นิสิต ?

เนื้อเรื่อง

นิสิต?

           คำว่า “นิสิต” เสื้อขาว กางเกง กระโปรงดำ อยู่ด้วยเสียงหัวเราะและเงิน คุณภูมิใจแล้วหรือ ทั้งที่บนเสื้อขาวของคุณ มีทั้งคราบเหงื่อและน้ำตาของผู้ทุกข์ยาก  ตึกสูงอาคารเรียนเสียดฟ้า เงินภาษีของเขาทั้งนั้น แล้วคุณเคยที่จะถามหาบุคคลเหล่านั้นหรือไม่  นิสิต นักศึกษาบางคน “อดข้าว” เพื่อความงามของตัวเอง “บางคนดื่มเหล้าเที่ยวเล่นไปวันๆ” แต่ผู้ที่เสียเงินภาษีมาสร้างตึกเรียนให้พวกคุณ บางคนเขาไม่มีแม้กระทั่งข้าวสารที่จะกรอกหม้อ บางที่ถูกเอารัดเอาเปรียบจากนายทุน ถูกกดขี่จากภาครัฐ โดนผลกระทบจากนโยบายของรัฐที่ออกมาต่าง ๆ นานา เหล่านี้ เราผู้ที่ได้รับโอกาสที่ดีกว่าผู้ที่มีพระคุณเหล่านั้น เราจะทำอะไรแทนคุณได้บ้าง?

          พี่น้องนิสิตนักศึกษาครับ  ปรัชญาของเรามีอยู่ว่า “ผู้มีปัญญาพึงเป็นอยู่เพื่อมหาชน” เราเป็นดังที่เขียนไว้หรือเปล่า ตอนนี้มันถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่คุณจะเริ่มทำ เพียง 4 ปี ในรั้วมหาวิทยาลัยเท่านั้น ที่คุณมีโอกาส ที่จะทำเพื่อสังคมและผู้มีพระคุณ ซึ่งหลังจากนั้นปรัชญาที่บอกว่า “ผู้มีปัญญาพึงเป็นอยู่เพื่อมหาชน” จะยังคงเหลืออยู่กับตัวท่านทั้งหลายหรือไม่

มาเถิดครับ 4 ปีนี้อย่าให้มันเป็นเพียง 4 ปี ที่ไม่มีอะไรเลย นอกจากกระดาษแผ่นเดียวที่เขาเรียกว่า

“ ปริญญา”

                                                                                                                                    โดย..กาฝาก..

                         ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง  

                ฉันจึงมาหาความหมาย

                ฉันหวังจะเก็บอะไรไปมากมาย

                สุดท้ายให้กระดาษฉันแผ่นเดียว

                                                          เพียงหวังจะเฟื่องฟุ้งฤา จึงมุ่งมาศึกษา

                                                     หวังเพียงได้ปริญญาเอาตัวรอดเท่านั้นฤา

                                                                          แท้ควรสหายคิดและตั้งจิตร่วมยึดถือ

                                                                       รับใช้ประชาคือปลายทางเราที่เล่าเรียน

เป้าหมายการศึกษา  : มาจากบทกลอน "เพลงเถื่อนแห่งสถาบัน" ของวิทยากร เชียงกูล ร้องในหลายๆ ค่ายฯ วงพลังเพลง เคยนำมาร้อง