แด่เธอผู้เป็นนิรันดร

ข้ารอเจ้ามานานแสนนานเหลือเกิน ที่รักของข้า...
รอมานานเกินกว่าที่มนุษย์จะนับวันเวลาได้
จากแสงจันทร์ในนครโบราณ สู่น้ำตาแห่งราชินีบนแท่นบูชา
ข้ารอเจ้าในทุกภพ ทุกชาติ ด้วยวิญญาณที่ถูกผูกพันด้วยคำสาปของเทพ

ในอดีตกาลนับพันปี เขาเคยเป็นเทพผู้สง่างาม
แต่กลับยอมสละทุกสิ่งเพื่อหญิงมนุษย์ผู้เดียวที่เขารัก
เมื่อสวรรค์ลงทัณฑ์ เขาถูกลบชื่อจากบัลลังก์สวรรค์
และวิญญาณของเธอก็ถูกผูกไว้ในห้วงวัฏสงสาร
ต้องเกิดใหม่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า... โดยไม่มีความทรงจำเดิมเหลือเลยแม้แต่น้อย

แต่เขา... ยังจำเธอได้เสมอ

ทุกชาติภพ เขาตามหาเธอ
ทุกครั้งที่พบ เขารักเธออีกครั้ง...แม้เธอจะลืมเขาไปทุกครั้ง
และเมื่อกาลเวลานี้ใกล้ถึงจุดสิ้นสุด—ที่คำสาปจะคลาย
โชคชะตากลับเล่นตลกอีกครั้ง เธอกำลังจะหายไป…อย่างไม่มีวันหวนกลับ

หากต้องสู้กับโชคชะตา เขาจะสู้
หากต้องฉีกสวรรค์เป็นเสี่ยง เขาจะทำ
เพียงเพื่อสิ่งเดียว—ได้อยู่กับเธอ...ผู้เป็นนิรันดร์ของหัวใจเขา