ลมหลงดาว | MarkBam
Fanfiction Au-Thai
Author by MegaBB
Character
:
Mark : Wayuphak
BamBam : Sasi
: 00 :
เพราะคำที่ว่า ‘การรอคอยมันมีค่า' ถึงทำให้เขายังเชื่อมั่นและคาดหวัง
และถึงแม้ต้องรอคอยนานแค่ไหนเขาก็ยังเชื่อว่า …เมื่อถึงวันที่การรอคอยสิ้นสุดลง ทุกอย่างที่หวังมานานมันจะสวยงามเสมอ…
“ถ้าอยากได้คำตอบก็มาเอาพรุ่งนี้ กูจะบอกมึง ….ที่ตรงนี้ …เวลาเดิม” นิ้วเรียวแกร่งชี้ลงด้านล่างตรงบริเวณที่เท้าหยุดยืนอยู่กอปรคำพูดของเจ้าตัว ผมรู้สึกได้เลยว่าตอนนี้ริมฝีปากของผมที่วาดเป็นรอยยิ้มอยู่นั้นมันกว้างมากขนาดไหน
แน่นอนว่าผมยังไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง แต่การที่พี่เขาบอกว่าจะให้คำตอบก็ไม่ใช่ว่ามันมีโอกาสที่พี่เขาจะยอมเปิดใจให้ผมครึ่งหนึ่งแล้วเหรอ?
เพราะอย่างนั้นผมจะทำตามที่เขาบอก
ผมจะมาเอาคำตอบจากพี่เขา ….ที่ตรงนี้ …เวลาเดิม
- MegaBB -
แฟนฟิคชั่นหรือนิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ผู้เขียน (ไรท์) ไม่ได้มีเจตนาทำให้ศิลปินที่ถูกอ้างอิงเกิดความเสียหายแต่อย่างไร
ฟิคเรื่องนี้เป็นแนว ชXช
ใดใดในเรื่องล้วนเป็นจินตนาการ
Twitter : [???]
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น