ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : chapter 6 ; first time
CHAPTER 6
อ่า หายปวดหัวแล้ว..
จุนฮงคิดในใจ ว่าแต่...แดฮยอนฮยองอยู่ไหนล่ะ...? ว่าแล้วจุนฮงก็ลุกขึ้นจากที่นอนแล้วเดินออกจากห้อง
กลิ่นของขนมปังปิ้งลอยออกมาจากห้องครัว จนจุนฮงยังสงสัยว่ากลิ่นนี้มาได้ยังไง
"อ่าว จุนฮง ตื่นแล้วหรอ?"
แดฮยอนยิ้มให้จุนฮงอย่างเป็นมิตร ก่อนที่จะวางจานขนมปังปิ้งลงบนโต๊ะ พร้อมกับไข่ดาวสองฟองที่เพิ่งทอดร้อนๆ
"ฮยองไม่ไปเรียนหรอ"
"เด็กน้อย นี่เพิ่งกี่โมงเอง?"
"อ่า เจ็ดโมง.."
"เราไปเรียนกี่โมง หื้ม?"
"เก้าโมงอ่ะ"
"ก็ปกตินี่55"
"ก็ผมนึกว่าสายแล้วนี่นาฮยอง.........."
"เด็กบ้าเอ้ย"
"ว่าผมอีกแล้วนะฮยอง"
"หายปวดหัวรึยัง?"
"หายแล้วครับฮยอง วันนี้คงไปเรียนได้"
"อื้อ ถ้าไม่สบายก็มาบอกฮยองนะ"
"อื้อ"
"จุนฮงหายดีแล้วหรอ?"
จงออบถามผมขณะที่ผมกำลังวางกระเป๋าไว้ที่เก้าอี้
"อื้อ ก็ดีขึ้นน่ะ"
"ก็แน่ล่ะ ได้แฟนดูแลคงจะหายเร็วอยู่แล้วล่ะมั้ง~"
"จงออบ..!"
จงออบหัวเราะคิกคัก เพราะใบหน้าของเพื่อนซี้นั้นแดงไปหมดแล้ว ตลกจริงๆเลยจุนฮง ฮ่าฮ่า
"จุนฮง นายรู้ภารกิจใหม่รึยัง?"
"ต่อจากการทำขนมอ่ะนะ"
"อือ"
"ยังหรอก"
"หรอ เดี๋ยวแฟนนายก็มาบอกเองแหละ.... โอ้ะ นั่นไงมาพอดีเลย ฉันไปนะ ตามสบาย คิคิ~"
"จงออบ!"
สายตาเกือบทุกคู่ในห้อง มองมาที่ผม บ้างก็หัวเราะคิกคัก บ้างก็ทำหน้าอิจฉา มองแปลกๆกันหมดเลยรึไง..
"ฮยองจะมาบอกภารกิจให้น่ะ"
"ภารกิจอะไร"
"อะแฮ่ม! สรุปคร่าวๆนะ วันนี้โรงเรียนจะพาไปสวนสนุก"
"ห้ะ บ้ารึเปล่า"
"...โดยทางโรงเรียนจะไม่แจ้งล่วงหน้าเพราะภายในสวนสนุกวันนี้โรงเรียนได้เหมาสวนสนุกเพื่อทำกิจกรรมเรียบร้อยแล้ว"
"เหมาสวนสนุก? บ้าไปแล้วแน่ๆอ่ะ - _ -"
"เอาหน่า... รู้สึกเดี๋ยวคงจะไปแล้วล่ะมั้ง?"
"อ่อ อื้อ"
"งั้นเดี๋ยวเจอกันที่รถ เคนะ?"
"อื้อ"
"ไปละนะ"
"อื้อ"
"จุนฮงนายนี่น่าอิจฉานะ"
"ห้ะ"
อยู่ๆก็มีเพื่อนในห้องคนหนึ่งเดินเข้ามาหาจุนฮง แล้วยิ้มให้จุนฮงอย่างเป็นมิตร
"นายรู้ป่ะ รุ่นพี่แดฮยอนน่ะ คนชอบเยอะจะตาย"
"อ่ะจริงดิ?"
ไม่เคยจะรู้ ... นอกจากผู้หญิงคนนั้นก็ไม่รู้ ไม่รู้จริงๆ.. ไม่เคยบอกด้วย
"นายไม่รู้จริงหรอ?"
