ตะลุยรักค้นหัวใจว่าใช่เธอ

  สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ 'แองเจล่า  ไวท์' ทายาทตระกูลดังแห่งเมืองนิวยอร์ค เจ้าของธุรกิจอู่ต่อเรือและสายการบินยักษ์ใหญ่ พาราไดส์แอร์ไอน์ ตระกูลที่มั่งคั่งเป็นอันดับ3ของสหรัฐอเมริกา หญิงสาวที่เพรียบพร้อมทั้งฐานะ การศึกษา และรูปร่างหน้าตางดงามราวกับประติมากรรมกรีก...อันนี้ฉันไม่ได้ชมตัวเองนะคะ  มีคนเค้ามา(ทำสายตาแบบนั้นแปลว่าอะไรคะ อิจฉาฉันหรอ) คำเดียวที่จะสามารถสรุปความเป็นตัวตนของฉันคือ...

"สมบูร์แบบ"

ช่างเสื้อสาวประเภทสองเอ่ยชมฉันด้วยใบหน้าปลื้มปิติขณะที่ฉันกำลังหมุนตัวสำรวจตัวเองในกระจกบานใหญ่ในห้องแต่งตัวส่วนตัว อืม...คนสวยใส่อะไรก็สวย  มันธรรมดาจะตายไป

"งั้น...ฉันขอชุดของคุณทั้งคอลเล็คชั่นเลยแล้วกัน"ฉันว่าพร้อมรับสมุดเช็คจากพ่อบ้านวัยกลางคนคนสนิทแล้วเขียนตัวเลขที่ถึงกับทำให้ช่างเสื้อชื่อดังอ้าปากตาโตท่าไข่มังกร

"จัดส่งไปให้ฉันที่บ้านด้วยนะคะ คูณแบรนท์"

ว่าจบฉันก็เดินออกจากร้านไปเลยโดยเปลี่ยนชุดกลับพร้อมห้อยกระเป๋าสีชมพูพิ้งกี้ของ Chanel รุ่นนี้ไม่มีขายในท้องตลาดนะคะ มันเป็นรุ่นลิมิเตดสั่งทำเพื่อฉันโดยเฉพาะเท่านั้น

"คุณหนูครับ กระผมว่าเราควรจะกลับการได้แล้ว นายบท่านสั่งไว้ว่าให้รีบกลับนะครับ"

"ฉํนรู้'ปีแอร์'...ขอร้องล่ะ อย่าทำเหมือนฉันยังเด็กอยู่จะได้มั้ย ฉัน18จนจะ19แล้วนะ เลิกจู้จี้กับฉันสักทีเถอะ"

"สำหรับผมคุณหนูยังเป็นเด็กที่ผมต้องเคยปกป้องเสมอ"

"ปิติจนน้ำตาจะไหล"

    แดกดันจบฉันก็เดินสะบัดตูดหนีไปขึ้นรถ เพื่อไม่ต้องฟังคำบ่นบลาๆๆๆๆจากชายชราอีก  แต่สุดท้ายก็ต้องเจออยู่ดี ก็เขาเป็นคนขับรถให้ฉันนี่

"กลับบ้านเลยใช่ไหมครับคุณหนู"

"งืม"

ชายชราออกรถด้วยใบหน้าอมยิ้มกับคำตอบที่สั้นของฉันถึงแม้ว่าหน้าฉันจะไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก คงจะเป็นเพราะเราอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ฉันอยู่ในท้องแม่เลยผูกพันธ์กันฉันนายบ่าวมาตั้งแต่นั้น ตั้งแต่จำความได้ทำอะไรก็มีเขาอยู่ข้างๆตลอด เหอะ...เชื่อมั้ย? ตั้งแต่แม่ตายเมื่อ15ปีก่อน พ่อก็แทบไม่เคยโผล่หน้ามาให้เห็นเลยด้วยซ้ำ ทั้งๆที่อยู่บ้านหลังเดียวกันแท้ๆ จะมีก็แต่พ่อบ้านปีแอร์ที่คอยดูแลช่วยเหลือฉัน  ดังนั้นเขาจึงค่อนข้างมีอิทธิพลกับฉันพอสมควรเลยก็ว่าได้

ฉันนั่งเหม่อมองไปนอกกระจกรถอย่างไร้จุดหมาย ในใจก็คิดเรื่องต่างๆนาๆเรื่อยเปื่อย ความจริงฉันไม่ใช่คนช่างฝันอะไรหรอก ในสมองส่วนใหญ่จะมีก็แค่อะไรจะพวก เย็นนี้แม่ครัวจะทำอะไร เพลงใหม่ของ Rihana เมื่อไหร่จะออก ข่าวใครเกาเหลากับใคร คอลเล็คฤดูฝนนี้จะเป็นยังไง ก็ตามประสาคนสวย รวย และเพรียบพร้อมจนน่าเบื่อ

"ฝนตกอีกแล้วนะครับ แหม...ก็นี่มันหน้าฝนนี่นะ 555"ปีแอร์พูด

นั่น...คิดถึงปุ๊บฝนก็ตกทันทีเลย

ฉันวาดนิ้วลงไปบนกระจกรถที่ขาวขุ่นเพราะไอเย็นเล่นเรื่อยจนถึงบ้าน....