HELP ME SIS! อันตรายหัวใจใกล้รัก [YAOI] - นิยาย HELP ME SIS! อันตรายหัวใจใกล้รัก [YAOI] : Dek-D.com - Writer
×

    HELP ME SIS! อันตรายหัวใจใกล้รัก [YAOI]

    โดย Butterbloom

    ผมมีพี่สาวเป็นนักพัฒนาเกมจีบหนุ่มชื่อดังที่เป็นกระแสมากที่สุดในตอนนี้ แต่ผมก็ไม่เคยเล่นหรอก จนกระทั่งมีเรื่องสุดพีคที่หนุ่มๆจากในเกมมีตัวตนอยู่จริง!! นี่มันเรื่องอะไรกันครับเนี่ย!??

    ผู้เข้าชมรวม

    39

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    39

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  6 พ.ค. 64 / 12:51 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

       - ถ้าคุณกำลังโดดเดี่ยวในขณะที่เพื่อนของคุณมีหวานใจกันหมด ให้พวกผมช่วยดูแลให้คุณคลายเหงาดีไหมครับ? -


       ผมสาบานได้ว่าผมได้ยินเสียงอินโทรเกมจีบหนุ่มนี่มากกว่า 83 ครั้ง ตั้งแต่ที่พี่ของผม พี่ ‘อาเน่’ โดนแฟนทิ้งอย่างไม่ไยดีในวันวาเลนไทน์เมื่อสองปีก่อน ช่วงนั้นผมต้องรับบทเป็นพี่อ้อยพี่ฉอดคอยปลอบพี่สาวของผม แล้วกว่าจะมูฟออนได้ก็ใช้เวลาเกือบครึ่งปี พอมูฟออนได้พี่สาวของผมก็กลับกลายมาเป็นคนเดิม (คนที่แปลกๆ..) แล้วก็มีความคิดแบบแปลกๆว่า ในเมื่อฉันโดนทิ้งแบบไม่ไยดีจากหนุ่มในชีวิตจริง แล้วทำไมฉันไม่ลองมาเดตกับหนุ่ม 2D ที่สร้างขึ้นมาเองบ้างล่ะ! ตั้งแต่นั้นมา พีี่สาวของผมก็็็็็็็ทุ่มทั้้้้้้้้งแรงกายแรงใจไปกับเกมๆนี้ ติดต่อประสานงานหาทีมช่วยสร้างเกม ซึ่งผมก็ได้ช่วยแนะนำการเขียนโค้ดของพี่สาวผมบ้างนิดหน่อย จนกลายมาเป็นเกมMY CRUSH MY RUSHเกมจีบหนุ่มที่่่่สาวๆ (หรือบางคนไม่เป็นสาวก็ได้) แทบทุกคนต้องมีโหลดติดเครื่่่องไว้คลายความเหงา หรืออาจจะโหลดมาไว้เป็นประสบการณ์สำหรับรักแรก การมีแฟนคนแรกจากในเกม ซึ่งก็นับเป็นเรื่องที่ดีที่เกมที่ถูกสร้างมาจากพี่น้องสายเลือดเดียวกันกับผมจะไปเป็นเกมที่ดีในใจของใครหลายๆคน ส่วนผมที่เป็นน้องชายน่ะเหรอ..


       ‘เรียนจบไปตั้งนานแล้ว งานการก็ไม่ได้ทำ อยู่เกาะแม่เกาะพี่สาวไปวันๆแบบนี้มันใช้ได้ที่ไหนกันหา!?’

       ‘อืม ต้องขอโทษด้วยนะครับ..แต่ว่าในบริษัทเกมของเรา ตำแหน่งโปรแกรมเมอร์เต็มหมดแล้วครับ จะมีก็แต่ตำแหน่งแม่บ้านทำความสะอาดน่ะครับที่ยังว่างอยู่ที่นึง สนใจไหมครับ’

       ‘อ้าว! ไซเน่หรอ? เรียนจบไปเป็นไงบ้าง ได้เป็นโปรแกรมเมอร์ตามที่หวังไว้รึเปล่า จะว่าไปก็ตัวเท่าเดิมเลยนะ ฮ่าๆ’


       อ๊ากกกกก ก็ดูเอาเองสิครับว่าโลกนี้มันใจร้ายกับผมขนาดไหน ส่วนสูง 167.5 เซนติเมตรที่ผมก็คิดว่ามันสูงแล้วสำหรับคนอายุ 22 (หรอ?) เวลาผมจะไปซื้อเบียร์มาจิบชิลๆสักหน่อย พนักงานขายก็มัักจะขอตรวจดูบัตรประชาชนผมตลอด ส่วนงานในฝันของผมคือการที่จะได้เป็นโปรแกรมเมอร์ชื่อดังในบริษัทเกมเจ๋งๆและสร้างเกมเป็นของตัวเอง แต่แน่นอนว่าอุปสรรคมันยากลำบากเหลือเกิน แม่พร่ำบอกผมตลอดว่าไม่เลือกงานไม่ยากจน ถ้าตอนนั้นผมตอบตกลงตำแหน่งแม่บ้านทำความสะอาดไปครอบครัวเราก็จะมีรายได้เข้าอีกทาง แต่ผมไม่อยากทำงานที่ผมรู้สึกไม่มีความสุข