"อืม"
"โหย ขนาดเรื่องพี่เขากับนายจะรู้กันทั้งห้องอยู่แล้ว รู้น่าเป็นอะไรกันไม่ต้องปิดบัง กริ้ววๆ ฮ่าฮ่าาาา"
"เปล่าซะหน่อย!"
"หน้าแดงน่ะจุนฮง"
หน้าแดงอีกแล้ว... เขาเป็นอะไรอีกแล้วล่ะเนี่ยย
"ไม่แดงหรอกน่า"
"ถึงตอนนี้ นายจะปฏิเสธอย่างนั้นอย่างนี้ ฉันเตือนไว้อย่างนะ"
"..?"
"อย่าปล่อยพี่เขาหลุดมือไป นายอย่าลืมนะพี่เขามีคนให้เลือกเยอะ แต่พี่เขาเลือกนาย "
"...."
"ที่มาพูดไม่ใช่อะไรหรอกนะ พอดีว่าฉันเชียร์คู่นายกับพี่เขามากกว่าที่พี่เขาจะคู่กับผู้หญิงต่างโรงเรียนน่ะ"
"ทำตัวเป็นแฟนคลับจิ้นคู่วายไปได้.."
"ก็ใช่ไง จะให้พูดยังไงดีล่ะ.... เกือบทั้งห้องน่ะ โคตรจิ้นนายกับพี่แดฮยอนเลยน่ะ"
"หื้อออ? O _ O"
จุนฮงรีบหันไปดูรอบๆห้อง ทุกคนที่จุนฮงหันไปสบตาด้วย ต่างก็ยิ้มเขินๆแล้วพยักหน้าให้ นี่ทั้งห้องได้ยินที่เขากับชางฮยอนพูดกันหมดเลยหรอ!?
"เห็นไหมมม ตอนพี่แดฮยอนเข้ามานะแต่ละคนนี่แบบตั้งใจเงียบ เพื่อจะได้ยินนายกับพี่แดฮยอนคุยกันเลยนะ คิคิ"
ชางฮยอนพูดจบก็หัวเราะคิกคัก ปล่อยให้จุนฮงหน้าแดงไปถึงหูคนเดียว
"ฉันมาบอกนายแค่นี้ล่ะ ฮึ่ย! น่าหมั่นไส้จังคนมีคนมาดูแลเนี่ยย~"
"ชางฮยอน ก็ชางโจห้องสองไม่ใช่หรอออออ ที่มาหานายแทบทุกวันน่ะ นายนั่นแหละที่น่าหมั่นไส้"
"เงียบไปเลยนะ!"
ชางฮยอนเริ่มหน้าแดงขึ้นมาบ้าง แล้วตะโกนกลับไปทางกลุ่มเพื่อนที่พูดเกี่ยวกับชางโจเมื่อกี้
"นายนี่ก็ไม่เท่าไหร่นะยูชางฮยอน"
ผมยิ้มให้กับเพื่อนร่วมห้องอย่างชางฮยอน ก็จริงนี่.... ชางฮยอนก็มีคนมาจีบนะ ฮ่าฮ่า
"ช่างฉันเถอะน่าาาา ไปละ"
ชางฮยอนพูดจบก็โบกมือให้ผมก่อนจะเดินออกจากห้อง
"จะไปห้องสองหรอยูชางฮยอนนน!!"
ชางฮยอนที่กำลังจะเดินออกจากห้องรีบหันมาค้อนใส่เพื่อนในกลุ่มทันที
"ชะ..ใช่ที่ไหนล่ะ!!"
"ก็นี่ห้องเรานายจะไปไหน!"
"ก็...ก็ ... ไปเข้าห้องน้ำ!!!"
พูดจบชางฮยอนก็รีบเดินจากห้องไป มันหมายความว่ายังไงนะ ที่ชางฮยอนพูดน่ะ...?
"นักเรียนห้องม.4/3 เตรียมตัวลงไปข้างล่างค่ะ"
อยู่ๆก็มีครูผู้หญิงเดินเข้ามาหน้าห้องแล้วประกาศให้ลงไปข้างล่าง อ่า.. ได้เวลาไปแล้วสินะ
"ก่อนขึ้นรถ เราจะแบ่งเป็นสี่ทีมนะคะ เป็นสีฟ้าแดงเหลืองเขียว ใครที่ได้ทีมแล้ว ไปหยิบผ้าแต่ละสีให้ตะกร้านะคะ"
ครูพูดพร้อมชี้ไปที่ตะกร้าขนาดใหญ่สี่ใบ ขอให้ได้อยู่สีเดียวกับจงออบเถอะ.....เพี้ยง!
