[B.A.P]★그대는 모르죠.YOU DON'T KNOW★ (DAELO,BANGCHAN)

ลำดับตอนที่ #6 : chapter 5 ; old picture

CHAPTER 5




[DAEHYUN'S PART]



มันจะดูบังเอิญไปรึเปล่า่ล่ะครับ ที่ทุกคนจะพร้อมใจกันไม่ว่าง... แต่ความจริงแล้ว...




3 ชั่วโมงที่แล้ว....


"ฮัลโหล"



[แดฮยอนฮยอง! นี่ผมจงออบเองนะ]



"หืม ? มีอะไรหรอ"



[ผมคิดว่าอย่างจุนฮงอ่ะ คงไม่หายป่วยง่ายๆหรอก]



"แล้ว...?"




[เย็นนี้ฮยองไปอยู่เป็นเพื่อนจุนฮงมันหน่อยแล้วกัน]




"อ่าว แล้วพี่ชายของจุนฮงล่ะ?"




[ผมโทรไปบอกแล้ว ว่าจะให้ฮยองไปค้างด้วย ฮยองเขาแบบ...อ่า ตอบตกลงจะไปค้างบ้านเพื่อนทันทีเลยแหละ..]




"โอ้โห......."




[ผมว่าเดี๋ยวมันต้องโทรมาบอกผมแน่ว่าไม่มีใครไปนอนกับมัน]




"อ่า อย่างนั้นหรอ"



[เดี๋ยวผมจะบอกมันว่าผมไม่ว่างละกัน ฮยองฝากจุนฮงด้วยนะ]



"อื้อ"


[แค่นี้นะครับ]



"อืม"






มันก็เป็นเหตุเช่นนี้แล........




"ฮยอง"



"หื้ม?"



"เมื่อไหร่จะถึงบ้านฮยองอ่ะ?"



จุนฮงถามผมขณะที่ผมกำลังขับรถอยู่



"จะถึงแล้ว"



"อ่อ อื้อ"


นี่ จุนฮงไม่คิดจะสงสัยอะไรหน่อยรึไง? 



"เอาล่ะ ถึงละ รอฮยองในรถแปปนึงนะ"



"อื้อ"



ผมเปิดประตูรถแล้วเดินเข้าบ้านไปเพื่อนจะไปเอาเสื้อผ้าสองชุดเพื่อไปนอนบ้านจุนฮง 

จุนฮงไม่คิดว่าบ้านหลังนี้มันคุ้นบ้างรึไงกันนะ?


"อ่าว แดฮยอนจะไปไหนน่ะ"



"ไปนอนบ้านเพื่อนน่ะฮยอง"



"ใครวะ"



"ฮยองจำจุนฮงได้เปล่า?"



"อ่อ แล้วน้องเขาจำนายได้รึเปล่าล่ะ"



"....."


ผมยืนนิ่ง ไม่พูดอะไร เพราะสิ่งที่พี่ชายผมพูด มันก็ใกล้เคียงนี่?



"จะไปจำได้ยังไงนี่เนอะ .. ผ่านมากี่ปีแล้วล่ะ?"



"ช่างเถอะ ฮยองผมไปเก็บของก่อนนะ"



"เออ ไปเถอะ"



พี่แดฮัน จองแดฮัน เป็นพี่ชายของผมเอง.. พี่เขาก็พูดถูกนะ...

-YOU DON'T KNOW-

"รอนานรึเปล่า?"




"ไม่นานเลยฮยอง"




จุนฮงพูดพร้อมยิ้มให้ผม แต่ทำไมผมถึงรู้สึกว่ามันยิ้มไม่เหมือนเดิมล่ะ..?




"เป็นอะไรน่ะ หน้าซีดๆ?"




"หรอฮยอง ผมหน้าซีดหรอ?"



ผมว่าอาการจุนฮงถ้าจะหนัก.... ไข้ขึ้นหรอ?

ผมเอื้อมมือไปทาบกับหน้าผากของจุนฮง มันร้อน... ไข้ขึ้นจริงด้วย



"กลับบ้าน ไม่ต้องทำอะไรนะ แค่อาบน้ำ ไม่ต้องทำอะไร"



"หืม?"



"เอาเถอะน่า"



ผมขับรถอ้อมซอย แต่ไม่ใช้ความเร็วมากนัก เพราะบ้านจุนฮง... อยู่ใกล้บ้านผมจะตาย..





.
.
.







.


แดฮยอนบอกให้จุนฮงไปอาบน้ำในขณะที่ตัวเองก็เดินเข้าไปในครัว  แทบไม่มีอะไรที่จะทำข้าวต้มได้เลยหรอเนี่ย?