       “ทำไมการเป็นจะสมัครเป็นโปรแกรมเมอร์ในบริษัทเกมใหญ่ยักษ์มันยากแบบนี้เนี่ย!” ผมสบถออกมาอย่างหัวเสีย ไม่รู้จะเอายังไงต่อดีกับชีวิตที่เหลวไหลไม่มีงานทำแบบนี้ แต่ความคิดฟุ้งซ่านของผมก็พลันหายไปทันทีเมื่อผมได้ยินเสียงที่คุ้นเคย “ลองเริ่มดูจากค่ายเกมเล็กๆสิ ก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะที่ดันไม่ได้เรียนจบสายโปรแกรมมาโดยตรง ประสบการณ์สร้างเกมก็ไม่มี” พี่อาเน่ที่จู่ๆก็โผล่มายืนอยู่หลังโซฟาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยทำให้ผมตกใจจนสะดุ้ง พี่หัวเราะคิกคักอย่างเอ็นดู “พี่! ไหนบอกว่าจะไปซื้อของไง ทำไมกลับมาเร็วงี้อะ” “ถามอะไรแปลกๆ ก็ร้านปิดไงเล่า! แต่ไปไม่เสียเที่ยวหรอกนะ อะ นี่ ฉันซื้อนมชมพูกับเค้กสตรอเบอร์รี่มาฝาก” พี่สาวอารมณ์ดียิ้มยิงฟัน ผมรับไปด้วยอาการเก้อๆเขินๆ มีไม่กี่คนหรอกที่รู้ว่าผมชอบ รวมถึงคุณนักอ่าน ถ้าคุณรู้แล้วก็อย่าไปบอกคนอื่นล่ะ ชู่ว! เงียบๆไว้นะ และเผลอแปปเดียวเค้กสตรอเบอร์รี่ก็เหลือครึ่งก้อนอย่างรวดเร็ว ก่อนผมจะชวนคุย “จะบอกว่าพี่เปิดเกมนั่นทิ้งไว้แหละ ผมได้ยินเกมมันพูดซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบแล้ว จำบทได้อยู่แล้วเนี่ย” พี่ยังคงตอบผมด้วยน้ำเสียงสดใสร่าเริงเช่นเดิม “ฉันว่าจะบอกเน่จังอยู่เลยว่าฉันมีแผนจะทำสเปเชียลเซอร์วิสด้วยการทำคลิปรวมสั้นๆของหนุ่มๆทุกคนกับแฟนคลับ แต่ไม่ใช่แค่นั้นนะ ฉันจะทำให้มันเป็นแบบ VR ด้วย!” พี่อาเน่พูดด้วยความตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เห็นพี่เป็นผู้สร้างและพัฒนาเกมแบบนี้แล้ว แต่พี่ก็คลั่งรักตัวละครในเกมไม่น้อยเลย ยกตัวอย่างเลย มีอยู่คืนหนึ่งผมถือวิสาสะเข้าไปในห้องพี่เพื่อจะยืมสายชาร์จไว้ชาร์จแบตสำรอง ห้องพี่เต็มไปด้วยหนุ่ม 2D ที่มาในรูปแบบฟิกเกอร์ หมอนบ้าง ผ้าห่มบ้าง และโปสเตอร์ที่พาดหัวใหญ่โตว่า MY CRUSH MY RUSH อืม.. ครับ อาการหนักขนาดนี้อาจจะไม่ใช่แค่ชื่นชอบธรรมดา “ถ้าไม่มีบริษัทให้สมัคร มาสมัครทีมงานฉันก็ได้นะ” “ไม่อะ” ผมปฏิเสธไปอย่างรวดเร็ว ผมอยากทำทุกอย่างด้วยตัวเองมากกว่าจะพึ่งพาพี่สาวแบบนี้ “ผมเข้าห้องก่อนนะพี่” ผมจะลุกออกไป แต่ก็ยังไม่วายโดนเสียงบ่นจุกจิก “กินขนมกับน้ำเสร็จทำไมไม่เอาไปทิ้ง!” เฮ้ออออ ครับ พี่ได้ DNA แม่มาแบบเต็มๆเลย ผมตีหน้าเหม็นเบื่อก่อนจะเดินไปทิ้งขยะอย่างเอื่อยเฉื่อยและกลับเข้าห้องไป


       ผมไถเอสบุ๊คไปเรื่อยๆ เห็นเพื่อนบางคนจบออกมามีแฟน มีแพลนจะแต่งงาน มีอาชีพการงานที่มั่นคง พูดแล้วก็เจ็บปวด โลกไม่ยุติธรรมเลย!


       หือ?


