ต้องรักเท่านั้น

คมกฤชเงยหน้าขึ้นไปมองช้า ๆ เมื่อได้ยินเสียงเดินเหยียบข้าวของเข้ามา ได้เห็นเท้าขาวชุ่มน้ำเริ่มมีรอยเลือด “พะ...พี่คม” 

“กวาง...” ดวงตาที่เบิกกว้างด้วยความตกใจของเขาสั่นระริก “กวางไม่ได้หนีไปแล้วเหรอ”

“หือออ เปล่า กวางแค่ไปอาบน้ำมาเฉย ๆ” เธอพูดออกมายิ้ม ๆ ทั้งน้ำตา ก่อนจะคุกเข่าลงไปนั่งลงตรงหน้าของเขา 

“พี่กลัวใช่ไหม ขอโทษนะคะ วันหลังกวางจะไม่หนีไปไหนอีกแล้ว พี่ไม่ต้องกลัวนะ” 

หลังจากเธอพูดจบ เขาก็ดึงร่างบางเข้าไปกอดทั้งน้ำตา “พูดแล้วนะ ห้ามกลับคำล่ะ”

“ค่ะ ไม่กลับคำหรอก กวางสัญญา” เธอพยักหน้ารับอยู่ตรงหน้าอกของเขา 

“อืออ พี่รักกวางนะ”