเียว)
มาร์ : โอ้ย เราเป็นอะไรอเราเนี่ย (มาร์เอามือลูบหน้าัวเอ)
(สัพั มาร์็ออไปเินเล่น ที่สวนสาธาระ)
(เวลาผ่านไป นถึ 2ทุ่ม) (แบมแบม็เ็บร้าน และปิประูร้าน)
มาร์ : อ่าว นายเ็บร้านแล้วหรอ
แบมแบม : อ่าว พี่นี่เอ
มาร์ : อื้ม นายะลับบ้านแล้วหรอ
แบมแบม : เอ่อ รับ
มาร์ : โอเ ัน็ำลัะลับอยู่เหมือนัน ป่ะ เินลับ้วยัน
แบมแบม : โอ้ยยยยย ันทำัวไม่ถู (แบมแบมนึในใ) ็ไ้รับ
(มาร์ับมือแบมแบม และพาันเินึ้นห้อ)
(แบมแบม เร็เ้าไปให่)
(สัพั)
แบมแบม : ถึห้อผมแล้ว ว่าแ่ห้อพี่อยู่ใหนหรอ
มาร์ : อยู่รนี้ไ
(มาร์ี้ไปที่ห้อร้าม)
แบมแบม :
อ่าว
ห้อพี่อยู่นี่เอหรอ
มาร์ : ใ่ ว่าแ่นายื่ออะไรหรอ
แบมแบม : ผมื่อแบมแบมรับ
มาร์ :
ันื่อ
มาร์ นะ เอ่อเี๋ยวันไปอาบน้ำ่อนนะ แบม แบม
แบมแบม : เอ่อ รับๆ
(และ่าน็่าหันเ้าห้ออัวเอ และปิประู)
แบมแบม : ฮึ้ย ันทำเ้ไปให้พี่เ้าินีว่า เย่ๆๆ
(แบมแบมเริ่มทำเ้้วยัวเอ) (นระทั่ทำเสร็)
(แบมแบม็เินออมาเอะประูที่ห้ออมาร์) (แ่็ไม่มีเสียอบรับ แบมแบมึเปิเ้าไป เพราะประูไม่ไ้ล็อ)
มาร์ : เห้ย นายเ้ามาไ้ไ
(มาร์ใส่เสื้อล้ามบาๆ ับาเเๆ)
แบมแบม :
ฮึ้ย
(แบมแบมรีบหันัวหนี) (และมาร์็แอบย่อมาที่้าหลัแบมแบม)
มาร์ : นายเอาเ้มาให้ันหรอ
แบมแบม : อึ้ (มาอนใหนเนี่ย) ใ่รับ ใ่
มาร์ : หันมาเถอะน่า (มาร์พูอย่าอ่อนหวาน)
(และแบมแบม็่อยๆหันมา ทำให้หน้านหน้า)
มาร์ : นาย ล็อประูยั
แบมแบม : เอ่อ ล็อแล้ว
(ทั้สอน เอาหน้าออ)
มาร์ : ว่า แ่นายเอาเ้มาให้ันหรอ
แบมแบม : ะใ่ ใ่รับ
มาร์ : นี่ ไม่้อพูรับ็ไ้ เอาเ้ไปวาใว้บนโ๊ะ่อนสิ
(แบมแบมเินเอาเ้ไปวาใว้ที่โ๊ะ)
มาร์ : นายนี่ น่ารััเลยนะ
แบมแบม : เอ่อ พี่็เหมือนัน เฮ๊ย ((พูอะไรออไปเนี่ย ปาเอ๊ยปา))
(มาร์ับใหล่แบมแบมทั้สอ้า
และเอาหน้าเ้าไปใล้ๆ) และ
มาร์ : มาินัน
แบมแบม : ห้ะ ว่าอะไรอพี่
มาร์ : ันหมายถึ มาินเ้ัน อะไรอนาย
แบมแบม : อ่าวหรอ
(แบมแบมทำหน้าอึน)
มาร์ : หืมมม อร่อยมา
แบมแบม : ริหรอ
มาร์ : อื้มม ริสิ
(มาร์เอาเ้มาป้ายที่แ้มแบมแบม)
มาร์ : 5555
แบมแบม : พี่มาร์อ่ะ
(ทั้สอนสนุสนานันอยู่นาน นระทั่หลับาโ๊ะ)
(เวลาผ่านไป
นถึรุ่เ้า) “ รี๊ รี๊ ” นาฬิาปลุอน 8 โมเ้า
มาร์ :
หาวววววว
เ้าแล้วหรอเนี่ย
(มาร์เห็นแบมแบมหลับอยู่ ึปลุ)
มาร์ : นี่นาย ื่นไ้แล้ว
(แบมแบม่อยๆื่น และยี่า)
มาร์ : นายไม่ไปั้ร้านหรอ
แบมแบม : เออ ใ่สิ