       จู่ๆสายตาของผมก็ดันไปเห็นโพสต์ประกาศหาผู้ต้องการสมัครงานโปรแกรมเมอร์ 1 อัตรา จากค่ายเกมชื่อแปลกๆ ที่ชื่อ RushTheCrush บอกตามตรงเลยว่าผมไม่เคยได้ยินชื่อค่ายนี่มาก่อน พอผมลองไปส่องผลงานของค่ายเกมดู ก็นับว่าผลตอบรับจากเกมเมอร์เป็นกระแสที่ดีมากเลยทีเดียว ถึงชื่อค่ายจะดูโนเนมมากก็เหอะ เอาไงก็เอาวะ!


      “สวัสดีครับ ตำแหน่งโปรแกรมเมอร์ยังว่างอยู่ไหมครับ” ผมรอข้อความตอบกลับอย่างใจจดใจจ่อ ไม่กี่นาทีต่อมาทางทีมงานก็ตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว “สวัสดีครับ คุณ Siné ตำแหน่งโปรแกรมเมอร์ของเรายังว่างอยู่ครับ กรุณากรอกประวัติในแบบฟอร์มจากลิงค์แบบคร่าวๆ ทางเราจะนัดสัมภาษณ์งานตามที่อยู่นี้ ในวันที่ 21 เวลา 10:00 น. หวังว่าเราจะได้ร่วมงานกันครับ ขอบคุณครับ -แอดฮอลัน ทีมงาน RushTheCrush” ผมลองไปดูตามที่อยู่ ก็พบว่าเป็นสำนักงานบริษัทเล็กๆ ผมนึกว่าจะเป็นบริษัทที่ใหญ่กว่านี้ซะอีก “ครับ” ผมพิมพ์ตอบไปอย่างสั้นๆและเข้าลิงค์ตามที่ทางทีมงานให้มา แบบฟอร์มก็เป็นแบบฟอร์มง่ายๆ เช่นถามชื่อ นามสกุล เพศ อายุ เบอร์โทรที่ติดต่อได้ ที่อยู่ ต่างๆนานา และก็ เอ่อ.. รูปหรอ ผมไม่ค่อยถ่ายรูปตัวเองอะ จะมีก็แต่พี่สาวผมที่ชอบถ่ายรูปเผลอผมบ่อยๆ งั้นเอารูปหลุดตัวเองก็ได้ ผมไม่เรื่องมากหรอก แต่ทางนั้นเขาจะเรื่องมากรึเปล่าก็ค่อยว่ากันอีกที..


       หวังว่าจะได้งานนะ.. ผมค่อนข้างง่วงเนื่องจากเมื่อคืนผมนอนไม่หลับ มัวแต่คิดเรื่องงาน ผมตั้งใจว่าจะงีบสักหน่อย..


      zzzzZZZ


      ...


       “นี่ๆๆ ฮอลัน โปรแกรมเมอร์คนใหม่เป็นไง?” “ไม่รู้ ยังไม่ได้ให้ทดสอบ” แถมยังไม่ได้เข้าเป็นโปรแกรมเมอร์ จะรีบไปไหน “โธ่ หมายถึงว่าเขาน่ารักหรือเปล่าต่างหาก” เดรน คู่สนทนาผมยังทำตัวประสาทไม่เลิก ผมตั้งใจจะเมินมัน แต่มันก็ยังตามตื๊ออยู่ได้ “หวงก้างหรือไง ใจคอจะกั๊กไว้เองอะดิ~” ผมตั้งใจเมินมันต่อให้มันเซ็ง จนมันไปนั่งทดสอบอัพเดตใหม่แต่โดยดี


       แต่ถ้าถามผมว่าเขาน่ารักไหม.. ผมก็ขอตอบว่า น่ารักมาก


    --------------------------

    แนะนำตัวสองพี่น้องค่ะ


                           https://pin.it/46T8QiW

    เครดิตจากในลิงค์ ขออนุญาตเจ้าของรูปด้วยนะคะ 

    ชื่อ : เซไลเฟียร์ คริมสัน

    ชื่อเล่น : ไซเน่

    อายุ : 22 ปี

    ส่วนสูง : 167.5 cm

    สิ่งที่ชอบ : ของหวาน สตรอเบอร์รี่ เกม การเขียนโค้ด

    สิ่งที่เกลียด : ส่วนสูงของตัวเอง



    https://pin.it/dgUInsX

    เครดิตจากในลิงค์ ขออนุญาตเจ้าของรูปนะคะ

    ชื่อ : เอลิเนียร์ คริมสัน

    ชื่อเล่น : อาเน่

    อายุ : 24 ปี

    ส่วนสูง : 170 ซม.

    สิ่งที่ชอบ : ผู้ชาย 2D อ่านนิยาย เขียนไดอารี่เรื่อยเปื่อย

    สิ่งที่เกลียด : ยุง ไอ้แฟนเก่าเฮงซวย

    -------------------------

    เนื่องจากตอนนี้เป็นตอนแนะนำเกี่ยวกับเรื่องคร่าวๆ เลยจะค่อนข้างสั้นนะคะ แฮ่ๆ

    และเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องแรกของเราด้วยค่ะ ฝากน้องไซเน่ พี่สาว และเหล่าหนุ่มๆไว้ในอ้อมอกด้วยนะคะ ♡

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น