ตัดใจยังเหลือรัก

ทวิภพ กุลณฉัตร

นักธุรกิจหนุ่มหล่อวัย35 พ่อบ้านที่เคยแสนดี จนวันหนึ่งความมั่งมีแปรเปลี่ยนทำให้นิสัยที่ดีกลับดีแตก จนสุดท้ายชีวิตครอบครัวไม่เหลือใคร

======

อรสา กุลณฉัตร วัย30 หญิงสาวที่รักครอบครัว ดูแลสามีและลูกดีจนไม่มีที่ติ แต่เมื่อถูกสามีนอกใจ มีเหรอว่าเธอจะทน

=======

เด็กหญิง จันทร์เจ้าขา กุลณฉัตร ลูกสาววัย 5ขวบของทั้งคู่ ช่างพูด ช่างน่ารัก แต่ต้องมาเห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกันบ่อยครั้ง จนเกิดปัญหาตามมา

========

ร.ต.ท. ยศพัทธ์ อรุณรุ่ง ชายหนุ่มวัย32 ปี คนที่แอบชอบอรสาตั้งแต่เป็นวัยรุ่น เป็นรักข้างเดียวที่อรสาไม่เคยจะรับรู้

***********

โปรยปราย

"เพราะอรเป็นแบบนี้ไงพี่ถึงไม่เคยอยากจะอยู่บ้าน อรเคยมองดูตัวเองบ้างไหมว่าทำตัวน่าเบื่อน่ารำคาญ ทำตัวงี่เง่ามากแค่ไหน" ความเจ็บปวดกว่าคำต่อว่าด่าทอ ก็ตอนที่ฝ่ามือหนาบีบแก้มด้วยแรงความโมโห ก่อนจะสะบัดมือออกอย่างแรงอีกครั้ง จนใบหน้าอรสาหันไปแรงสะบัดนั้น

"น่าเบื่อน่ารำคาญมากนักก็เลิกกับอรซะสิ หย่าให้อรสักที อรจะได้ไปจากตรงนี้ อรจะได้พาลูกกลับไปอยู่กับพ่อแม่ของอร แล้วก็เชิญพี่เสวยสุขอยู่กับความร่ำรวยเฮงซวยแบบนี้ไปคนเดียวเถอะนะ"

"หย่าเพื่อให้อรได้ไปมีผัวใหม่งั้นสิ หึ! อรฝันไปเถอะนะว่าพี่จะเซ็นหย่าง่าย ๆ เรื่องลูกก็เหมือนกัน เลิกเอาคำพูดไม่ดีไปใส่ในหัวลูกได้แล้ว เป็นแม่ประสาอะไร อรรักลูกจริงหรือเปล่า สอนให้ลูกพูดอะไรออกมา เมียนงเมียน้อยมันใช่สิ่งที่ลูกควรจะรับรู้ไหม ห๊ะ!"

"ก็มันเรื่องจริง ลูกรู้แบบนี้ก็ดีแล้ว ก็พ่อมันเลวจริงนี่นา พ่อมันมีเมียน้อยจริง ๆ นี่นา อรจะบอกอะไรให้นะพี่ภพ ถึงพี่ไม่ยอมหย่า อรก็จะพาลูกกลับบ้านไปอยู่กับพ่อแม่ อรจะไปมีชีวิตที่อรอยากจะเป็นบ้าง ในเมื่ออยู่ตรงนี้แล้วผัวไม่เห็นค่า ผัวไม่จำเป็นต้องมีก็ได้ อรขอแค่ลูกเท่านั้นพอ"

"อยากไปนักก็ไปสิ ไปให้รอดด้วยนะ แต่ผู้หญิงอย่างอรจะไปทำอะไรได้ ดีแต่แบมือขอเงินผัว"

คำพูดคำจาที่ดูหมิ่นดูแคลน ไม่น่าเชื่อว่าจะออกจากปากผู้ชายที่เคยบอกว่ารักกันมาก นี่เขากำลังดูถูกเธออยู่สินะ คิดว่าถ้าไม่มีเขาคอยเลี้ยงดูเธอจะไม่มีปัญญาหาเลี้ยงตัวเองกับลูกหรือไง อรสาได้แต่จ้องมองหน้าผู้เป็นสามีอย่างผิดหวัง

"แล้วอรจะทำให้พี่ภพเห็น ว่าผู้หญิงอย่างอรทำอะไรได้มากกว่าที่พี่คิด อรไม่เคยคิดว่าการที่เรามีเงินมากมายขนาดนี้แล้วพี่จะเปลี่ยนไปในทางที่เลวได้แบบนี้ อรยอมอยู่แบบจน ๆ เหมือนเมื่อก่อนยังจะดีกว่า ถ้ามันจะทำให้ชีวิตของเรามีความสุขกว่าตอนนี้ แต่ในเมื่อวันนี้ทุกอย่างมันไม่สามารถต่อกันติดขึ้นมาได้อีกครั้ง อรยอมถอยออกมาเองค่ะ อรจะไม่เรียกร้องอะไรกับพี่เลย ถ้าพี่ไม่พร้อมจะหย่าให้ตอนนี้ อรก็จะรอจนพี่พร้อมก็แล้วกัน"

อรสารีบหันหลังเดินจากไปทั้งน้ำตา ความรู้สึกต่าง ๆ มากมายถาโถมเข้ามาหา ความอดทนที่มีมันคงถึงจุดสิ้นสุดลงแล้วจริง ๆ

"เออ ไปเลยนะ ไปให้มันรอดอย่าวิ่งแจ้นกลับมาหาพี่ก่อนก็แล้วกัน" ทวิภพตะโกนไล่หลังอย่างหงุดหงิดหัวเสีย ก่อนจะเดินไปหยิบกุญแจรถยนต์ขับออกจากบ้านไปกลางดึกของคืนนั้น

******

(ลงให้อ่านฟรีจนกว่าจะมีอีบุ๊ควางขายนะคะ)