"มาจับฉลากทีละคู่ค่ะ"
"ฮยองคิดว่าเราจะได้อยู่ทีมเดียวกับจงออบป่ะ?"
"ไม่รู้สิมันต้องแล้วแต่ดวงนี่นา"
แดฮยอนพูดพร้อมยิ้ม แล้วหันไปสนใจกับกล่องจับฉลากข้างหน้าต่อ
อ่า.. ถึงตาคู่ผมแล้ว..
"ผมจับละนะฮยอง"
"อืมๆ"
"สีฟ้า"
"หรอ ตะกี้ฮยองเห็นยองแจ ยองแจก็ได้สีฟ้า"
"งั้นผมก็ได้อยู่กับจงออบอ่ะดิ ดีใจอ่ะ คิคิ"
"ดวงดีเนอะวันนี้ ฮ่าฮ่า ไปขึ้นรถเถอะ"
"นักเรียนอย่าลืมเอาผ้าผูกที่ข้อมือนะคะ"
คุณครูเริ่มประกาศบ้าง จุนฮงเลยเอาผ้าสีฟ้าอ่อนมาผูกที่ข้อมือแล้วเดินไปขึ้นรถบัสที่โรงเรียนเตรียมให้
"อ่าว จุนฮงอยู่สีฟ้าหรอ?"
จงออบที่นั่งอยู่ก่อนแล้วถามผม
"อือ ดีเหมือนกันนะ ฮ่าฮ่า"
จุนฮงกับแดฮยอนเลยเดินไปนั่งที่นั่งข้างหน้าจงออบ
"เดี๋ยวครูจะแจกแผนที่ให้นะครับ เอาล่ะครับ ในแต่ละสีจะมีภารกิจที่แตกต่างกันไป เราต้องทำงานกันเป็นทีม"
"ครับ"
"อ้อ ครูลืมไป ครูชื่ออีทึกนะ ครูเป็นหัวหน้าทีมสีฟ้าเนี่ยล่ะ ส่วนสีแดงจะเป็นครูคังอิน สีเหลืองครูฮีชอล สีเขียวครูยุนโฮ.."
"นี่พี่ลืมผมหรอพี่อีทึก! เอ่อ ครูชื่อซองมินนะ เป็นครูผู้ช่วย"
"เอ้อ พี่ขอโทษซองมิน อ่านี่ครูซองมินนะนักเรียน"
"ครับ"
"ครูจะเป็นคนช่วยครูอีทึก มีปัญหาอะไรสงสัยถามครูได้นะครับ"
"ตอนนี้ผ่อนคลายตามสบาย นั่งศึกษาแผนที่กันไปก็แล้วกันนะครับ"
"ฮยองงง"
"หื้ม?"
"ฮยองคิดว่าภารกิจจะยากไหม?"
"มันก็ต้องแล้วแต่นะ เพราะแต่ละสีภารกิจไม่ได้เหมือนกันนี่"
"เฮ้อ กว่าจะถึงนู่น ผมคงไม่มีอะไรทำ.."
"เล่นเกมส์ในโทรศัพท์นายสิ"
"นั่นสิเนอะ ฮ่าฮ่า"
จุนฮงพูดเสร็จก็หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง แล้วไล่หาเกมส์ในโทรศัพท์ไปเื่รื่อยๆ
แต่ระหว่างนั้นแดฮยอนก็ยัดหูฟังข้างนึงให้กับจุนฮง จุนฮงได้แต่ทำหน้างงๆ แล้วเพลงก็เริ่มขึ้น
จุนฮงไม่รู้ว่านี้คือเพลงอะไร แต่เคยได้ยินมาบ้างเหมือนกัน... เพลงนี้มันทำให้จุนฮงนึกถึงเหตุการณ์บางอย่าง
"พี่รู้ว่านายคงไม่ได้ยิน.."
"..."
"หัวใจพี่.... มันกำลังบอกทุกอย่างกับนายอยู่นะ :)"
"..."
"รู้ตัวเองบ้างได้ไหม..?"
'머릿속엔 온통 너야.