แดฮยอนเดินไปเปิดตู้เย็น แล้วไล่สายตาดูของในตู้เย็นไปเรื่อยๆ  โชคดีที่พอมีหมูกับไข่อยู่บ้าง... มีแค่นี้ก็คงทำให้จุนฮงกินคนเดียวไ้ด้ล่ะมั้ง?


เขาค่อยๆไล่ดูตามตู้ อ่า...ยังพอมีรามยอนอยู่แฮะ... จะกินรามยอนสักวันคงไม่เสียหายนี่เนอะ....? เอาล่ะเริ่มลงมือทำดีกว่า..

-YOU DON'T KNOW-

จุนฮงอาบน้ำเสร็จแล้ว............ ตอนนี้เขาไม่อยากลุกเดินไปไหน... เขารู้สึกได้ว่าร่างกายเริ่มอ่อนเพลีย ... เขาปวดหัวมาก...

เขาหย่อนตัวลงบนเตียงแล้วนั่งพิงกับหมอน แล้วอยู่ๆก็มีความคิดแล่นเข้ามาในหัว..



แดฮยอนรู้จักทางมาบ้านเขาได้ยังไง?




"จุนฮงอ่า"



"ฮยองมาเมื่อไหร่เนี่ย?"



"เมื่อกี้นี้เอง"



"อ่า.."



"อ่ะ กินข้าวต้มก่อน ค่อยกินยา"



"นี่ฮยองทำเองหรอ?"



"อ่าฮะ"



"มันร้อนแน่เลยอ่ะ เป่าให้หน่อยสิฮยอง"



"ครับๆ"




แดฮยอนค่อยๆตักข้าวต้ม แล้วค่อยๆเป่าข้าวต้มให้เย็นลง อย่างกับดูแลคนป่วยจริงๆเลยนะเนี่ย... 



"อ้าปาก"



จุนฮงทำตามอย่างว่าง่าย แดฮยอนค่อยๆป้อนจุนฮงช้าๆ



"ฮยองทำอร่อยดีอ่ะ"



แดฮยอนถึงกับยิ้มไม่หุบ เพราะกว่าจุนฮงจะชมเขา นานเหมือนกันนะ.......



"ทำให้กินเป็นคนแรกเลยนะเนี่ย"



หน้าจุนฮงเริ่มขึ้นสีอ่อนๆ แสดงให้เห็นว่าจุนฮงก็เขินนะ ....



.
.





.


เวลาล่วงเลยไปได้สักพัก ข้าวต้มก็หมดถ้วย ส่วนคนป่วยเมื่อกี้ก็หลับไปแล้ว โดยมีคุนหมอแดฮยอนเฝ้าดูอาการไม่ห่าง..


แดฮยอนเริ่มเดินสำรวจห้องจุนฮงไปเรื่อยๆ แล้วก็ไปสะดุดตากับสิ่งๆหนึ่ง มันคือรูป เด็กผู้ชายสองคนกำลังเล่นกัน 


ซึ่งเด็กผู้ชายที่อยู่รูปคนข้างซ้ายก็คือจุนฮง ส่วนคนด้านขวาที่ใส่แว่นแล้วผมยาวๆ.... คนนั้นคือ 'เขาเอง'


แดฮยอนเคยรู้จักจุนฮงมาก่อนจริงๆ แต่มันนานมาแล้ว จุนฮงคงจำำเขาไม่ได้ มันนานมาตั้ง 8 ปีแล้วนี่เนอะ.... แต่ก็ยังดีที่จุนฮงยังเก็บรูปนี่ไว้


สี่ทุ่มแล้วหรอเนี่ย? เขาควรจะไปกินรามยอนที่ต้มไว้ ป่านนี้คงอืดแล้วล่ะมั้ง? ไม่เป็นไรหรอก คนอย่างเค้ากินได้อยู่แล้ว


ก่อนที่ตัวเขาจะเดินออกจากห้องเพื่อจะไปกินอาหารมื้อเย็น เขาก็ไม่ลืมที่จะทำสิ่งนี้..



"ฝันดีนะจุนฮง"


พูดจบก็โน้มตัวลง ไปประทับริมฝีปากลงบนหน้าผากของคนป่วยลงอย่างช้าๆ แล้วก็เดินออกไปอย่างเงียบๆ..


-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ความลับเปิดเผยแอบเยอะนะเนี่ยตอนนี้55555555 รู้สึกตอนนี้สั้นแปลกๆ?
ช่วงนี้อัพฟิคถี่มากกกกกกกกกกกกกกกก ; - ; #คึก..
รอติดตามตอนต่อไปเน้อออ รักคนเม้นนะแจ้ะ~













:)  Shalunla