เกิดใหม่มาเป็นตัวประกอบแต่ฉันจะแย่งฮาเร็มพระเอก - นิยาย เกิดใหม่มาเป็นตัวประกอบแต่ฉันจะแย่งฮาเร็มพระเอก : Dek-D.com - Writer
×

    เกิดใหม่มาเป็นตัวประกอบแต่ฉันจะแย่งฮาเร็มพระเอก

    เป็นตัวประกอบแล้วไง หน้าตาดีกว่าพระเอกแล้วกัน

    ผู้เข้าชมรวม

    4,502

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    439

    ผู้เข้าชมรวม


    4.5K

    ความคิดเห็น


    35

    คนติดตาม


    449
    หมวด :  นิยายยูริ
    จำนวนตอน :  10 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  2 พ.ย. 67 / 09:04 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    'ปลายฝน'นักแสดงสาวดาวรุ่งที่กำลังมาแรงในผลงานการแสดงละครและซีรี่ย์ของเธอ ทั้งบทนางร้ายที่ร้ายมากจนทำให้คนทั้งประเทศเกลียด และบทนางเอกแสนดี เธอก็ไม่เคยแสดงพลาดสามารถดึงอารมณ์คนดูให้ร้องไห้ตามได้

    จนมีวันนึ่งที่เธอต้องรับงานถ่ายทำซีรี่ย์วายหญิงรักหญิงเรื่องใหม่ที่แปลงมาจากบทในนิยายชื่อดัง ตอนแรกเธอเองก็ไม่อยากรับงานนี้แต่พอเห็นนักแสดงที่ต้องมาแสดงคู่กับเธอจึงยอมแสดงให้

    'หยาดน้ำ'พระนางซีรี่ย์วายชื่อดังที่เป็นกระแสมาแรงเรื่องใบหน้าอันหล่อเหลาแม้จะเป็นผู้หญิงรวมถึงผลงานการแสดงมากมาย อีกทั้งยังเป็นเพื่อนสนิทของปลายฟ้าอีกด้วย

    "หยาดไม่รู้เลยว่าฝนจะมาแสดงเรื่องนี้ด้วย"

    "ตอนแรกก็ว่าจะไม่มาอยู่หรอก แต่เพราะเธอเลยยอมมา"

    "ถ้าไม่มีงานเธอก็มัวแต่ขดตัวเล่นเกมอยู่ในบ้านน่ะสิ"

    ใช่แล้ว นิสัยที่ถูกปิดไว้มาโดยตลอดของปลายฟ้าคือเธอเป็นที่ติดเกมมาก เกมที่เธอเล่นส่วนใหญ่ก็จะเป็นพวกเกมจีบสาว โดยที่ตอนนี้เธอกำลังติดเกมที่มีชื่อว่า'สรวงสวรรค์แห่งนางฟ้า'ติดชนิดที่ไม่หลับไม่นอนกันเลย นั่งเล่นทั้งวันทั้งคืนจนสามารถจีบนางเอกได้ครบทุกคน

    "จบแล้ววววว ครบทุกรูทครบทุกฉากแม้แต่ฉากจบก็ไล่เก็บเรียบ"

    ใช้เวลานานพอสมควรเกมจีบสาว'สรวงสวรรค์แห่งนางฟ้า'ก็จบลงพร้อมกับข้อความขอบคุณที่เข้ามาเล่นจากผู้พัฒนาเกม ดวงตาคมสวยเหล่ไปมองนาฬิกาเรือนเล็กที่ตั้งอยู่ด้านข้างก็พบว่าเป็นเวลาตี2เข้าไปแล้ว ท้องน้อยๆเริ่มส่งเสียงประท้วงเมื่อไม่มีอาหารตกลงไปให้ได้ย้อยตั้งแต่ช่วงหัวค่ำ

    "ถ้าลงไปตอนนี้จะเหลืออะไรให้กินไหมนะ ต้มไข่สักฟองคงไม่ทำครัวไหม้หรอกมั้ง"

    ปลายฝนขึ้นชื่อเรื่องความซุ้มซ่ามเป็นที่1 ถึงขั้นที่เคยไปทำครัวของเพื่อนรักอย่างหยาดน้ำไหม้มาแล้ว ทุกคนเลยตกลงกันว่าจะให้เธอเข้าครัวไม่ได้เด็ดขาด แม้แต่ไข่ใบเดียวก็ห้ามจับไม่งั้นเละแน่ๆ

    ร่างที่นั่งบนเก้าอี้ตรงหน้าคอมเอนตัวลงกับพนักพิงยังไม่ทันจะทำอะไรมากมาย ด้วยความที่น้ำหนักถูกถ่ายเทลงบนผนักพิงเก้าอี้ตัวเก่ามากเกินไปจนทำให้เสียสมดุลพาร่างบางเอนกายลงด้านล่างที่ไร้สึ่งสิ่งใดป้องกัน

    โคร้มมมม!!!

    "นี้ฉัน....จะต้องมาตายแบบนี้เหรอ อย่างน้อยขอบอกลาไอ้หยาดก่อนไม่ได้รึไง..."

    สติสุดท้ายค่อยๆดับลงช้าๆพร้อมกับความอุ่นจากของเหลวดสีแดงที่ไหลนองเต็มพื้น...

     

     

     

    "สวัสดีเจ้ามนุษย์ เจ้าตายได้น่าขำดีนะงั้นข้าจะให้ของขวัญแก่เจ้าแล้วกัน..."

     

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น