(แบมแบมเหลือบไปเห็นโ๊ะ มีอระัระาย และมีเ้เปื้อนอยู่)
แบมแบม : เฮ๊ย รัเลย เี๋ยวแบมเ็ให้นะ
มาร์ : ไม่้อหรอ นายรีบไปั้ร้านเถอะ เี๋ยวันเลียร์รนี้เอ
แบมแบม : แ่
มาร์ : อืมหน่า นายรีบไปั้ร้านเถอะ เี๋ยวรเนี้ยันเลียร์เอ
แบมแบม : ั้น ็ไ้
(แบมแบมยิ้มให้มาร์
และเินออไปาห้ออมาร์ และเ้าห้อัวเอเพื่อไปอาบน้ำ)
(สัพั แบมแบม็เินออไปั้ร้าน)
( ร้านอแบมแบม)
มาร์ : แบมแบม ันเอาเหมือนเิมนะ
แบมแบม : อ่าว พี่มาร์ โอเรับ นั่ที่่อนรับ
มาร์ : ไม่้อพูรับ็ไ้มั้ นันเอ
แบมแบม : เอ่อ รับ
มาร์ : อย่าลืมเอาหัวใใส่มาให้ัน้วยนะ
แบมแบม : โอเ พี่มาร์
(แล้วมาร์ ับ แบมแบม้อหน้าัน้วยสายาที่อ่อยสุๆ เหมือนะินันยัไยัั้นมาร์ัปา แบมแบมเล่นลิ้น)
“ หนูว่า พี่ไม่้อายแล้วมั้โ๊เหนี่ย ึ้นไปอยู่บนห้อัน สอ่อสอเถอะ ”
แบมแบม : ฮึ่ย ไอเ็บ้า แวันอีแล้วนะ ไปที่ใหน็ไปป่ะ (แบมแบมพู่อย)
มาร์ : 555
(แล้วมาร์็เินไปนั่ที่)
(สัพั แบมแบม็เอาอาหารมาเสิร์ฟ)
แบมแบม : ไ้แล้ว พี่มาร์
มาร์ : อบใมา
(แบมแบมยิ้มให้
แล้ว็เินไปที่หน้าร้านเหมือนเิม)
(เวลาผ่านไปมาร์ินเสร็)
มาร์ : นี่นาย ันอายมั่ิ
แบมแบม : แ่ว่า
มาร์ : หน่า ันอยาายมั่ ันเห็นนายทำแล้วมันน่าสนุี
แบมแบม : โอเ
(ทั้สอยืนายโ๊
นเวลาผ่านไป ึไ้เวลาเ็บร้าน)
มาร์ : วันนี้ายสนุมาเลย ันอมาาย่วยนายอีนะ
แบมแบม : โอว เ
มาร์ : วันนี้ันอนอนที่ห้อนายไ้มั้ย
แบมแบม : ห้อแบมหรอ แ่ว่า
(มาร์เอานิ้วี้ไปปิที่ปาแบมแบม)
แบมแบม : เอ่ออ พี่เอานิ้วี้มาปิปาแบมทำไมอ่ะ
มาร์ : ็ปานาย มันบาสวยีนี่ ันละอยาะ
แบมแบม : อะไรอพี่
มาร์ : 5555 ป่ะ ึ้นห้อัน
(มาร์เินับมือแบมแบมและพาันึ้นห้อ)
มาร์ : วันนี้ ันะอนอน้วย โอเ๊
แบมแบม :
ีๆๆ
(แบมแบมนึไ้) (( เฮ๊ย ปาเรา พูอะไรออไปเนี่ย ไอแบมเอ้ย ))
มาร์ : ีใหรอ
มาร์ : 5555 ันไปอาบน้ำ่อนละ
(มาร์พูบ็เินเ้าห้ออัวเอเพื่อไปอาบน้ำ แบมแบม็เหมือนัน)
(เวลาผ่านไป แบมแบมอาบน้ำแ่ัวเสร็)
แบมแบม : พี่เ้าะมานอนห้อเราริๆหรอเนี่ย หึย ้อรีบัที่นอนแล้ว
(แบมแบมัที่นอนเสร็)
แบมแบม : อ่าว แอร์ยัไม่ไ้เปิอีหรอเนี่ย
(แบมแบมเปิแอร์)
(เวลาผ่านไป แบมแบมัห้อเรียบร้อย)
(็อ ็อ ็อ)
แบมแบม : เปิเ้ามาเลย
(มาร์เปิเ้ามา)
แบมแบม : พี่มาร์ มานั่ที่เ้าอี้่อนสิ
(มาร์เินไปนั่ที่เ้าอี้)
แบมแบม : ว่าแ่ ทำไมพี่ถึอยามานอนห้อแบมอ่ะ
มาร์ : ็ ันอบนายนี่ ฮึ่ย
แบมแบม : ห้ะ
