ลำดับตอนที่ #32
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : ตอนที่ 32
หมอเอมมอ้อมูลารรัษาอน้ำับนัย้วยมือที่สั่นเทา่อนะุไฟเผาเอสารทุบับรวมถึเรื่อบันทึเสียทิ้ทั้น้ำา
"ุมันเลวที่ใ้อาารป่วยมาเป็นเรื่อมือแบบนี้ ุทำไ้ยัไุน้ำ ุเป็นนสอนไ้ยัไ!!"
"ุมันเลวที่ใ้อาารป่วยมาเป็นเรื่อมือแบบนี้ ุทำไ้ยัไุน้ำ ุเป็นนสอนไ้ยัไ!!"
หมอเอมทรุัวปล่อยโฮออมาอีรั้่อนะเินเ้ามาหยิบไวน์ในรัวื่มสร้าวามใให้ับแม่บ้านที่ไม่่อยเห็นุหนูอบ้านะื่มเท่าไหร่นั
"สวัสี่ะหมอเอม"
หมอเอมเยหน้าึ้นมอและยิ้มอบโม
"สวัสี่ะุโมไม่สบายหรอะ"
โมยิ้มอบและวาปิ่นโอาหารลบนโ๊ะ
"โมั้ใมาหาหมอ่ะแล้วนี่็อาหารนมฝามาใหุ้ทาน"
"ฝาอบุนม้วยนะะ นั่่อนสิะุโม"
โมยิ้มอบและนั่ลร้ามหมอเอม
"หมอเป็นยัไบ้าหรอะมันอาะเป็นำถามที่ไม่่อยน่าถามเท่าไหร่แ่โมเป็นห่วหมอนะะ"
หมอเอมยิ้มรับพร้อมพยัหนาอบ
"หมอทราบ่ะว่าุเป็นห่ว หมออบุนะะส่วนเป็นยัไ็ไม่รู้ะโหไปทำไมในเมื่อันไม่ไู้ปิในสายาอุเท่าไหร่นั"
โมถอนหายใและมอหน้าหมอเอม้วยวามเห็นใ
"โมรู้ว่าหมอเสียใแ่น้ำเอ็ไม่ไ้สุในะะที่้อทำแบบนั้น"
วาู่มเศร้าลว่าเิม่อนที่หยน้ำาะเอ่อล้นลอาบแ้มไม่าสาย
"นั้ใระทำับนถูระทำนไหนรู้สึมาว่าันหรอะุโม"
โมถอนหายใและลุเินมารั้หมอเอมเ้ามา
อ
"ถ้าหมอับน้ำรััน็รู้สึไม่่าันหรอนะะหมอเอม"
หมอเอมยมือึ้นออบพร้อมปล่อยโฮออมาไร้ำอบลับใๆ โมถอนหายใพร้อมอปลอบ่อนะประอให้หมอเอมนอนราบไปับที่นอน
"หมอเอมหลับอยู่่ะน้ำ"
หมอเอมลั้นเสียสะอื้นไว้ทันทีที่ไ้ยินบทสนทนาอโมับน้ำ
"เธอแย่ไม่่าาุหรอ่ะอาะหนัว่าุ้วย้ำทีุ่ั้ใะหลอใ้เธอ"
"โมรู้่ะว่าุไม่ไ้หลอใ้เธอแ่ถ้าุไม่ทำให้เธอไว้ใุะเ้าอออเธอไ้ยัไิสิะ"
"อนนี้ำว่าเสียใอุมันลบล้าวามเสียใในใอหมอเอมไม่ไ้หรอนะะน้ำ"
"ุพัผ่อน่อนเถอะ่ะเี๋ยวแผลอัเสบะยิ่แย่่อยๆิให้หมอเอมเธอใเย็น่อนแล้ว่อยุยัน"
"ไม่้อห่ว่ะเี๋ยวโมะไปส่เธอที่บ้านเอ"
"เลิพูถึนัยสัทีไ้มั๊ยะน้ำมานถึอนนี้แล้วุยัะพูอีทำไมัน"
"ุไม่ไ้ป่วย่ะน้ำ ไม่ว่าะุหรือนัยหรือใร็่าไม่ไ้มีใรป่วยทั้นั้นไปนอนพัเถอะ่ะเี๋ยวหมอเอมื่น"
เปลือามปิล่อนที่หมอเอมะหลับสนิทไปเพราะวามเพลียอีรั้
"เท็ี้แบร์ไม่สบายอยู่นอนสิรับนั่ทำอะไรอยู่รับ"
นะนายเอ่ยถามพร้อมปีนึ้นมานั่บนัน้ำ
"เท็ี้ิอะไรเพลินๆรับลู"
"ิถึุหมอนสวยอยู่หรอรับ"
"ใ่รับ นะนายิถึุหมอรึป่าวลู"
"ิถึรับผม ิถึมาๆเลย"
"เท็ี้็ิถึมาๆเหมือนันรับ"
นะนายลุึ้นยืนและโผเ้าอน้ำไว้แน่น
"อทนนะรับเี๋ยว็ไ้เอันนะรับ"
"รับลู"
น้ำออบนะนาย่อนะพานะนายมานอนอันหลับไป
"ุหมอนสวยาบวมัเลยนอนึหรอรับ"
หมอเอมยยิ้มทันทีที่เห็นหน้าอนะนายผ่านหน้าอมือถือ
"รับผมน้อนะนายไม่ไปเรียนหรอรับ"
"ไม่ไปรับนะนายิไ้เท็ี้แบร์รับ"
"อย่าลืมทาน้าวเยอะๆแล้ว็ทานยา้วยนะรับ"
"รับผม ุหมอทาน้าว้วยนะรับนะนายเป็นห่วแล้ว็ิถึุหมอมาๆเลยนะรับ"
"น้าหมอ็ิถึน้อนะนายเหมือนันนะรับ"
"ิถึเท็ี้แบร์้วยมั๊ยรับเท็ี้แบร์บ่นิถึุหมอเยอะเลยนะรับ"
หมอเอมยิ้มอบ่อนะวนนะนายเปลี่ยนเรื่อุย น้ำพลิหันหลัให้นะนายับโมและปล่อยน้ำาออมา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น