บทนำ
ในท้องฟ้าอันกว้างไกล มองไปสุดลูกหูลูกตา อาจดูเหมือนไม่มีเลย หรือที่เราเรียกว่าว่างเปล่า
กลับมีสถานที่ๆ หนึ่งซ้อนอยู่ ภายใต้ความมืดมิด หลังดวงจันทร์ที่.ส่องสว่าง อยู่บนฟ้า
ในคืนที่พระจันทร์ เต็มดวงและ เปล่งประอยู่บนฝากฟ้า ในรอบ1 ครั้งของทุกปี สถานที่นั้นจะถูกเปิดออก และ จะมีผู้คนออกมากสังสรรค์ งานเลี้ยง กันอย่างสนุกสนาน หนึ่งในเหล่าผู้คนกลุ่มนั้นจะมีเด็กชายคนหนึ่งที่ต่างออกไป เขานั่งอยู่บนด้วงจันทร์ ใช้มือข้างหนึ่ง ท้าวคางไว้ หน้าตาน่ารัก,หล่อ ผมสีดำน้ำตาลเข้ม โดนพัดสยุวไปกลับสายลมดังปุยฟ้าย โดนสายลมพัดพาไป รอยยิ้มของเขา ดูเเล้วเหมือนพระอาทิตย์ที่สองแสงในตอนเช้าและเป็นดวงจันทร์ ที่คอยสงแสง ในตอนกลางคืน ทำให้เรามีความสุขไปด้วย ท่าทีเหมือนกำลังมองไกล่ออกไปที่ๆหนึ่ง เขาพูดกับตัวเองว่า
"......."
ติ้ด ติ้ด ติ้ด ติ้ด ~
"อ๊ะ! ฝันเหรอเนี่ย นี้มันคือ อะไรกันแน่น่ะ? ไอความฝันปลาดๆ ที่เข้ามาได้ทุก คืนเนี่ย" เมื่อฝันนั้นจบลง สมอง และ ร่างกาย ก็รู้สึกช้าไปหมด เหงื่อท้วมตัว เป็นประจำ แต่จะว่าไปมันเป็นความฝันที่น่าหลงใหล และ คลอบหง่ำด้วยความลึกลับมากมายเกินบรรยาย.
อ็ะ! พูดเพลิน ลืมเเนะนำตัวเลย ฉันชื่อ อายซาวะ มิซากิ อายุ 17 ปี ฉันอยู่บ้านคนเดียวเพราะมันเป็น แค่เรื่องเศร้าสำหรับฉันที่ พ่อ กับแม่ของฉันเสียชีวิต ตั้งแต่ฉันยัง 7 ขวบ ส่วนญาติๆที่รับเลี้ยงฉันมา ก็ไม่เคยมองหน้าฉันเลย ถ้าให้พูดง่ายๆคือ พวกเขาไม่เคยยอมรับใสตัวฉันเลย พอฉันอายุสัก 12-13 พวกท่าน ก็พาฉันไปอยู่ที่อพาทเม็นของ ร.ร. คนเดียว และ. สงเงินให้ทุกเดือน จนบัดนี้ รู้มั้ยมันเจ็บปวดแค่ไหน มันคืออดีต ที่อยากจะลืมแต่ก็ลบมันออกไปไม่ได้สักที
กริ้งงงงงงงงงงงงงง~
"อ่ะ!" ทันที ที่ฉันนึกถึงอดีตที่แสนโหดร้าย นาลิฬา.ของฉันก็ดัง ขึ้น ทำให้ฉันได้รู้ว่าควรหยุดเรื่องดราม่าไว้ก่อน ที่สำคัญที่สุดตอนนี้ก็คือ การอาบน้ำ แปรงฟัน แล้วรีบไป ร.ร. อินเตอร์ฮาจินะ ในเมือง เสปเชี้ยว พาร์ค (special park) ก่อน
ติดตามตอนต่อไปค้าาา~
.....
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น