คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : จินตนาการรักของมาร์ค3
มาร์รีบออาบ้านปรียาไปโยที่เาลืมหยิบโทรศัพท์มือถืออเาิมือลับไป้วย ปรียาเห็นมือถืออมาร์วาอยู่บนั้นวา หล่อนรีบหยิบมันแล้ววิ่ามมาร์ไป "ุมาร์ะ ุลืมมือถือ่ะ"
มาร์หันลับมาามเสียเรียอปรียา อารามรีบไม่ทันระวัอปรียาทำให้หล่อนสะุ้อนหินนาำปั้น หล่อนเสียารทรัว ล้มะมำหน้าหล่อนยัมีสิ พยายามไม่เอาหน้าัวเอระแทพื้น แ่ส่วนที่โนพื้น็ือหน้าออวบอิ่มภายใ้เรสรัรูปอหล่อน ปรียาร้อ้วยวามเ็บ โอ๊ยยยย! เสียสั่นเรืออหล่อนมันัแย้ับำอบที่หล่อนอบว่าไม่เป็นอะไรมาร์รีบเ้ามาพยุร่าบอบบาเมื่อมาร์เห็นปรียาล้มะมำลับพื้น เารีบ้าวเ้าไปหาอย่าไม่ลัเล ท่าทาอเาแสถึวามเป็นห่วอย่าัเน เาย่อ ัวล้าๆ พร้อมับเอื้อมมือมาพยุเธอึ้นอย่านุ่มนวล ฝ่ามือที่อบอุ่นอเาวาบนแนอปรียาอย่าทะนุถนอม แววาอเา้อมอเธอ้วยวามห่วใย
เสียอ่อนโยนอมาร์ถามึ้น “เ็บรไหนหรือเปล่ารับ?” ำถามนั้นเ็มไป้วยวามอ่อนโยนนปรียารู้สึไ้ถึวามใล้ิที่เามอบให้ มืออมาร์ที่ประอเธออยู่นั้นมั่นและอบอุ่น ทำให้เธอรู้สึปลอภัยึ้นมาอย่าน่าประหลา
อารม์วามรู้สึแบบนี้ปรียาไม่มีมานานแล้ว ั้แ่หล่อนเินออมาาราม ปรียาไม่เยให้วามสนิทิเื้อับายใอีเลย
"ไม่เป็นไร่ะ แ่นี้เอ ันเห็นุลืมโทรศัพท์ไว้น่ะ่ะแ่อนนี้มันระเ็นไปโน่นแล้วล่ะ่ะ อโทษนะะ " มาร์ปล่อยมือาแนเรียวอปรียา เารีบรไปเ็บโทรศัพท์มือถืออัวเอมาสำรวู
ไม่เป็นไรรับ มันยัเป็นปิี Thank you so much. ว่าแุ่ไม่เป็นอะไรมาริๆเหรอรับ าอมาร์มอมาที่เรสเปิไหล่อปรียา เาเห็นรอยแๆที่เนินออหิสาว หล่อนหายใแรอย่าเหนื่อยหอบาารรีบวิ่มาหามาร์เมื่อสัรู่ หน้าออหิสาวระเพื่อมึ้นลามัหวะารหายใที่ถี่และแร ล้ามเนื้อที่หน้าอและไหลู่เร็เล็น้อย ริมฝีปาเผยอเล็น้อยะที่เธอพยายามึอาาศเ้าสู่ร่าาย เสียหายใที่หนัึ้นาลำอหรือหน้าอ แสถึวามเหนื่อยและวามพยายามในารึอาาศเ้าออ
มาร์เผลอ้อมอออวบอิ่มอปรียาอย่าหลใหล ปรียาอายุ40แล้ว แ่ใบหน้าอหล่อนูอ่อนว่าวัย มาร์ำไ้ว่าเาไม่เยเอปรียาในสถานที่อโรใๆเลย เาเยเอหล่อนแ่ในาลอนและสวนสาธาระเท่านั้น สมออันุนราวับหนุ่มวัยรุ่นอ เาินนาารถึารไุ้ไ้มูับหน้าออวบอิ่มู่นั้น เาะมีวามสุนไม่อาหาสุใมาเปรียบปานไ้
วาเศร้าๆแ่แฝไป้วยวามุอปรียามันท้าทายวามเป็นายอเา เาอยารู้ว่าหน้าที่เรียบเยอปรียาเวลาหล่อนมีวามสุหล่อนะแสอออย่าไร เาอยาูแลทะนุถนอมปรียา ยิ่ไ้รับรู้ถึวามสู้ีวิอหล่อน นั่นยิ่ทำให้เา สนใในัวหล่อนมาึ้น
ปรียารู้ัวว่าหล่อนำลัถูสายาอมาร์ับ้ออยู่และส่วนที่สายาอเาโฟัสือหน้าออวบอูมอหล่อน ปรียาเินอายหล่อนรีบเอามือแ็แรเินหิทั่วไปอหล่อนทายปิหน้าอไว้
"เอ่อ! ันไม่เป็นอ่ะไรแล้ว ั้นันอัว่อนนะะ" ปรียาหันหลัลับ หล่อนรีบเินเ้าบ้านอัวเอแล้วปิประูรั้วทันที
มาร์มอามร่าปรียาที่เินลิ่วเ้าบ้านไปทั้ๆที่ยัเ็บ ้วยวามเป็นห่ว แ่เารู้ว่าที่หล่อนรีบเิน้ำอ้าวเ้าบ้านไปนั้น เป็นเพราะสายาอเาที่เผลอไป้อมอหล่อนนหล่อนรู้สึลัวมาว่า
มาร์ูนาฬิา้อมือแล้วรีบเ้าบ้านแล้วแ่ัว ับรถออไปหาแอมทันที เาอรถไว้ในบริเวที่สามารถอรถไ้แล้วเินไปในอยที่บาร์อแอมั้อยู่ ระหว่าทาที่มาร์เินไปที่บาร์อแอมนั้น เา้อเินเบียเสียับผู้นมามายที่มาหาวามแปลใหม่อโลรารีที่นี่
มาร์เอับบรรยาาศที่ึัและเ็มไป้วยีวิีวา รอบ ๆ มีแสไฟนีออนหลาสีสันที่แ่ามอาาร สร้าวามรู้สึสนุสนานและึูผู้นให้เ้ามาเยือน เสียเพลาบาร์แ่ละแห่ัผสมผสานัน บาแห่เล่นเพล EDM บาแห่เล่นเพลร็อหรือเร็เ้ ึ่ึูนัท่อเที่ยวาทั่วโล
ในบาร์ ผู้นส่วนให่มัเป็นนัท่อเที่ยวที่แ่ัวสบาย ๆ หรือแฟั่นแบบไม่เป็นทาาร พนัานที่ทำานอยู่ในบาร์มีรอยยิ้มที่อบอุ่นและเป็นันเอ บรรยาาศเ็มไป้วยลิ่นหอมอ็อเทลหลาหลายสีสัน เสียหัวเราะและารพูุยันอย่าสนุสนาน นอานี้ยัมีนัแสโว์พิเศษ เ่น ารแสเ้นหรือโว์ไฟ ที่ึูผู้นให้มาร่วมสนุและสร้าบรรยาาศที่น่าื่นเ้น
เมื่อเาเินมาถึบาร์อแอม หล่อนรีบออมา้อนรับเา สวัสี่ะุมาร์ ีใทีุ่มา นั่่อนสิะ
ความคิดเห็น