ทั้งหมดในใจผมคือคุณ
세상 안에 겉 돌 던 날
ในวันที่แสนยากลำบากบนโลกนี้
지친 날 살 수 있게 해 준 너야
คุณทำให้ผมยืนหยัดอยู่ได้ในวันที่อ่อนแรง
한참을 방황 끝에(혼자)
จากที่เคยร่อนเร่มานานแสนนาน (เพียงลำพัง)
견뎠어 너 없이. (너 없이)
ผมจำต้องอดทนโดนปราศจากคุณ (ไม่มีคุณ)'
แดฮยอนพยายามมองจุนฮง พยายามที่จะสื่อความหมายบางอย่าง..
แดฮยอนกดหยุดเพลงไว้ จุนฮงเลยหันหน้ามาหาแดฮยอนอย่าง งงๆ แดฮยอนค่อยๆเลื่อนเข้าไปใกล้จุนฮง แต่ดีที่ีรอบข้างเริ่มหลับกันไปบ้างแล้ว
แดฮยอนประทับริมฝีปากลงบนกลีบปากของอีกคนอย่างอ่อนโยน แล้วค่อยๆถอนจูบนั้นออกมาอย่างอ้อยอิ่ง
จุนฮงเบิกตากว้าง ความรู้สึกตอนนี้ของเขาปนเปกันไปหมด ทั้งตกใจ ทั้งเสียงหัวใจที่เต้นระรัวของตัวเองอีก จุนฮงกำลังสับสน...
และนี่เป็นจูบแรกของจุนฮง!
"เด็กโง่... เมื่อไหร่จะรู้สักที"
แดฮยอนสบตากับจุนฮง แต่จุนฮงก็ได้แต่หลบสายตานั้น แล้วก้มหน้าก้มตาเล่นเกมส์ต่อไป แดฮยอนหัวเราะในลำคอ ก่อนที่จะกดเล่นเพลงต่อ
ฮยองทำกับผมแบบนี้หมายความว่ายังไง...?
จุนฮงได้แต่คิดในใจอยู่แบบนั้น และคำถามเดียว จุนฮงไม่รู้ว่าสมองหรือหัวใจกันแน่ที่เขากำลังสับสน..
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
:)
Shalunla
อ่า หายปวดหัวแล้ว..
จุนฮงคิดในใจ ว่าแต่...แดฮยอนฮยองอยู่ไหนล่ะ...? ว่าแล้วจุนฮงก็ลุกขึ้นจากที่นอนแล้วเดินออกจากห้อง
กลิ่นของขนมปังปิ้งลอยออกมาจากห้องครัว จนจุนฮงยังสงสัยว่ากลิ่นนี้มาได้ยังไง
"อ่าว จุนฮง ตื่นแล้วหรอ?"
แดฮยอนยิ้มให้จุนฮงอย่างเป็นมิตร ก่อนที่จะวางจานขนมปังปิ้งลงบนโต๊ะ พร้อมกับไข่ดาวสองฟองที่เพิ่งทอดร้อนๆ
"ฮยองไม่ไปเรียนหรอ"
"เด็กน้อย นี่เพิ่งกี่โมงเอง?"
"อ่า เจ็ดโมง.."
"เราไปเรียนกี่โมง หื้ม?"
"เก้าโมงอ่ะ"
"ก็ปกตินี่55"
"ก็ผมนึกว่าสายแล้วนี่นาฮยอง.........."
"เด็กบ้าเอ้ย"
"ว่าผมอีกแล้วนะฮยอง"
"หายปวดหัวรึยัง?"
"หายแล้วครับฮยอง วันนี้คงไปเรียนได้"
"อื้อ ถ้าไม่สบายก็มาบอกฮยองนะ"
"อื้อ"
-YOU DON'T KNOW-
"จุนฮงหายดีแล้วหรอ?"
จงออบถามผมขณะที่ผมกำลังวางกระเป๋าไว้ที่เก้าอี้
"อื้อ ก็ดีขึ้นน่ะ"
"ก็แน่ล่ะ ได้แฟนดูแลคงจะหายเร็วอยู่แล้วล่ะมั้ง~"
"จงออบ..!"
จงออบหัวเราะคิกคัก เพราะใบหน้าของเพื่อนซี้นั้นแดงไปหมดแล้ว ตลกจริงๆเลยจุนฮง ฮ่าฮ่า
"จุนฮง นายรู้ภารกิจใหม่รึยัง?"
