รัก (คำXต้องห้าม)เซียนXแอล (markbam)

นิยามความรัก

ของแต่ละคนเป็นยังไงผมไม่รู้แต่สำหรับผม  มันคือความน่ากลัวและคำว่า'รัก' มันคือคำต้องห้ามสำหรับผม

"ผมรักพี่" พูดไปแล้ว ผมพูดมันออกไปแล้ว คำๆนั้นที่ผมเก็บมันมาตลอด3ปี  

ท่ามกลางสายฝนโปรยปราย ผมเดินเอื่อยเฉื่อยไปตามทาง ก่อนจะหยุดเดินเงยหน้ามองฟ้า และหัวเราะดังๆออกมา หัวเราะให้กับความโง่และน่าสมเพสของตัวเอง "รัก?งั้นหรอ หึๆ เก็บคำนั้นเอาไว้เถอะ ฉันไม่ต้องการ" ทุกคำพูดยังคงดังก้องอยู่ในหัว สายตาที่มองผมด้วยความขบขันยังติดตาไม่จางหาย 

ผมหลับตาลง ทรุดตัวลงพื้นช้าๆ ปล่อยให้สายฝนที่กำลังตกไหลกลบน้ำตาที่ค่อยๆไหลรินไม่ขาดสาย 

รักไม่ได้ทำร้ายใจผม แต่เป็นผมเองที่ทำร้ายมัน

ได้แต่คิดและสัญญากับตัวเอง ว่าต่อไปจะไม่มีทางพูดคำนั้นกับใครอีกเลย.....

"คัททททท "

"ดีมากมึง เยี่ยมมากเลย แสดงได้ถึงกับบทบาทมากกกก เอ้าอึ้งกันหมด เฮ้ยๆเก็บของงานเสร็จแล้วโว้ยยยย"

หลังจากที่เพื่อนผมพูดจบ ทุกคนเหมือนจะได้สติ 

ผมหันไปมองรอบๆแต่ละคนร้องไห้โอดครวญกันออกมา จนผมต้องหัวเราะกับภาพที่เห็น

"เก่งมากเลยมึง"

"นั่นสิ ทำได้ไงวะพวกกูอินกันหมดละเนี้ย"

"จริงกูร้องไห้เลยแม่ง ทำได้ไงวะ แอล"

อย่าถามเลยว่าทำได้ไง ถามคนเขียนบทดีกว่า ว่าทำไมถึงแต่งได้เหมือนตัวผมขนาดนี้... 

ครับเหตุการณ์ที่ผมเเสดงไปเมื่อครู่ที่ผมทำมันได้ดีเพราะครั้งนึงผมเคยเป็นแบบนั้น และตอนนี้ คำว่ารักก็เป็นคำต้องห้ามสำหรับตัวผมเหมือนกัน

#เซียนแอล 

*ภาพประกอบเราเอาจากเว็บมานะคะ

 ใช้ไม่ได้ยังไงบอกได้นะคะ*