มาร์ : ัน อบห้อนายหนะ น่าอยู่ี
แบมแบม : อื้มมม
มาร์ : ุนอนนายน่ารัั
(แบมแบมยิ้ม)
(มาร์ ยับเ้าอี้เ้าไปนั่ใล้ แบมแบม)
แบมแบม : พี่ ะทำ อะไร
(มาร์ลูบแ้มแบมแบมอย่าอ่อนโยน)
มาร์ : แ้มนายนี่ น่าหยิัเลย
แบมแบม : เอ่อออ พี่มาร์ ึแล้วนะ ไม่นอนหรอ
(แบมแบมรีบเปลี่ยนเรื่อ)
มาร์ : อืมม ็ไ้
(มาร์ลุาเ้าอี้และไปนอนบนเีย)
(เวลาผ่านไปสัพั)
แบมแบม : พี่เ้าหลับรึยัเหนี่ย
(แบมแบมยื่นหน้าไปะโูมาร์
นล้ม และ)
แบมแบม : ฮึ๊ยย
(มาร์ื่นพอี)
มาร์ : นายะทำอะไรัน
(มาร์เห็นแบมแบมนอนทับัวเออยู่)
แบมแบม : เอ่อ ปะเปล่า
(แบมแบมรีบเอาัวออ และหันหลัลับไปนอน)
แบมแบม : ((โอ๊ยยย แบมเอ๊ยย แทำอะไรลไปเนี่ย))
(มาร์เห็นแบมแบมนอนหันหลั มาร์ึเ้าไปนอนอแบมแบมาทา้านหลั)
แบมแบม : ((เออออ ันะสลบ)) พี่มานอนอแบมทำไมอ่ะ
มาร์ : ็ันอยานอนอนายนี่ อไม่ไ้รึไ
แบมแบม : เอ่ออ แล้วแ่พี่ละัน
(แล้วแบมแบม็หันมาทามาร์)
(ทำให้หน้านหน้า มูิมู)
แบมแบม : อุ่ย
มาร์ : เอ่ออ นาย
(แบมแบมรีบหลับาทันที เพราะทำัวไม่ถู)
(แล้วูู่่ มาร์็ับมือแบมแบมมาอัวเอ)
มาร์ : นาย เิลหรอ
แบมแบม : เอ่อือ
มาร์ : หน้าแเลยนะ
(มาร์หยิแ้มแบมแบม)
(ในที่สุทั้สอน็เผลอหลับไป) (นระทั่รุ่เ้า เวลา 8 โม)
(รี๊ รี๊) (เสียนาฬิาปลุอแบมแบม)
มาร์ : หาวววว ันไม่อยาื่นเลย
(มาร์ื่นมาเห็นัวเอับแบมแบม นอนอันอยู่)
มาร์ : เฮ่อออ ันอยานอนอนายแบบนี้ลอัเลย เออริสิ
(มาร์เอามือแบมแบมออ และ็ปลุแบมแบม)
มาร์ : นี่นาย ื่นไ้แล้ว ไปอาบน้ำ
แบมแบม : ี้เียอ่ะ พี่มาร์ หาววววว (แบมแบมพูเสียึมัม)
มาร์ : หรือนายะให้ันอาบน้ำให้นาย ฮ๊ะ
(แบมแบมลืมาโึ้นมาทันที)
แบมแบม : ื่นแล้ว ื่นแล้ว
มาร์ :
ไปอาบน้ำสิ
ะไ้ไปเปิร้าน
(แบมแบมรีบึ้นลุมา และยิ้มให้มาร์เสร็แล้ว็เินไปอาบน้ำ มาร์็เินเ้าห้ออัวเอและไปอาบน้ำเ่นัน)
(สัพั)
(็อๆๆ)
มาร์ : นี่ นายหนะ แ่ัวเสร็ยั
แบมแบม : เสร็แล้วพี่มาร์ เสร็แล้ว แฮ่
(แบมแบมรีบออมาเปิประูทันที)
มาร์ : ป่ะ เร็วๆ ันอยาายอะแย่อยู่แล้วนะ (มาร์เอามือหยิแ้มแบมแบม)
แบมแบม : ((หยิแ้มอีแล้วว ือออ ทำัวไม่ถู)) โอเ ป่ะ
(มาร์ับแบมแบมเ้าลิฟท์ลไปเพื่อะเปิร้าน)
(สัพั) ( ร้านอแบมแบม)
“ พี่สอนเป็นแฟนันรึเปล่าเนี่ย ”
แบมแบม : แอีแล้วนะ เอาแ่เ้าเลย ไปที่อื่นไป
“ 555 หนูไป็ไ้ เี๋ยวะมาินโ๊อนเที่ยนะ ”
แบมแบม : เออ ไปเลย ิ่วๆ
มาร์ : ไปใล่เ็ทำไม เ็มันถามีี ทำไมไม่อบไปหละว่า เราเป็นแฟนัน