"ต่อจากการทำขนมอ่ะนะ"
"อือ"
"ยังหรอก"
"หรอ เดี๋ยวแฟนนายก็มาบอกเองแหละ.... โอ้ะ นั่นไงมาพอดีเลย ฉันไปนะ ตามสบาย คิคิ~"
"จงออบ!"
สายตาเกือบทุกคู่ในห้อง มองมาที่ผม บ้างก็หัวเราะคิกคัก บ้างก็ทำหน้าอิจฉา มองแปลกๆกันหมดเลยรึไง..
"ฮยองจะมาบอกภารกิจให้น่ะ"
"ภารกิจอะไร"
"อะแฮ่ม! สรุปคร่าวๆนะ วันนี้โรงเรียนจะพาไปสวนสนุก"
"ห้ะ บ้ารึเปล่า"
"...โดยทางโรงเรียนจะไม่แจ้งล่วงหน้าเพราะภายในสวนสนุกวันนี้โรงเรียนได้เหมาสวนสนุกเพื่อทำกิจกรรมเรียบร้อยแล้ว"
"เหมาสวนสนุก? บ้าไปแล้วแน่ๆอ่ะ - _ -"
"เอาหน่า... รู้สึกเดี๋ยวคงจะไปแล้วล่ะมั้ง?"
"อ่อ อื้อ"
"งั้นเดี๋ยวเจอกันที่รถ เคนะ?"
"อื้อ"
"ไปละนะ"
"อื้อ"
"จุนฮงนายนี่น่าอิจฉานะ"
"ห้ะ"
อยู่ๆก็มีเพื่อนในห้องคนหนึ่งเดินเข้ามาหาจุนฮง แล้วยิ้มให้จุนฮงอย่างเป็นมิตร
"นายรู้ป่ะ รุ่นพี่แดฮยอนน่ะ คนชอบเยอะจะตาย"
"อ่ะจริงดิ?"
ไม่เคยจะรู้ ... นอกจากผู้หญิงคนนั้นก็ไม่รู้ ไม่รู้จริงๆ.. ไม่เคยบอกด้วย
"นายไม่รู้จริงหรอ?"
"อืม"
"โหย ขนาดเรื่องพี่เขากับนายจะรู้กันทั้งห้องอยู่แล้ว รู้น่าเป็นอะไรกันไม่ต้องปิดบัง กริ้ววๆ ฮ่าฮ่าาาา"
"เปล่าซะหน่อย!"
"หน้าแดงน่ะจุนฮง"
หน้าแดงอีกแล้ว... เขาเป็นอะไรอีกแล้วล่ะเนี่ยย
"ไม่แดงหรอกน่า"
"ถึงตอนนี้ นายจะปฏิเสธอย่างนั้นอย่างนี้ ฉันเตือนไว้อย่างนะ"
"..?"
"อย่าปล่อยพี่เขาหลุดมือไป นายอย่าลืมนะพี่เขามีคนให้เลือกเยอะ แต่พี่เขาเลือกนาย "
"...."
"ที่มาพูดไม่ใช่อะไรหรอกนะ พอดีว่าฉันเชียร์คู่นายกับพี่เขามากกว่าที่พี่เขาจะคู่กับผู้หญิงต่างโรงเรียนน่ะ"
"ทำตัวเป็นแฟนคลับจิ้นคู่วายไปได้.."
"ก็ใช่ไง จะให้พูดยังไงดีล่ะ.... เกือบทั้งห้องน่ะ โคตรจิ้นนายกับพี่แดฮยอนเลยน่ะ"
"หื้อออ? O _ O"
จุนฮงรีบหันไปดูรอบๆห้อง ทุกคนที่จุนฮงหันไปสบตาด้วย ต่างก็ยิ้มเขินๆแล้วพยักหน้าให้ นี่ทั้งห้องได้ยินที่เขากับชางฮยอนพูดกันหมดเลยหรอ!?
