LOVEStory-เด็กปีหนึ่ง

ฉันไม่เคยรู้เลยว่า...มีสายตาคู่หนึ่งคอยมองฉันทุกเช้า

ไม่รู้เลยว่า... มีใครบางคน แอบมองฉันจากอีกฝั่งของรั้วไม้เก่า

เราไม่เคยคุยกัน ... แม้จะเดินสวนกันมาหลายปี

ไม่เคยรู้เลยว่า..เขาจำเสียงหัวเราะของฉันได้ 

ก่อนจะรู้จักชื่อของฉันเสียอีก

แล้วเราก็กลับมาเจอกันอีกครั้ง 

แต่หัวใจของฉัน กลับเต้นแรงเหมือนเด็กหญิงมัธยม

ที่แอบชอบใครบางคนเป็นครั้งแรก

ตั้งแต่วันนั้น…ฉันก็เริ่มแอบมองเขาบ้าง

เริ่มรู้สึกว่ารอยยิ้มของเขา ทำให้หัวใจฉันอุ่นขึ้น

เหมือนมีลมเย็นบางเบา…พัดผ่านมาทุกครั้งที่เขาเดินผ่าน

แต่เขาจะรู้ไหมนะ..แม้ว่าฉันจะยังทำเฉย

แต่ลึกๆ แล้ว ฉันเริ่มจดจำจังหวะฝีเท้าของเขาได้แล้ว

และเริ่มไม่อยากให้วันไหนผ่านไป…โดยไม่ได้เห็นเขาเลย

บางทีความรัก..อาจไม่ต้องเริ่มจากคำว่า.."สวัสดี"

บางที…มันเริ่มจากแค่การมองใครบางคน

แล้วเผลอยิ้มออกมา...โดยไม่รู้ตัว