เรื่องนี้ใช้นามปากกา รสลิน นะค่าา
ติณห์ อัศวกุล
อดีตอาจจะเคยหลงผิด โง่เง่า หูเบาจนหลงทาง
แต่ต่อไปนี้จะไม่ยอมปล่อยมือเธออีกแล้ว
นวินดา ณรงค์เวช
ถึงตอนเด็กจะเล่นซ่อนหาไม่เก่ง
แต่โตมาเธอกลับเปลี่ยนอารมณ์เก่ง ซ่อนความรู้สึกก็เก่ง แอบชอบใครบางคนมาสองปี
เจ้าตัวยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำ
ตัวอย่าง...
“เนิส ฟัง…”
ไม่ทันได้เอ่ยอะไรออกมา
นวินดาก็ฉุดตัวเองขึ้นจากความอ่อนแอ แล้วคว้ากล่องเค้กมาปาใส่หน้าเขาชนิดไม่ออมแรง
จนเค้กช็อกโกแลตซึ่งฝึกทำเองเป็นครั้งแรกเปื้อนดวงหน้าหล่อเหลา
บางส่วนก็เละเทะไม่เป็นชิ้นดีอยู่บนพื้น
“เจ็บไหม”
คนถามน้ำตาไหลพรากราวกับทำนบพัง
เขาก็แค่เจ็บตัว แต่เธอนี่สิ ทั้งกายและใจแทบจะแหลกสลาย
“ถามว่าเจ็บไหม ตอบสิ! ตอบมา!” นวินดาตะเบ็งเสียงอย่างน็อตหลุด
“เนิส…”
มือหนาเอื้อมแตะหวังปลอบประโลม
ทว่านวินดากลับถอยหนี ติณห์ใจหายวาบ
บางสิ่งบางอย่างบอกเขาว่าครั้งนี้ทุกอย่างจะเปลี่ยนไป เธอจะไม่มีวันหวนกลับมา
“เราเลิกกันเถอะ”
บอกเขาเสียงเรียบเย็นเจือกระแสรวดร้าว ไม่คิดว่าวันแห่งการแตกหักจะมาถึงเร็วขนาดนี้
“ไม่นะ ฟังติณห์ก่อนนะเนิส”
ติณห์พยายามจะอธิบาย
แต่นวินดาไม่ฟังคำแก้ตัวใดๆ อีกต่อไป เธอวิ่งออกจากห้องไปในทันที
ทำให้คนที่อยู่ในสภาพไม่พร้อม ได้แต่ชกกำแพงระบายความอัดอั้นใจ ปล่อยให้เลือดไหลอย่างไม่แยแส
เลือดชั่วๆ เอาออกซะได้ก็ดี
“โธ่โว้ยยยย!!”
สายตาอันว่องไวของมหภพทันเห็นร่างบางคุ้นตาในสภาพเท้าเปล่าวิ่งออกจากลิฟต์คล้ายคนสติหลุดก็ปรี่เข้าไปหา
นวินดาเงยหน้าแดงก่ำขึ้นมามอง พอเห็นเป็นใครก็โผเข้ากอดแน่น
ร้องไห้โฮออกมาอย่างไม่อายใคร
เธอเจ็บ เจ็บเหลือเกิน…
ฝากเพจด้วยนะจ๊ะ
อีบุ๊ควางขายแล้วจ้า
| อดีตผูกใจ | รสลิน | www.mebmarket.com | “เนิส ฟัง…”ไม่ทันได้เอ่ยอะไรออกมา
นวินดาก็ฉุดตัวเองขึ้นจากความอ่อนแอ แล้วคว้ากล่องเค้กมาปาใส่หน้าเขาชนิดไม่ออมแรง
จนเค้กช็อกโกแลตซึ่งฝึกทำเองเป็นครั้งแรกเลอะเปื้อนดวงหน้าหล่อเหลา บางส่วนก็เละเทะไม่เป็นชิ้นดีอยู่บนพื้น“เจ็บไหม”
คนถามน้ำตาไหลพรากราวกับทำนบพัง เขาก็แค่เจ็บตัว แต่เธอนี่สิ ทั้งกายและใจแทบจะแหลกสลาย“ถามว่าเจ็บไหม
ตอบสิ! ตอบมา!” นวินดาตะเบ็งเสียงเขย่าคนตัวสูงกว่าอย่างน็อตหลุด “เนิส…” มือหนาเอื้อมแตะหวังปลอบประโลม
ทว่านวินดากลับถอยหนี ติณห์ใจหายวาบ บางสิ่งบางอย่างบอกเขาว่าครั้งนี้ทุกอย่างจะเปลี่ยนไป
