ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เมื่อผมเกิดใหม่ในโลกคู่ขนาน+แฟนตาซีพร้อมกับพลังสุดโกง

    ลำดับตอนที่ #19 : จอมเวทย์หลวงvsบุคคลปริศนา1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 4.8K
      26
      19 ก.พ. 66

    ".........."

         เพียงเสี้ยววินาที พลังเวทย์ของจอมเวทย์สาวเฟรย่า ก็ถูกปัดป้องไปอย่างง่ายดายราวกับปัดใส่กระดาษ ซึ่งแน่นอนว่า ใครที่เห็นฉากแบบนั้นต่างก็ไม่อยากที่จะเชื่อสายตาตัวเอง ถ้าไม่ได้เห็นกับตา
    เพราะเวทย์ของจอมเวทย์เฟรย่า ถูกบุคคลปริศนาที่ไร้พลังเวทย์ปัดออกไปอย่างง่ายดายแบบดื้อๆ

    "อ-อะไรกัน! เวทย์ของเราถูกปัดออกไปเนี่ยนะ!"เฟรย่า

         เฟรย่าถึงกับตกใจกับสิ่งที่เห็นจนเกือบจะพูดไม่ออก แต่เจ้าตัวก็พยายามประคองสติเอาไว้ ก่อนจะเข้าสู่โหมดการต่อสู้

    "ท-ทุกท่านครับ เมื่อกี๊เห็นแล้วใช่มั้ยครับ! เวทย์ของจอมเวทย์หลวงคนเมื่อกี๊ ถูกปัดออกไปอย่างง่ายดายเลยครับ มันน่าเหลือเชื่อจริงๆเลยครับ!"นักข่าว

         นักข่าวได้พยายามรายงานข่าวต่อ หลังจากที่เฟรย่าเริ่มจู่โจมใส่บุคคลปริศนาทันที แน่นอนว่าทุกคนที่ดูข่าวอยู่ ต่างก็รอลุ้นระทึกกันสุดขีดว่าการต่อสู้ในครั้งนี้มันจะเกิดความเสียหายเป็นวงกว้างมั้ย เพราะพลังของจอมเวทย์หลวงแต่ละคนก็ไม่ใช่น้อยๆเลยทีเดียว

    "ทุกคน โจมตีได้!!"เฟรย่า"

    "รับทราบครับ ท่านผบ.!!"

         หนึ่งในลูกน้องของเธอพูดออกมา ก่อนจะเรียกวงเวทย์ออกมา

    "กางอาณาเขต!"

    "ท-ทุกท่านครับ จอมเวทย์หลวงเริ่มใช้เวทย์อาณาเขตแล้วครับ ที่สำคัญเวทย์ชนิดนี้จะทำให้พื้นที่บริเวณรอบนอกไม่เกิดความเสียหายครับ และคนที่อยู่นอกอาณาเขตจะไม่สามารถทำอะไรกับเวทย์อาณาเขตได้เลยครับทุกท่าน!!"นักข่าว

       นักข่าวบรรยายกับสิ่งที่เห็นไป ทางด้านของสมิงค์ เมื่อเขารู้ว่าเบนได้เข้าไปปกป้องคนของตัวเองและตอนนี้ก็กำลังสู้กับจอมเวทย์หลวงที่มีพลังเวทย์มหาสาร แน่นอนว่ามันย่อมสร้างความเป็นห่วงให้แก่สมิงค์อยู่ไม่น้อย

    "เจ้าบ้าเอ้ย! ขออย่าให้เป็นอะไรเหอะ!"สมิงค์

        ทางด้านของเบน ตอนนี้เขาได้รับภารกิจใหม่จากระบบแบบพอดิบพอดี และแน่นอนว่าหลังจากที่ระบบโผล่ออกมา ทุกสิ่งทุกอย่างก็ล้วนถูกหยุดเอาไว้ทั้งสิ้น ก่อนที่เบนจะยืนดูภารกิจที่ได้จากระบบ

    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    ภารกิจ: ทำให้จอมเวทย์หลวงบาดเจ็บ
    รางวัล: แต้มจำนวน5,000พ้อยและเงิน50,000เรนี่
    หากภารกิจล้มเหลวยกเลิกของบางอย่างที่เสกของจากโลกเดิม30%
    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    "คราวนี้ให้มาเยอะก็จริง แต่จะให้ไปตีอีกกับอีกฝ่ายโดยให้บาดเจ็บอย่างเดียวงั้นเหรอช่างเถอะ เดี๋ยวค่อยว่ากัน"จากนั้นจอโฮโลแกรมที่อยู่ตรงหน้าก็หายไป