"เห็นไหมมม ตอนพี่แดฮยอนเข้ามานะแต่ละคนนี่แบบตั้งใจเงียบ เพื่อจะได้ยินนายกับพี่แดฮยอนคุยกันเลยนะ คิคิ"
ชางฮยอนพูดจบก็หัวเราะคิกคัก ปล่อยให้จุนฮงหน้าแดงไปถึงหูคนเดียว
"ฉันมาบอกนายแค่นี้ล่ะ ฮึ่ย! น่าหมั่นไส้จังคนมีคนมาดูแลเนี่ยย~"
"ชางฮยอน ก็ชางโจห้องสองไม่ใช่หรอออออ ที่มาหานายแทบทุกวันน่ะ นายนั่นแหละที่น่าหมั่นไส้"
"เงียบไปเลยนะ!"
ชางฮยอนเริ่มหน้าแดงขึ้นมาบ้าง แล้วตะโกนกลับไปทางกลุ่มเพื่อนที่พูดเกี่ยวกับชางโจเมื่อกี้
"นายนี่ก็ไม่เท่าไหร่นะยูชางฮยอน"
ผมยิ้มให้กับเพื่อนร่วมห้องอย่างชางฮยอน ก็จริงนี่.... ชางฮยอนก็มีคนมาจีบนะ ฮ่าฮ่า
"ช่างฉันเถอะน่าาาา ไปละ"
ชางฮยอนพูดจบก็โบกมือให้ผมก่อนจะเดินออกจากห้อง
"จะไปห้องสองหรอยูชางฮยอนนน!!"
ชางฮยอนที่กำลังจะเดินออกจากห้องรีบหันมาค้อนใส่เพื่อนในกลุ่มทันที
"ชะ..ใช่ที่ไหนล่ะ!!"
"ก็นี่ห้องเรานายจะไปไหน!"
"ก็...ก็ ... ไปเข้าห้องน้ำ!!!"
พูดจบชางฮยอนก็รีบเดินจากห้องไป มันหมายความว่ายังไงนะ ที่ชางฮยอนพูดน่ะ...?
"นักเรียนห้องม.4/3 เตรียมตัวลงไปข้างล่างค่ะ"
อยู่ๆก็มีครูผู้หญิงเดินเข้ามาหน้าห้องแล้วประกาศให้ลงไปข้างล่าง อ่า.. ได้เวลาไปแล้วสินะ
-YOU DON'T KNOW-
"ก่อนขึ้นรถ เราจะแบ่งเป็นสี่ทีมนะคะ เป็นสีฟ้าแดงเหลืองเขียว ใครที่ได้ทีมแล้ว ไปหยิบผ้าแต่ละสีให้ตะกร้านะคะ"
ครูพูดพร้อมชี้ไปที่ตะกร้าขนาดใหญ่สี่ใบ ขอให้ได้อยู่สีเดียวกับจงออบเถอะ.....เพี้ยง!
"มาจับฉลากทีละคู่ค่ะ"
"ฮยองคิดว่าเราจะได้อยู่ทีมเดียวกับจงออบป่ะ?"
"ไม่รู้สิมันต้องแล้วแต่ดวงนี่นา"
แดฮยอนพูดพร้อมยิ้ม แล้วหันไปสนใจกับกล่องจับฉลากข้างหน้าต่อ
อ่า.. ถึงตาคู่ผมแล้ว..
"ผมจับละนะฮยอง"
"อืมๆ"
"สีฟ้า"
"หรอ ตะกี้ฮยองเห็นยองแจ ยองแจก็ได้สีฟ้า"
"งั้นผมก็ได้อยู่กับจงออบอ่ะดิ ดีใจอ่ะ คิคิ"
"ดวงดีเนอะวันนี้ ฮ่าฮ่า ไปขึ้นรถเถอะ"
"นักเรียนอย่าลืมเอาผ้าผูกที่ข้อมือนะคะ"
คุณครูเริ่มประกาศบ้าง จุนฮงเลยเอาผ้าสีฟ้าอ่อนมาผูกที่ข้อมือแล้วเดินไปขึ้นรถบัสที่โรงเรียนเตรียมให้
"อ่าว จุนฮงอยู่สีฟ้าหรอ?"
จงออบที่นั่งอยู่ก่อนแล้วถามผม
"อือ ดีเหมือนกันนะ ฮ่าฮ่า"
จุนฮงกับแดฮยอนเลยเดินไปนั่งที่นั่งข้างหน้าจงออบ
"เดี๋ยวครูจะแจกแผนที่ให้นะครับ เอาล่ะครับ ในแต่ละสีจะมีภารกิจที่แตกต่างกันไป เราต้องทำงานกันเป็นทีม"
"ครับ"
"อ้อ ครูลืมไป ครูชื่ออีทึกนะ ครูเป็นหัวหน้าทีมสีฟ้าเนี่ยล่ะ ส่วนสีแดงจะเป็นครูคังอิน สีเหลืองครูฮีชอล สีเขียวครูยุนโฮ.."