เธอจะไม่มีวันหวนกลับมา“เราเลิกกันเถอะ” | |
|
| หมอกลวงใจ | ปัณภัส | www.mebmarket.com | ความรักเกิดขึ้นแต่ก็ต้องสลายกลายเป็นเพียงสายหมอกเพราะเขาเป็นของต้องห้าม
และหัวใจรักของ “เรา” ก็เกิดผิดที่ผิดเวลา เธอจำต้องปลิดดอกรักออกจากต้น แล้วปล่อยให้มันปลิวไปตามสายลมโดยที่ลืมคิดไปว่าคนอย่างเจษฎ์ลองได้รักใครแล้ว
เขาจะไม่มีวันเปลี่ยนใจ ! | |
|
| สายใยซ่อนรัก | ปัณภัส | www.mebmarket.com | เขาตอกย้ำทุกเมื่อเชื่อวันว่าเด็กฝึกงานอย่างเธอเป็นของเขาเธอคงมีความสุขหากได้เป็นของรัก
ไม่ใช่ของเล่นเหมือนทุกวันนี้เธอต้องอุ้มท้องอย่างสุดช้ำ เพราะเขาที่ยังทำท่าเหมือนรักใคร่เอ็นดูเธอสม่ำเสมอแต่วันคลอดของเธอกลับเป็นวันหมั้นของเขาในเมื่อไม่คิดจะรั้งใจและกายตัวเองไว้ตั้งแต่แรก
แล้วเธอจะโทษใครได้.. | |
|
| เมียบำเรอแรกแย้ม | รสลิน | www.mebmarket.com | “ชินา…”“คุณรังเกียจชินา ชินาโป้งแล้ว”อ้าวเฮ้ย ยัยจิ๋วงอน งานเข้า!“พูดบ้าๆ
ฉันอยากเอาเธอจะตายแล้วยัยตัวเปี๊ยก” เตียงคิงไซส์และลูกชายที่ยังแข็งโด่เป็นพยานคำว่า
‘เอา’ ของภาสกร ฟังดูรุนแรงและดุดันเหลือเกิน ทำเอาคนน้อยใจหน้าแดงแจ๋“ตะ แต่คุณภาสทำท่าเหมือนรังเกียจชินา”“ถ้ารังเกียจจะมาทำแบบนี้ทำไมฮึ”
เขากอดกายบางที่ทั้งตัวมีแค่บิกินี่ปกปิดความสาว“ก็…” | |
|
| ดุจใจร้าว | รสลิน | www.mebmarket.com | “คุณชัชขา”“หืม ว่าไงเด็กดื้อ”“พิมร้อน ถอดเสื้อนะ ถอดให้หน่อย” ไม่พูดเปล่าพยายามจะดึงคอเสื้อลงมาด้วย“อดทนหน่อย
เดี๋ยวก็ถึงแล้ว” เขาดึงมือซุกซนมาจับไว้ข้างหนึ่งได้ผล ! พิพิมเลยหันมาสนใจเขาแทน“คุณชัชของพิมหล่อจัง
หล่อเหมือนเจ้าชายเลยอะ” เด็กสาวเท้าคางมองผู้ปกครองหนุ่มตาหวาน“ฉันเป็นของพิมหรือ” “อื้อ” คนสมอ้างพยักหน้าหงึกหงัก“แล้วพิมเป็นของฉันด้วยหรือเปล่า”
แกล้งถามกลับขัน ๆ“เป็นสิคะ เราเป็นของกันและกัน คิก ๆ”ถึงจะรู้ว่าคำพูดที่หลุดออกมาจากปากเธอนั้นเกิดจากน้ำเมา
แต่รณชัชก็อดปลื้มใจไม่ได้“งั้นพิมเป็นเด็กดีของฉันตลอดไปได้หรือเปล่า”“แน่นอนอยู่แล้ว
พิมไม่เหลือใครแล้วนี่นา”ความคิดและความรู้สึกที่ซุกซ่อนในใจเด็กสาวพรั่งพรูออกมา ทำให้รณชัชสงสารและรักเธอมากกว่าเดิม
ถึงแม้การแสดงออกของพิพิมจะเต็มไปด้วยความร่าเริงสดใส แต่ภายในใจยังมีแผลที่ไม่มีวันรักษาหาย
เขาจะเยียวยาบาดแผลเหล่านั้นให้เธอเอง รณชัชให้สัญญา | |
|
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น