History of England

ลำดับตอนที่ #43 : ครอมเวล ประกาศสาธารณรัฐ 2

ในขณะที่พระองค์ พระโอรสนามว่าชาร์ลส์ ทรงประทับอยู่ในสก็อตแลนด์ กษัตริย์หนุ่มไม่พอพระทัยกับศาสนาของพวกเพรสไบทีเรียน จึงทรงยกทัพหมายโค่นล้มคณะผู้บริหารในอังกฤษ แต่ทรงพ่ายแพ้ที่วูร์สเตอร์ และทรงหลบหนีไปยังฝรั่งเศส



ทางด้านครอมเวลและพวกพ้อง \"เดอะรัมพ์\" ซึ่งหมายถึงสมาชิกในรัฐสภาที่ลงมติให้สำเร็จโทษพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 ประกาศให้อังกฤษเป็นสาธารณรัฐ ครอมเวลแก้แค้นแทนผู้ตั้งถิ่นฐานในไอแรแลนด์โดยสั่งฆ่าชาวบ้านในเมืองโดรเกดาและเว็กซ์เฟิร์ดทั้งหมดและปราบปรามพวกเลเวอเลอร์ กลุ่มทหารในกองทัพที่กระด้างกระเดื่องเพราะ เห็นว่าครอมเวลไม่ให้ประชาธิปไตยมากพอ ในปี1653 ครอมเวลประกาศยุบรัฐสภาและตั้งตนเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน บริหารอังกฤษด้วยอำนาจเบ็ดเสร็จจนสิ้นชีวิตในปี 1660 หลังจากนั้นเหล่าขุนนางจึงอัญเชิฐพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 ขึ้นครองราชย์



อังกฤษเจริญรุ่งเรืองในรัชสมัยของพระเจ้าชารล์ที่ 2 (1660-85)ซึ่ง \"ไม่เคยตรัสเรื่องโง่หรือเรื่องฉลาด\" แต่เรื่องโง่เขลาอย่างหนึ่งที่รัฐสภาวิตกก็คือ จะทรงหันไปถือคาทอลิก รัฐสภาจึงผ่านร่างพระราชบัญญัติเทลสต์ ห้ามพวกคาทอลิกเข้ารับราชการ



ในปี 1678 ไททุส โอตส์ (บ้านของเขายังอยู่ที่ถนนในเมืองเฮสติงส์ ซัสเซกซ์) ยอมรับว่าเป็นผู้สร้างข่าวลือในเรื่อง \"แผนของสันตะปาปา\" ที่จะลอบปลงพระชนม์พระเจ้าชาร์ลส์ ชาวคาทอลิกจำนวนมากจึงพลอยถูกจับเข้าคุกและมีการออกพระราชบัญญัติห้ามผู้นับถือคาทอลิกเป็นสมาชิกรัฐสภา กฏหมายนี้ใช้สืบต่อมานานเกือบ 300 ปีทีเดียว