ประสบการณ์นักเรียนแลกเปลี่ยนสหรัฐอเมริกา

สวัสดีนะทุกคน เราเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนของโครงการ EF ( Education First ) ต้องบอกก่อนเลยว่าเราเป็นคนนึงที่ไม่คิดไม่ฝันว่าสักวันจะไปสอบแลกเปลี่ยน สำหรับตัวเราเราไม่ได้เก่งภาษาอะไรขนาดนั้น อ่านได้พูดได้บ้างงูๆปลาๆไป แต่ไม่คิดที่จะไปสอบเลยเพราะไม่คิดว่าตัวเองจะติดหรอก ต้องสู้กับคนอื่นอีกเยอะเลย แม่เราพูดกับเราตลอดลองไปสอบดูไหม ไม่ได้ไม่เป็นไรเป็นประสบการณ์เฉยๆได้รู้ข้อสอบว่ามันเป็นยังไงแต่เราก็แบบไม่เอาอะ ยังไม่พร้อมยังไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลย จนมาวันนึงเรามีพี่ที่รู้จักกันเขาชวนไปสอบ จริงๆตอนนั้นก็ลังเลนะไปดีไหมแต่ตอนนั้นคิดแค่ว่าไปสอบเป็นเพื่อนพี่เขาเฉยๆไม่ได้หวังว่าจะติด ไม่ติดก็ไม่เป็นไรซื้อขนมกลับบ้านนอนสบายใจงี้ดีกว่า ก็เลยบอกตัวเองอะเอาว่ะ ไปสอบเล่นๆละกันลองดู ต้องบอกเลยนะว่าการสอบครั้งนี้เป็นครั้งแรกสนามสอบแรกของการสอบแรกเปลี่ยนเลย เพราะไม่เคยคิดที่จะสอบที่ไหนทั้งนั้น5555 ก่อนไปสอบเราก็มีเตรียมตัวบ้างแต่น้อยมากน้อยมากมากจริงๆแค่ลองเปิดโน้ตบุ้ค เข้า Google หาว่าต้องเตรียมตัวอะไรบ้างการสอบเป็นยังไงมีสัมภาษณ์อะไรบ้างก็แค่ดูผ่านๆแล้วก้ขี้เกียจเลยไม่อ่านต่อเพราะคิดแค่ว่าสอบเล่นๆลองข้อสอบเฉยๆ5555 เอ่าละ...จนมาถึงวันที่ต้องไปสอบถามว่าตื่นเต้นไหมตอนแรกไม่เลยนะของโครงการเราจะมีรอบเช้าคือเหมือนเป็นการติวก่อนที่ภาคบ่ายจะสอบจริง จะมีพี่ของโครงการมาติวให้ คือตอนนั้นคิดว่าโห่คนติวเยอะแน่เลย คงวุ่นวายน่าดู เอาละจ้าพอเข้าไปที่สำนักงานEF วันที่เราไปสอบกลับกลายเป็นว่าคนน้อยมากมีไม่ถึง20คน เราก็แบบเออก็ดีเหมือนกันไม่วุ่นวายดี ( ที่คนน้อยเพราะว่าโครงการเรามีจัดสอบหลายรอบแล้วแต่ใครจะลงสอบรอบไหน ) พอถึงตอนติวพี่เขาก็จะให้แบบฟอร์มมาเหมือนเป็นตัวอย่างข้อสอบเฉยๆให้ลองทำดู เขาก้ให้เวลาทำอะๆทำๆไปพอเฉลย 55555ผิดบานเลยจ้าก็เลยแบบตายละกูภาคบ่ายไม่รอดแน่ โอเคการติวนั้นได้ผ่านไปเขาก็จะเบรคให้ไปกินข้าวกลางวันและบ่ายก็เริ่มสอบ 12.30!!! เอาละโว้ยการสอบแลกเปลี่ยนครั้งแรกก็มาถึง ณ ตอนนั้นกลัวการสัมภาษณ์ที่สุด ถามพี่ที่เคยไปแลกเปลี่ยนว่าต้องพูดยังไงบ้างทำยังไงบ้าง ให้แม่ช่วยคิดคำโอ้โห่เยอะมากจ้า นั่งจำๆๆๆ จนถึงเวลาสอบตื่นเต้นไปหมดอะไรที่นั่งจำมาหายกระเจิง แอร์ก้หนาวปากนี่สั่นใจนี่ตื่นเต้นยิ่งกว่าถูกหวยสะอีกกก 13.00 เข้าห้องสอบ ก่อนที่จะสอบไอ้เราก็นึกว่านั่งเหมือนสอบปลายภาคที่โรงเรียนอะไรยังงี้แต่ต้องยากกว่าแน่ๆ พอเข้าห้องไปปุ้บเป็นโต๊ะทรงวงรีตัวนึง ( เราไม่รู้ของโครงการอื่นการสอบเป็นยังไงนะอันนี้เป็นของโครงการเราจริงๆแล้วมันมีหลายรอบและส่วนใหญ่ต้องไปสอบที่จุฬาฯ แต่รอบที่เราเลือกจัดสอบที่สำนักงาน ) และมีเพื่อนๆจากต่างโรงเรียนนั่งอยู่คือ...คือ!!! เขาทำข้อสอบกันแล้ว เรากับพี่ไปช้าแต่ดีนะยังทัน คิดในใจแบบเอ่านั่งกันยังงี้ก็ลอกกันสบายใจเลยสิโห่ง่ายละงานนี้ แต่พอเอาจริงๆกลับไม่มีใครลอกกันเลย เราก็เป็นคนนึงที่ไม่ได้ลอกใครเหมือนกัน ก็ทำข้อสอบไปจนเสร็จ ( เราขอไม่ลงรายละเอียดเรื่องข้อสอบมากนะ ต้องลองไปดูกันเองน้า555 ) หลังทำเสร็จเอาละจ้า....