    "ยาเพิ่มพลังพิเศษชั่วคราว5นาทีที่ซื้อมาจากร้านค้าระบบ ราคาก็แรงเอาเรื่องเหมือนกันแหะตั้ง20,000เรนี่ ไม่เป็นไร เดี๋ยวเสร็จจากภารกิจนี้ก็ค่อยเอามาจ่ายก็แล้วกัน"

         เบนพูดเสร็จทุกสิ่งที่หยุดอยู่ตรงหน้าก็เริ่มขยับกันได้ตามปกติพร้อมกับนกทะเลที่บินผ่านไปมา

        ตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่ทุกคนที่ดูข่าวอยู่ ต่างที่จะได้เห็นการต่อสู้สุดแสนตระการตาจากจอมเวทย์หลวง เพราะไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่จอมเวทย์หลวงจะปรากฎตัวออกสื่อบ่อยแบบนี้

    "องค์หญิงคะ นั่นมันชายคนนั้นนี่!"หลุยน์ตะโกนบอกฟรอเซ่ที่ยืนอยู่ข้างๆตัวเอง

    "ชั้นเห็นแล้วล่ะ แต่ที่แน่ๆเขาจะรอดจากพวกจอมเวทย์หลวงทั้ง10คนได้ยังไงเนี่ยสิ"ฟรอเซ่

         ฟรอเซ่พูดหลุยน์โดยที่ภายในใจลึกๆ อยากจะขอบคุณชายตรงหน้าให้รู้แล้วรู้รอดแต่ตอนนี้ยังไม่สามารถทำได้ก็เท่านั้น

    "บทเวทย์หน้าที่62 ไทม์สต็อป!!"

        จอมเวทย์หญิงที่มีรูปร่างคล้ายกับเด็กแต่มีใบหูที่ยาวเป็นเผ่าเอลฟ์ ร่ายเวทย์จากหนังสือเวทย์ที่ลอยอยู่ตรงหน้าพร้อมกับมีอักษรรูนลอยไปลอยมา

        สิ้นเสียงบทร่ายวงเวทย์จำนวนนับไม่ถ้วนก็ล้อมรอบตัวของเบนเอาไว้

    "เวทย์บทนี้ เป็นเวทย์ที่ไม่มีทางหลุดออกไปได้เพราะถูกเวลาหยุดเอาไว้ เพราะฉะนั้นตอนนี้แกหมดหนทางหนีแล้ว"

         จอมเวทย์สาวเผ่าเอลฟ์พูดออกมาด้วยสีหน้าที่เรียบเฉยไม่ทุกข์ร้อนอะไร

    "สงสัยวันนี้น่าจะงานง่ายเหมือนเดิมทุกทีแหละน่ะ"

       จอมเวทย์ชายเผ่ามนุษย์พูดกับจอมเวทย์สาวเผ่าเอลฟ์ ก่อนจะเดินเข้าไปหาเบนที่ยืนนิ่งไม่ขยับไปไหน ด้านของเฟรย่าที่ดูอยู่ตอนนี้ ภายในใจของเธอกลับรู้สึกว่ามันมีอะไรแปลกๆอยู่ แต่ก็ไม่คิดจะเก็บมาใส่ใจและตั้งหน้ารอดูการจับกุมอย่างเดียว

    "เอาล่ะ ยืนอยู่นิ่งๆซะนะเดี๋ยวจะได้เจ็บตัวเอา"

         จอมเวทย์ชายเผ่ามนุษย์ได้หยิบกุญแจมือที่อัดแน่นไปด้วยพลังเวทย์ออกมา แต่ยังไม่ทันที่จะได้เข้าใกล้เบน จู่ๆก็มีความรู้สึกอะไรบางอย่างที่บอกไม่ได้วิ่งผ่านแขนไป

    ฟุ่ม!!!!

    "เอ๋!?"

         สิ่งที่จอมเวทย์เผ่ามนุษย์คนนั้นเห็น เป็นภาพของแขนตัวเองที่ขาดออกมาโดยไม่รู้ตัวว่าขาดออกมาตอนไหน ซึ่งแน่นอนว่าจอมเวทย์เผ่ามนุษน์คนนั้นที่เห็นถึงกับตะโกนดังลั่นออกมา

    "อ้าก!! แขนชั้น!!"

        เสียงร้องโอดครวญของจอมเวทย์เผ่ามนุษย์ ได้ทำให้เหล่าบรรดาพรรคพวกที่เห็น ต่างก็ตะโกนถามออกไปด้วยความเป็นห่วง

    "เกิดอะไรขึ้น!!?"