"นี่พี่ลืมผมหรอพี่อีทึก! เอ่อ ครูชื่อซองมินนะ เป็นครูผู้ช่วย"
"เอ้อ พี่ขอโทษซองมิน อ่านี่ครูซองมินนะนักเรียน"
"ครับ"
"ครูจะเป็นคนช่วยครูอีทึก มีปัญหาอะไรสงสัยถามครูได้นะครับ"
"ตอนนี้ผ่อนคลายตามสบาย นั่งศึกษาแผนที่กันไปก็แล้วกันนะครับ"
"ฮยองงง"
"หื้ม?"
"ฮยองคิดว่าภารกิจจะยากไหม?"
"มันก็ต้องแล้วแต่นะ เพราะแต่ละสีภารกิจไม่ได้เหมือนกันนี่"
"เฮ้อ กว่าจะถึงนู่น ผมคงไม่มีอะไรทำ.."
"เล่นเกมส์ในโทรศัพท์นายสิ"
"นั่นสิเนอะ ฮ่าฮ่า"
จุนฮงพูดเสร็จก็หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง แล้วไล่หาเกมส์ในโทรศัพท์ไปเื่รื่อยๆ
แต่ระหว่างนั้นแดฮยอนก็ยัดหูฟังข้างนึงให้กับจุนฮง จุนฮงได้แต่ทำหน้างงๆ แล้วเพลงก็เริ่มขึ้น
'이건 진심이야 Babe
นี่คือทั้งหมดจากใจผม,ที่รัก
너로 가득한 내 속에
ในใจของผมมีแต่คุณ
가슴에 네 손을 대 봐.
วางมือคุณลงบนหน้าอกของผมสิ
두근거리는 걸.
มันเต้นระรัว'
นี่คือทั้งหมดจากใจผม,ที่รัก
너로 가득한 내 속에
ในใจของผมมีแต่คุณ
가슴에 네 손을 대 봐.
วางมือคุณลงบนหน้าอกของผมสิ
두근거리는 걸.
มันเต้นระรัว'
จุนฮงไม่รู้ว่านี้คือเพลงอะไร แต่เคยได้ยินมาบ้างเหมือนกัน... เพลงนี้มันทำให้จุนฮงนึกถึงเหตุการณ์บางอย่าง
"พี่รู้ว่านายคงไม่ได้ยิน.."
"..."
"หัวใจพี่.... มันกำลังบอกทุกอย่างกับนายอยู่นะ :)"
"..."
"รู้ตัวเองบ้างได้ไหม..?"
'머릿속엔 온통 너야.
ทั้งหมดในใจผมคือคุณ
세상 안에 겉 돌 던 날
ในวันที่แสนยากลำบากบนโลกนี้
지친 날 살 수 있게 해 준 너야
คุณทำให้ผมยืนหยัดอยู่ได้ในวันที่อ่อนแรง
한참을 방황 끝에(혼자)
จากที่เคยร่อนเร่มานานแสนนาน (เพียงลำพัง)
견뎠어 너 없이. (너 없이)
ผมจำต้องอดทนโดนปราศจากคุณ (ไม่มีคุณ)'
แดฮยอนพยายามมองจุนฮง พยายามที่จะสื่อความหมายบางอย่าง..
'이제야 내가 차츰 평화롭게 미소를 짓네
แต่ตอนนี้กลับค่อยๆรู้สึกสงบ และยิ้มออกมาได้
어둠을 주던 커튼(멀리)
คุณค่อยเปิดม่านที่มืดมิด (แสนไกล)
걷어준 손길. (네 손길)
ค่อยเผยความรู้สึก (ความรู้สึกของคุณ)
눈앞에 네가 비춰 슬픔 따윈 지워져
เพียงคุณอยู่ตรงหน้า ก็ลบความเศร้าของผมออกไปได้'
'아직 까지 못 해준 그 말.
ผมยังพูดมันออกมาไม่ได้เลย
목이 메여시큰해 그 말
ผมตกหลุมรักหัวปักหัวปำ เจ็บแปลบเพียงแค่พูดออกมา
누구보다 사랑해.
