Curse 《 VKOOK 》
" ฮึก! ฮือ.. หม่าม๊า " เสียงร้องให้สะอึกสะอื้นของเด็กน้อยวัย สามขวบครึ่งใบหน้าจิ้มลิ้มเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา อย่างน่าสงสาร มือป้อมจับที่ข้อเท้าเล็กเอาไว้ ไม่สามารถยืนหรือวิ่งได้เพราะข้อเท้าพลิก จนต้องนั่งลงกับพื้นถนนคอนกรีตที่ข้างทางเป็นป่าทึบ การถูกทิ้งไม่ใช่เรื่องตลกเลยสักนิด ตากลมมองตามรถหรูที่แล่นออกไปไกลเรื่อยๆจนลับสายตา
เขาโดนแม่ทิ้ง.. อย่างเลือดเย็น..
เด็กน้อยนั่งก้มหน้าอย่างหมดอาลัยและความหวังกลางถนนสีเทาที่ตอนนี้เปรียบเสมือนสีของชีวิตเด็กน้อย มือป้อมยกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาอย่างน่าสงสาร หนำซ้ำความเจ็บที่ข้อเท้าเริ่มทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ ดวงตากลมโตมองผ่านม่านน้ำตา แต่แล้วภาพตรงหน้ากลับหมุนก่อนที่เด็กน้อยจะฟุบลงกลางถนน...
แทฮยอง... โดนสาป..
"คิม.. คิมหยุดรถก่อน นั้นเด็กที่ไหนมานอนอยู่กลางถนนมืดๆแบบนี้ "
" เดี๋ยวผมลงไปดูเองครับนายหญิง " หลังจากคนขับรถของเธอพูดแบบนั้นออกไป ก่อนเขาจะก้าวลงจากรถ ไปดูเด็กปริศนาที่นอนอยู่กลางถนน ก่อนที่เขาจะผลิกเด็กน้อยขึ้นมาอย่างถนุถนอม
" นายหญิงครับนี่มันเด็กผู้ชายนี่ครับ!! ยังหายใจอยู่ครับ!! "
" จริงเหรอคิม!! ไหนฉันขอดูหน่อย " ไม่ว่าเปล่าเธอลงจากรถก่อนจะวิ่งหน่อยๆไปหาคนขับรถหรือสารถีของเธอที่อุ้มเด็กที่ไหนไม่รู้มาหาเธอ เธอมองใบหน้าจิ้มลิ้มที่มีคราบน้ำตาเกาะอยู่ไหนจะเปลือกตาบวมเป่งนั่นอีก เธอไม่รู้ว่าเด็กคนนี้มาจากไหนไปมายังไงถึงมานอนอยู่กลางถนนตรงนี้ได้ ก่อนที่เธอจะตัดสินใจที่ผิดพลาดครั้งใหญ่ลงไปในชีวิต
" เอาเขาขึ้นรถ ฉันจะรับเลี้ยงเขาเอง "
แล้วก็ไม่มีใครสังเกตเห็นรอยยิ้มเล็กๆบนใบหน้าจิ้มลิ้มนั่นเลยสักนิด..
คุยกันสักนิด..
เราแต่งแนวนี้ครั้งแรก
วีกุกเรื่องแรก
เรายังใหม่กับภาษา
ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยค่ะ
ฝากฟิควีกุกของเราด้วยนะ
ติมตามกันหน่อยนะ
คอมเมนท์ให้กำลังใจเราด้วยนะ5555
สำหรับใครชอบแนวโรคจิตแฟนตาซี ก็เข้ามาอ่านกันนะ สำหรับแม่ยกวีกุก♡♡
สำหรับใครที่เม้นทุกตอน หลังจบเรื่องนี้เรามีของรางวัลให้ด้วยค่ะ มีใครสนใจมั้ยน้อ5555555
ทุกเม้นคือกำลังใจของเรานะค้ะ♡♡☆☆
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น