    "ข-แขนชั้น แขนของชั้น!!"

    "อะไรของนาย แขนเป็นอะไร?"

    "แขนของชั้นขาด-

    "แต่แขนของนายก็ยังปกติดีนะ ขาดอะไรของนายกัน!?"

    "เอ๋!"

        จอมเวทย์เผ่ามนุษย์ที่ได้ยินแบบนั้น ก็หันกลับไปดูแขนของตัวเอง แต่ก็พบว่ายังปกติดี

    "อ-อะไรกัน! ชั้นจำได้ว่ามันขาดไปแล้วนิ-

    "ดูเหมือนว่านายจะรู้สึกถึงมันได้สินะ"เบน

         เสียงพูดของเบน ได้ทำให้จอมเวทย์เผ่ามนุษย?คนนั้นที่ก้มหน้าดูแขนของตัวเอง เงยหน้าขึ้นมามองดู ก่อนจะพบกับดวงตาสีแดงก่ำกำลังจ้องมองมายังตรงหน้าตัวเอง

    "ม-เมื่อกี๊มันอะไรของแกกัน เมื่อกี๊แกทำอะไรแขนชั้น!?"

        จอมเวทย์เผ่ามนุษย์ตะโกนถามเบนพร้อมกับมีเม็ดเหงื่อไหลออกมาข้างๆแก้ม

    "นั่นสิน้า ทำอะไรกัน"เบน

    เปรี๊ย!

    เพล้ง!

       เบนพูดจบวงเวทย์ที่คลุมรอบตัวเขาก็แตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ ราวกับทุบหลอดไฟ ซึ่งจอมเวทย์สาวเผ่าเอลฟ์ที่ได้เห็นแบบนั้น ก็ได้แต่ทำสีหน้าตกตะลึง เพราะไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าเวทย์ของตัวเองจะถูกทำลายลงอย่างง่ายดาย โดยบุคคลที่ไร้พลังเวทย์

    "น-นี่มันอะไรกัน? เวทย์ของชั้นถูกทำลายได้เนี่ยนะ!"

         จอมเวทย์สาวเผ่าเอลฟ์คนนั้นพูดออกมาด้วยความตกตะลึง

    "ท-ทุกท่านครับ! ไม่น่าเชื่อเลยว่าเวทย์หยุดเวลาจะสามารถถูกทำลายได้อย่างง่ายดายขนาดนี้ มันช่างน่าเหลือเชื่อเกินไปแล้วครับ!!!"นักข่าว

         นักข่าวได้พยายามบรรยายถึงสิ่งที่น่าเหลือเชื่อจนเกินไปจนแม้แต่ตัวของฟรอเซ่เองที่เห็นแบบนั้น ก็ได้แต่ตกตะลึงรวมถึงหลุยน์

    "ช-ชายคนนั้นแข็งแกร่งเกินไปแล้วค่ะองค์หญิง! ทั้งๆตัวเขาไร้พลังเวทย์เนี่ยนะ!"หลุยน์

       หลุยน์ได้แต่พูดออกมาอย่างตกตะลึงส่วนทางด้านของกลุ่มจอมเวทย์หลวง เมื่อเห็นทีท่าไม่ดี จึงได้เรียกเวทย์ของตัวเองออกมา เพื่อจัดการกับบุคคลที่อยู่ตรงหน้า ถึงแม้จะไม่รู้ว่าทำอะไรได้ไหมก็ตาม

    "ทุกคน! ใช้พลังได้เต็มที่ซะ! "เฟรย่า

       เฟรย่าได้สั่งลูกน้องของตัวเอง ก่อนภาพจะตัดมาที่เบน ภายใต้หน้ากากที่ไม่มีใครได้อาจล่วงรู้ ตอนนี้ใบหน้านั้นกำลังยิ้มออกมาราวใบหน้าของสัตว์ประหลาดที่ไม่เคยได้ปรากฎตัวบนโลกนี้มาก่อน

    "หึ ในเมื่อได้สู้กับคนระดับนี้ ตั้งแต่ตอนนี้เลย งั้นก็ขอใช้พลังที่ได้มาให้เต็มที่เลยก็แล้วกัน!!"เบน

    ครืน!!!!!

       สิ้นเสียงของเบน ทั่วทั้งร่างของเขาก็ถูกปกคลุมไปด้วยออร่าสีแดงทันทีจนเวทย์อาณาเขตที่ถูกกางไว้ถึงกับมีรอยร้าวออกมา

    ______________________________________
    ตอนต่อไป จอมเวทย์vsบุคคลปริศนาจบ

    ถ้าพรุ่งนี้ทันก็เขียนต่อ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×