สัมภาษณ์โว้ยยย!!! นี่นั่งจำคำยังเดียวเลยต้องตอบยังไงคำถามนี้แปลว่าอะไร โห่ซีเรียสมากตอนก่อนมาไม่ตั้งใจอ่าน5555 ก็รอพี่เขาเรียกเข้าไปในห้อง พี่ที่ชวนเรามาเข้าไปก่อน จนเขาออกมาแล้วก็เป็นตาเรา เราก็แบบตื่นเต้นสุดๆกลัวจะฟังไม่รู้เรื่องกลัวจะรนคือกลัวไปหมด เอาล่ะพอเข้าห้องก็มีแค่เรากับรุ่นพี่โครงการ เขาก็เริ่มถามถามๆจนมาถึงคำถามนี้เขาถามว่าอยากไปไหนในอเมริกา ขอบคุณสำหรับคำถามค่ะ555 ไอ้เราก็แบบเอ่อคิดนะกูอยากไปไหนวะไปไหนดีคือตอนนั้น New York รึอะไรที่ง่ายๆไม่อยู่ในหัวเลยคือรนมาก ตอนนั้นจำได้ว่าดูซีรี่ส์เกาหลีเรื่อง The heirs แล้วเริ่มเรื่องพระเอกอยู่California แล้วมีฉากที่ถ่ายตรง HOLLYWOOD จ้าทุกคนคิดไม่ผิดเราตอบไปว่า HOLLYWOOD พอตอบแล้วก็นึกว่าจะหมดคำถามนี้5555ไม่จ้า แล้ว HOLLYWOOD อยู่ที่ไหนตอนนั้นก็รนเหมือนกัน แต่พอนึกถึงซีรี่ส์ก็อ่อ ตอบ California ไป รอดจ้ารอดตัว555 ต้องขอขอบคุณซีรี่ส์เกาหลีเรื่อง The heirs ที่ทำให้หลิวรอดการตอบคำถามนั้นไปได้???? โอเคหลังจากที่ผ่านคำถามนั้นไป เจอคำถามนี้พี่เขาถามว่าแล้วทำไมโฮสถึงต้องเลือกเราละ หึหึ ตอบไปแบบสั้นๆมั่นๆว่า " Because I'm beautiful " พี่เขาถึงกับขำ555 และแล้วก็จบการสัมภาษณ์ ณ ตอนนั้นต้องนั่งรอพี่เขามาบอกว่าผ่านรึไม่ผ่านคือตอนนั้นใจเต้นมากแต่คิดแค่ว่าไม่ผ่านแน่กูเอ้ย เตรียมตัวซื้อของกินกลับไปนอนบ้านสบายใจ และแล้วพี่เขาก็เดินมาเรานั่งอยู่กับพี่ที่ชวนไปสอบ2คนพี่เขาเดินมา ท่าทางดูแปลกๆดูหนักใจ ในใจนี่คิดว่าเอาละกูไม่ผ่านแน่ๆ พี่เขาเริ่มบอกของพี่ที่มาสอบกับเราก่อน ผลคือพี่เราไม่ผ่าน เอ่าละนี่แบบกลับบ้านกันเถ้อะพี่555 ไม่อยากจะฟังไม่ผ่านแน่นอน และสายตาของพี่โครงการก็หันมามองที่เรา ยิ้มอ่อนๆเราแบบฮรืออย่ามองหนูยังงั้นใจคอไม่ดีเลย...พี่เขาพูดว่า ส่วนน้องหลิว..." ผ่านนะคะ " ใช่ทุกคนฟังไม่ผิดเราผ่าน ผ่าน!!! งงกับตัวเองว่าผ่านได้ไง เดี๋ยวๆพี่ดูผิดคนรึป่าว ตกใจมาก เพราะไม่ได้ตั้งใจจะสอบเลย ( เราขอบอกก่อนว่าข้อสอบมันไม่ได้ง่ายเลยยากตามมาตรฐานของข้อสอบแลกเปลี่ยน แต่เราทำได้นะแต่ไม่ได้ถึงกับทุกข้อ5555 ) รีบโทรหาแม่โอ้โห่ไม่คิดไม่ฝันเลย พอผ่านก็เลยอะเอาว่ะสักครั้งในชีวิตต้องไปเหยียบอเมริกาให้ได้ ก็เลยตัดสินใจที่จะมาแลกเปลี่ยน นี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของการเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนของเรา ถ้าใครที่อ่านมาจนจบก็ขอบคุณน้า นี่เป็นแค่กระทู้แรกที่เราจะมาเล่าประสบการณ์ให้ฟัง กระทู้นี้จะเป็นการเริ่มต้นของการมาแลกเปลี่ยนก่อนเนอะ แล้วเดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังกับประสบการณ์ที่อยู่ที่อเมริกา คืออยากบอกว่ามันพีคเยอะมากทั้งสนุกทั้งรู้สึกเศร้ามีเยอะมากๆไว้เดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังน้า ขอบคุณค่ะ ปล.ถ้าพูดผิดรึใช้คำอะไรผิดต้องขอโทษด้วยนะค่ะ