Wolf..ยัยนักวิทย์กับคุณหมา(ป่า)ที่รัก
ฉัน อบเชย สาวน้อยน่ารัก (ชมตัวเองละหนึ่ง!) นักพฤษาศาสตร์ ในบริษัทเอกชน ที่ชีวิตมีปัญหากับคนก็จะตายอยู่แล้ว แต่ แต่ดันมามีปัญหากับหมา (ป่า) ซะงั้น ให้ตายเถอะฉันจะรอดถึงตอนแก่ไหมเนี่ย!!
ผู้เข้าชมรวม
1,340
ผู้เข้าชมเดือนนี้
18
ผู้เข้าชมรวม
แฟนตาซี รักแฟนตาซี โรแมนติก ความรัก พระเอกเก่ง คลั่งรัก หมาป่า มนุษย์หมาป่า อบเชย ชาซีลอน นิยายแนะนำ พระเอกขี้หึง พระเอกหวง
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ชีวิตช่างน่าตลก โชคชะตามักทำให้เราพบอะไรที่ประหลาด
ใครจะไปคิดว่าฉัน ‘อบเชย’ สาวน้อยน่ารัก (ชมตัวเองละหนึ่ง!) ต้องมาพบเจอเขา!
ฉันอยู่ทำงานบริษัท รับเงินเดือน ปกติก็ดีอยู่เเล้ว
แต่นี่! ฉันต้องมาอยู่กับใครก็ไม่รู้ เเถมไม่ใช่มนุษย์ด้วยสิ!
.
.
.
ข้างบน เหมือนเป็นข้อความที่ดูตลก ดูสนุก แต่ความจริงนั้น ชีวิตฉันนอกจากจะโดนเล่นตลกใส่เเล้ว ยังขมไปอีก
ขอเถอะ ‘เลเวนต์’ ช่วยใจดีกับฉันสักหน่อยก็ยังดี….
___________________________________________
เนื้อหาบางส่วน..
"ละ เลเวนต์!! นายอย่ามาทำบ้าๆ กับฉันนะ!! ออกไปจากตัวฉัน!"
"........."
เลเวนต์ยังคงเงียบ เเละกำลังสนใจกับร่างกายของอบเชย และด้วยความที่ตอนนี้ร่างกายเขาไม่เหมือนเดิมอย่างที่ควรจะเป็น จมูกของเขาที่รับกลิ่นได้ไว พร้อมทั้งความกระหายของผู้ล่าที่มันมากกว่าปกติ ทำให้กลิ่นหอมคล้ายกลิ่นดอกไม้นานาชนิดจากตัวอบเชยกำลังทำให้เขาคลั่งมากขึ้น มันเหมือนกับกลิ่นของกระต่ายตัวเล็กๆ ที่อยู่ในทุ่งดอกไม้ และมันกำลังปลุกความกระหายของเขาออกมามากขึ้น
"ใครก็ได้ช่วยด้วย!! พี่มอร์แกน!! พูจาร์! ใครก็ได้ ชะ ช่วยอบเชย น่ะ หน่อย"
อบเชยร้องตะโกนขอความช่วยเหลือเสียงดังจากมอแกนร์เเละพูจาร์น้องสาวของมอร์แกน ที่คอยดูเเลอบเชย ที่อยู่ที่นี่ให้ได้ยิน แต่เเล้วเสียงตะโกนที่ดังในช่วงแรก ตอนท้ายกลับเบาลงเเละหายไปในลำคำ เมื่อเลเวนต์ ใช้มือสากที่ปกคลุ่มด้วยขนสีดำเบาบาง เเละมีเล็บคมยาวขึ้นมาจับที่หน้าของอบเชย เเละลูบเบาพร้อมเสียงเเหบพร่าอย่างน่ากลัว
"หึ ไม่มีใครได้ยินหรอกนะ เอ๋~ เงียบทำไม? กลัวฉันรึ?"
"มะ ไม่! นะ นายกำลังคุม ตะ ตัวเองไม่ได้ใช่ไหม จะ ใจเย็นๆ นะ"
_____________________________________________
.
.
.
นิยายเรื่องนี้ ชาซีลอน เปิดให้อ่านฟรีจนกว่าจะเเต่งจบนะตัวเอง (ยกเว้นตอน NC ที่ติดเหรียญถาวรนะ ซึ่งเค้าลงในเด็กดีไม่ได้ ใครอยากอ่านสามารถสนับสนุนได้ที่ ReadAWrite หรือธัญวลัยได้เลยนะตัวเอง) ฝากกดติดตาม คอมเม้นท์ให้กำลังใจนักเขียนตัวน้อยๆ คนนี้ด้วยนะคะ จุ๊บ
ตะ เเต่ ถ้าใครชอบอยากเลี้ยงขนมเค้า สามารถให้ของขวัญเค้าได้นะงับ(ไว้เป็นค่าขนม >///< เขินจังที่พูดเรื่องขนม ความอ้วนมาเยือนแย้วว)
**ห้ามคัดลอก ห้ามนำไปดัดแปลง การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดทางกฏหมายตาม พ.ร.บ ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2534**
Note : เริ่มแต่ง ณ วันที่ 26 สิงหาคม 2566
**แต่งจบวันที่ 28 กันยายน 2566**
ผลงานอื่นๆ ของ ชาซีลอน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ชาซีลอน
ความคิดเห็น