ภาวนารัก

.

.

.

'ศาลหลังมอเราน่ะ เขาพูดปากต่อปากว่าดีจริงขออะไรก็ได้อย่างใจหวัง'



'เชี่ยจริงหรอวะ'



'แต่ข้อแม้คือมึงต้องไปขอตอนตีสามนะไอ้สัส ตอนนั้นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในศาลตื่นพอดี'



'ไอ้ธัช มึงก็ลองไปขอดูสิ เผื่อไอ้นธีร์มันจะสนใจคนบื้อแบบมึงบ้าง'



'เราเรียนวิทย์กันนะเว้ย เชื่ออะไรแบบนี้เนี่ยนะ'



นั่นคือคำพูดที่หลุดออกมาจากปากของหนุ่มแว่นแต่งตัวเฉิ่มเชยคนหนึ่ง นามว่า 'ธนัช' แต่ใครจะไปรู้ว่าตกดึกของคืนนั้นท่ามกลางความมืดและบรรยากาศน่าขนลุก

 

เจ้าตัวที่อยู่ในชุดนอนลายคุโรมิจะมายืนตัวสั่นมองซ้ายขวาและกล่าวคำภาวนาต่อศาล



'ถ้าศาลศักดิ์สิทธิ์จริง ขอให้นธีริน เศรษฐศาสตร์ ปีที่ 2 มันรักผมกลับด้วยเถิด'

.

.

.

.