I am Casita จิตวิญญาณแห่งบ้าน - นิยาย I am Casita จิตวิญญาณแห่งบ้าน : Dek-D.com - Writer
×

    I am Casita จิตวิญญาณแห่งบ้าน

    โดย CharaCross

    ผู้เข้าชมรวม

    587

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    587

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    39
    จำนวนตอน :  3 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  11 ก.พ. 66 / 15:38 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ตัวเรานั้นเกินมาจากเวทยมนต์ ตัวเรานั้นคือจิตวิญญาณของบ้านแห่งเวทยมนต์ ชื่อของเราคือ กาซิต้า
    เรานั้นอยู่กับพวกเธอเสมอเพียงแต่เธออาจะไม่ทันสังเกต และลืมเลือนไปเพียงเท่านั้นเอง

     

    ย้อนเวลากลับไปเมื่อหลายปีก่อน

     

    ในวันนั้น หญิงสาวและชายหนุ่มที่กำลังหนี ไปพร้อมกับชาวบ้านอีกหลายคนพวกกันหนีการตามล่าของเหล่าศัตรู 

     

    “พวกเราจะไม่เป็นไรใช่ไหม”หญิงสาวที่กำลังอุ้มเด็กทารกทั้งสาม

     

    “ไม่แน่นอนที่รักพวกเราจะไม่เป็นไร พวกเราจะต้องหนีและสร้างบ้านใหม่ได้แน่”

     

     

    พวกเขาพากันหนีมาจนถึงแม่น้ำแต่ว่าทหารก็ตามมาทัน

     

    “ผมรักคุณนะที่รัก ลูกของเราก็ด้วย ผมขอโทษทีไม่ได้อยู่กับคุณ”เขาสวมกอดและจูบเธอกับลูกๆแล้วเดินย้อนกลับไปเพื่อยื้อเวลา

     

    หญิงสาวร้องไห้อยู่อีกฝังขอแม่น้ำกอดลูกของเธอ คำอ้อนวอนและภาวนาของเธอและเขาอย่างสุดหัวใจที่จะปกป้องครอบครัวเธอ ทุกคนที่หนีมาด้วยกันและในที่สุดก็เกิดปฏิหาริย์ เทียนที่หล่นอยู่ใกล้เธอได้สองแสงและสีลวดลายผีเสื้อ ละอองแสงสีเหลืองทองกระจายไปเป็นวงกว้างเกิดเป็นภูเขาสูงที่กีดกันศัตรูออกไป 

     

    ปรากฎบ้านที่สร้างจากเวทยมนต์ขึ้นมาและหมู่บ้านก็ได้กำเนิดขึ้นมาเช่นกัน

    .

    .

    .

    ตอนนี้เธอได้เข้ามาอยู่ภายในบ้านเวทยมนต์เธอนั่งอยู่ในห้องนอนอันใหญ่ข้างเตียงมีเปลเด็กภายในนั้นมีเด็กทั้งสามคนกำลังนอนอยู่ 

     

    เธอนั่งร้องไห้อยู่เงียบๆเพื่อไม่ให้เด็กๆตื่นเพราะเสียงร้องไห้ของเธอจนในที่สุดเธอก็หลับไป สะพักก็มีแสงมารวมตัวกันกลายเป็นหญิงสาวคนหนึ่ง เธอคือส่วนหนึ่งของบ้านเป็นจิตวิญญาณของบ้าน

     

    ฉันมองไปรอบและจ้องมองไปที่หญิงสาวที่นั่งร้องไห้จนหลับไปแล้ว ตัวเราเดินเข้าไปใกล้ตัวเธอแล้วอุ้มเธอไปวางนอนที่เตียงแล้วห่มผ้าให้

     

    “หลับฝันดีนะสาวน้อยเธอคงผ่านเรื่องราวมามากมายอยู่ที่นี่ไม่ต้องกลัวอะไรแล้วนะฉันจะคุ้มครองพวกเธอเอง”

     

    เธอร้องเพลงกล่อมเด็กน้อยให้หลับสบายและคอยดูแลเด็กเพื่อที่เธอจะได้พักเพราะคนอื่นก็ไม่มีแรงพอที่จะมาดูแลเหมือนกัน

     

    เมื่อเข้าวันใหม่มาถึงทุกคนมารวมตัวกันและหาคนเป็นหัวหน้าหมู่บ้าน พากันตั้งชื่อให้บ้านและหมูบ้านชื่อหมู่บ้านคือ เอ็นคานโต ส่วนบ้านชื่อ กาซิต้า หรือก็คือชื่อตัวเธอเอง

     

    แง~เสียงของเด็กน้อยร้องออกมากลางดึกเธอจึงเดินไปดูเด็กน้อย

     

    “ไงหนูน้อยเป๊ปป้าร้องทำไมหรอคนดี ฝันร้ายหรอจ๊ะหนูน้อย ไม่เป็นไรนะหนูน้อย ไม่เป็นไรกาซิต้าจะปกป้องหนูเองนะเพราะงั้นหลับสะนะสาวน้อย”เธออุ้มเด็กน้อยขึ้นมาและกล่อมเธอให้นอนหลับอีกครั้ง

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น