ผมรักคุณมากกว่าใครๆ
오직 너와 나 난나나 난나나 난나
เพียงแค่คุณและผม และผม และผม
이 순간이 행복해 정말.
ผมมีความสุขจริงๆ กับช่วงเวลานี้
내게 와서 고마워 정말.
ขอบคุณจริงๆครับ ที่เข้ามาในชีวิตผม
나를 다 줄 한 사람
ขอบคุณสำหรับใครสักคนที่รักผม
오직 너와 나 난나나 난나나 바로 너.
เพียงแค่คุณและผม และผม และผม ยังไงก็คือคุณ'
แต่ตอนนี้กลับค่อยๆรู้สึกสงบ และยิ้มออกมาได้
어둠을 주던 커튼(멀리)
คุณค่อยเปิดม่านที่มืดมิด (แสนไกล)
걷어준 손길. (네 손길)
ค่อยเผยความรู้สึก (ความรู้สึกของคุณ)
눈앞에 네가 비춰 슬픔 따윈 지워져
เพียงคุณอยู่ตรงหน้า ก็ลบความเศร้าของผมออกไปได้'
'아직 까지 못 해준 그 말.
ผมยังพูดมันออกมาไม่ได้เลย
목이 메여시큰해 그 말
ผมตกหลุมรักหัวปักหัวปำ เจ็บแปลบเพียงแค่พูดออกมา
누구보다 사랑해.
ผมรักคุณมากกว่าใครๆ
오직 너와 나 난나나 난나나 난나
เพียงแค่คุณและผม และผม และผม
이 순간이 행복해 정말.
ผมมีความสุขจริงๆ กับช่วงเวลานี้
내게 와서 고마워 정말.
ขอบคุณจริงๆครับ ที่เข้ามาในชีวิตผม
나를 다 줄 한 사람
ขอบคุณสำหรับใครสักคนที่รักผม
오직 너와 나 난나나 난나나 바로 너.
เพียงแค่คุณและผม และผม และผม ยังไงก็คือคุณ'
แดฮยอนกดหยุดเพลงไว้ จุนฮงเลยหันหน้ามาหาแดฮยอนอย่าง งงๆ แดฮยอนค่อยๆเลื่อนเข้าไปใกล้จุนฮง แต่ดีที่ีรอบข้างเริ่มหลับกันไปบ้างแล้ว
แดฮยอนประทับริมฝีปากลงบนกลีบปากของอีกคนอย่างอ่อนโยน แล้วค่อยๆถอนจูบนั้นออกมาอย่างอ้อยอิ่ง
จุนฮงเบิกตากว้าง ความรู้สึกตอนนี้ของเขาปนเปกันไปหมด ทั้งตกใจ ทั้งเสียงหัวใจที่เต้นระรัวของตัวเองอีก จุนฮงกำลังสับสน...
และนี่เป็นจูบแรกของจุนฮง!
"เด็กโง่... เมื่อไหร่จะรู้สักที"
แดฮยอนสบตากับจุนฮง แต่จุนฮงก็ได้แต่หลบสายตานั้น แล้วก้มหน้าก้มตาเล่นเกมส์ต่อไป แดฮยอนหัวเราะในลำคอ ก่อนที่จะกดเล่นเพลงต่อ
ฮยองทำกับผมแบบนี้หมายความว่ายังไง...?
จุนฮงได้แต่คิดในใจอยู่แบบนั้น และคำถามเดียว จุนฮงไม่รู้ว่าสมองหรือหัวใจกันแน่ที่เขากำลังสับสน..
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
การแต่งฉากจูบครั้งแรกในชีวิตของไรท์........ ; ____ ; ไรท์แต่งตอนนี้ตอนกำลังมึน(?)
พี่แด้เรียกน้องว่าเด็กโง่ด้วยล่ะะะ .__. ยูชางฮยอนคือริกกี้วงทีนท้อปเองเด้อ
เมื่อไหร่จูนงจะรู้หนออ~ รอติดตามนะจ้ะ ' 3 '
พี่แด้เรียกน้องว่าเด็กโง่ด้วยล่ะะะ .__. ยูชางฮยอนคือริกกี้วงทีนท้อปเองเด้อ
เมื่อไหร่จูนงจะรู้หนออ~ รอติดตามนะจ้ะ ' 3 '
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น