(แบมแบมยืนอึน)
มาร์ : 555 ันล้อเล่น
แบมแบม : อื้ม
มาร์ : ไม่แน่ มันอาะเป็นริ็ไ้นะ (มาร์ระิบที่หูแบมแบม)
(แบมแบมเปลี่ยนายืนอึน เป็นยืนยิ้มหน้าแ)
แบมแบม : หน้าแอีละ ันเห็นแ้มนาย แล้วันอยาะหอมแ้มริๆเลย
“ พอเถ๊อะ ”
แบมแบม : อะไรอแ มาทำไม ไอเ็บ้า
“ หนูหิวแล้วอ่ะ ”
แบมแบม : ใหนบออนเที่ยไ
“ หนูพูเล่น เร็วๆๆๆ โ๊หนึ่ที่ ”
(แล้วเ็็เินไปนั่)
แบมแบม : หืมม ูมัน
มาร์ : 555
(มาร์ทำโ๊ แล้วแบมแบม็เอาไปเสิร์ฟ)
(ลู้า็มาึ้นเรื่อยๆ ทำให้ายี)
(นระทั่ ไ้เวลาปิร้าน)
มาร์ : นายปิประูร้านยั
แบมแบม : ปิแล้ว
มาร์ : โอเ
(่อนสอนนี้ะเินลับบ้าน พวเาไ้แวะไปนั่เล่นที่ สวนสาธาระ เพราะที่นี่อนลาืน บรรยาาศี)
แบมแบม : วาวสวยั
มาร์ : นั่นสิ
(ูู่่ แบมแบม็เอาหัวอัวเอ ไปพิไหล่มาร์)
แบมแบม : พี่มาร์ แบมมีเรื่อะบอับพี่
มาร์ : เรื่ออะไรหรอ แล้ว นายมานอนบไหล่ันทำไม
แบมแบม : ือแบม
“ รี๊ รี๊ รี๊ ”
มาร์ : เอ่า แปปนึนะ ันอรับโทรศัพท์่อน
(มาร์หยิบโทรศัพท์ึ้นมา และรับสาย)
มาร์ : ฮัลโหล
“ มาร์ สบายีมั้ยลู ”
มาร์ : สบายีรับแม่
“ แหน่ เี๋ยวนี้ไม่โทรมาหาแม่บ้าเลยนะ มีแฟนแล้วสิท่า ”
มาร์ : ็อาะใ่นะรับแม่
(มาร์ หันไปมอแบมแบมแล้ว็ยิ้ม)
“ อำแม่รึเปล่าเหนี่ย 555 เออ แ่นี้แหละ แม่โทรมาเล่นเยๆ ว่าๆ็โทรมาหาแม่บ้าหละ ”
มาร์ : รับแม่
(แล้วมาร์็วาสาย)
มาร์ : แบม ันมีเรื่อะบอ
แบมแบม : เรื่ออะไรหรอพี่
มาร์ : ือ ันนน
แบมแบม : อะไร
มาร์ : ัน อบนาย
(แบมแบม ทำัวแ็ทื่อ)
มาร์ : ันอบนายริๆนะ
แบมแบม : พี่อบแบมหรอ
มาร์ : เอ่อออ ใ่
แบมแบม : อันที่ริ แบม็ำลัะบอเหมือนัน ว่าแบม็……………….. อบพี่เหมือนันนะ
(แบมแบมยิ้ม)
มาร์ : ริหรอ แบม!
(มาร์ พูอย่าใและยิ้มไม่หุบ)
แบมแบม : อืมมม ริสิ
(แบมแบมพู่อยๆ และหน้าแ)
มาร์ : ั้นเรามา บันนะ
แบมแบม : อืม (แบมแบมพูแบบหน้ายิ้ม)
มาร์ : อะไรนะ
แบมแบม : แบม็บอว่า อืม ไ (แบมแบมยิ้ม)
(มาร์ เ้าหอมแ้มแบมแบม)
แบมแบม : เฮ๊ย พี่มาร์
มาร์ : อารายยย ันหอมแ้มนายไม่ไ้รึไ
แบมแบม : พี่มาร์อ่ะ
(แบมแบมยิ้ม)
(และในที่สุ พวเาทั้สอน ็ไ้มีวามสุับวามรัรั้นี้
ไปั่วนิรันิ์)
The end
ผลงานอื่นๆ ของ Title nattawut chinprakhon ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Title nattawut chinprakhon
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น