ทาสหอมนวล🌺 - นิยาย ทาสหอมนวล🌺 : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    ทาสหอมนวล🌺

    หอมนวลเป็นทาสในเรือนของเจ้าคุณรุ้ง บดีเดชา ความสวยของเธอแม้เป็นเพียงทาสในเรือนแต่ก็ยังเป็นที่หมายตาของเจ้าคุณรุ้งโดยที่เธอไม่รู้ตัวจนคุณหญเพียนเกิดความหึงหวงถึงกับสั่งโบยและจองจำเธอเอาไว้

    ผู้เข้าชมรวม

    1,082

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    1.08K

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    6
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  30 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  12 ม.ค. 67 / 12:21 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ณ พุทธศักราช 2406 บนเรือนเจ้าคุณรุ้งมีเสียงดังเอะอะโวยวายดังลอดออกมาจนถึงเรือนครัวบ่าวไพร่รอบเรือนต่างพากันหยุดมือจากงานที่ทำเพื่อฟังเสียงกันอย่างอยากรู้อยากเห็น แต่ก็รู้ก็เห็นไม่ได้ดังใจคิดเพราะทุกคนต่างเป็นเพียงทาสมีหน้าที่ทำงานตามหน้าที่ของตนก็เพียงเท่านั้นเสียงหวายที่กระทบลงบนผิวหนังดังสนั่นบวกกับเสียงร้องให้อย่างเจ็บปวดที่ดังลอดมาทำเอาบ่าวทุกคนที่อยู่บริเวณเรือนใหญ่ได้ยินถึงกับหวาดผวา

    “นี่ป้าสายอีหอมนวลมันถูกเฆี่ยนแล้วนะข้าเห็นมากับตาตอนที่ข้าขึ้นเรือนเอาหมากพลูไปให้แม่พุ่ม”

    “ฮ้าจริงหรือวะอียุ้งแล้วอีหอมนวลมันเป็นไงบ้างวะเอ็งเห็นหรือไม่”

    เสียงเล่าฉากของอียุ้งบ่าวก้นครัวดังพอให้ได้ยินกันสองคนแต่คนฟังกลับอุทานออกมาเสียงดังลั่นครัวด้วยว่าตกใจนางสายไม่ทันคิดว่าหอมนวลมันจะต้องถึงกับถูกโบยด้วยเรื่องเพียงแค่เจ้าคุณร้องขอเอามันขึ้นทำเมียบ่าวนึกแล้วแกก็ให้รู้สึกเวทนามันนักแกจึงถอนหายใจออกมาดังๆ

    “จะเป็นไงข้าก็ไม่ทันได้แลมันเพราะอีอาบมันมารับเอาตระกร้าหมากตรงหน้าประตูเรือน”

    นางสายแม่ครัวใหญ่แห่งเรือนเจ้าคุณรุ่งยกมือขึ้นทาบอกอดสงสารให้หอมนวลไม่ได้มาถูกเฆถูกโบยเพราะท่านเอ็นดูถึงกับจะยกมันขึ้นเป็นเมียบ่าวคุณหญิงท่านคงจะไม่ยอมไม่งั้นคงจะไม่ทำกับบ่าวในเรือนอย่างนี้แน่แท้

    “เจ้าประคุ๊นขอให้ท่านเจ้าคุณรีบกลับมาวันนี้วันพรุ่งทีเถอะ”

    “เจ้าคุณท่านกลับมาวันนี้วันพรุ่งแล้วท่านจะไปช่วยมันได้เยี่ยงไรกันป้าเจ้าคุณท่านเกรงใจคุณหญิงเพียนออกปานนั้น”

    บ่าวอีกคนที่ขยับเข้ามาร่วมวงด้วยตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้เอ่ยขึ้นด้วยว่าใครๆในเรือนนี้ต่างก็รู้กันดีว่าเจ้าคุณรุ้งนั้นตามใจคุณหญิงเพียนทุกอย่างไม่ว่าคุณหญิงเพียนจะเอ่ยอะไรท่านมิเคยขัด

    เพราะคุณหญิงเพียนนั้นเป็นเมียยกหรือเมียพระราชทานจากสมเด็จท่าน

    “ก็อย่างน้อยๆหากท่านกลับมาเห็นมันถูกโบยอย่างนี้ ท่านอาจจะขอมันยกขึ้นเป็นเมียบ่าวคุณหญิงท่านจะได้ไม่กล้าสั่งโบยมันอีกไงเล่าอีชุ่ม”

    นางสายพูดไปเพราะรู้ดีว่าเดิมทีท่านเจ้าคุณนั้นแอบพอใจในตัวหอมนวลอยู่ก่อนแล้วเพียงแต่เวลานั้นท่านยังมิได้ทำอันใดก็จำต้องแต่งคุณหญิงเพียนขึ้นเรือนเสียก่อน

    “แต่ข้าเกรงว่าอีหอมนวลมันอาจจะถูกเฆี่ยนจนตายภายในคืนนี้น่ะสิ”

    จบคำของอียุ้งนางสายก็ถึงกับส่ายหัวนึกเป็นห่วงคนที่ถูกเฆี่ยนถูกโบยอย่างอดไม่ได้ต่างก็พากันหันมองไปทางเรือนใหญ่ด้วยใจที่เต้นแรงมีทั้งหวาดกลัวและเวทนาสงสารให้กับหอมนวลสุดใจ

    นางสายนั้นเห็นหอมนวลมานานมันอยู่ที่เรือนนี้ขยันขันแข็งมิเคยเกียจคร้าน มันมีหน้าที่อยู่เรือนชักล้างยามเสร็จงานมันก็กลับมานอนเรือนไม่เคยได้ออกไปเตร็ดเตร่ให้เจ้าคุณท่านเห็นเลยสักครั้งแม้แต่ตัวมันเองมันก็ยังไม่เคยมองท่านเจ้าคุณเต็มตาด้วยว่ามันเองก็กลัวท่านยิ่งนัก

    แล้วเหตุใดคุณหญิงท่านถึงคิดหึงหวงในตัวของมันจนสั่งโบยนางสายได้แต่ทอดถอนใจไม่รู้ว่าจะช่วยมันได้อย่างไร

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น