ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ 11
"ับรถีๆนะะน้ำ อบุที่มาอวยพรนะนายนะะหมอเอม"
โมเอ่ยึ้นหลัาเินออมาส่หน้าบ้าน
โมเอ่ยึ้นหลัาเินออมาส่หน้าบ้าน
"อบุเ่นัน่ะุโมวันนี้หมอผ่อนลายมาไว้ะฝาอวัมาให้น้อนะนายนะะ"
"่ะหมอเอม ับรถไหวนะะน้ำทำไมอบให้ลูน้อเอารถมาเปลี่ยนเวลาื่ม็ไม่รู้"
"แ่นานั้นแล้วหรอโม"
"โอเ่ะโมไม่พูแล้ว็ไ้ับรถีๆนะะ"
"่ะ เ้าบ้านไ้แล้วล่ะน้ำะไ้ลับ"
"ออหน่อยสิะ"
"น้ำใ่มั๊ย"
"รนี้มีนัยให้โมอรึป่าวล่ะะแล้วถ้ามีนัยะออบหรือะบโมแทน"
น้ำหัวเราะอบใ่อนะรั้โมเ้ามาอพลายมือึ้นลูบผมโมไป้วย
"อทนอีหน่อยเี๋ยวมัน็ีึ้น สู้ๆนะ"
โมหลับาลในอ้อมออน้ำ่อนะันน้ำออ
"อบุที่เป็นที่พึ่ให้โมับลูมาลอนะะน้ำ"
"น้ำยินีโมน่าะรู้อยู่แล้วนะ"
"่ะโมรู้ ลับไ้แล้ว่ะหมอเอมเธอะไ้พัผ่อน"
โมยิ้มให้หมอเอม่อนะเินลับเ้ามาในบ้านหลัาเอมับน้ำเ้าไปนั่ในรถเรียบร้อย
"ุ"
หมอเอมเอ่ยเรียะนั่อยู่ในรถ
"ว่าไหมอหรือยัเมาไม่พอเลยหาอะไรมาถามอี"
"วันนี้หมอไม่เมา่ะ"
"ื่ม่อมั๊ยล่ะ"
"ไ้นะะพรุ่นี้วันหยุ"
"ไ้ หมอ"
หมอเอมีเ้าไปที่ปาน้ำอย่าเหลืออ่อนะยมือึ้นปิปาัวเอไปลอทา
"นั่เลยหมอันลไปเอาวิสี้่อน"
หมอเอมพยัหน้าอบ่อนะนั่ลมอไปรอบๆั้นสามอัวบ้านที่ถูแ่เป็นโทรสีเ้ม่าาั้นสอที่มีโทนสีสใสแบบบับอนัย
"ั้นนี้เป็นั้นส่วนัวอันส่วนั้นสอเป็นอนัย"
หมอเอมพยัหน้ารับำถามที่เธอาใ่อนะรับผ้าห่มาน้ำมาลุมาัวเอ
"ทำไม้อแยั้นันล่ะ"
"ันับนัยไม่ไ้อบอะไรเหมือนันนะหมอ หมอ็เห็นว่ามันแ่าัน"
"หมอรู้่ะหมอแ่ไม่เ้าใว่าุะพยายามแบ่แยทำไมทั้ๆที่"
"ื่ม่อนหมอถามมาไปแล้วล่ะ"
หมอเอมถอนหายใและรับแ้วมาาน้ำ่อนะเผยอปาิบวิสี้ลืนลอ
"ื่มให้หมแ้ว่อนหมอถามไปเยอะ"
หมเอมถอนหายใและยแ้วเรื่อื่มึ้นอีรั้่อนะวาแ้วเปล่าล
"ันไม่ไ้พยายามแบ่แยอะไรแ่อะไรที่เหนือารวบุมันำเป็น้อามน้ำไป่อน็แ่นั้น"
"เหุผลนี้หมอเ้าใแ่ทำไมน้อนัยถึไม่อยาอยู่บ้านเียวับภรรยาและลู"
หมอเอมยแ้วเรื่อึ้นอย่ารู้านทันทีที่เห็นสายาอน้ำ
"็ถ้ามันอยู่ที่นั่นไ้ะ้อแยันอยู่ทำไมล่ะหมอถามอะไรผ่านสมอบ้านินึ"
"นีุ่น้ำุะวนประสาทหมอไปถึไหนัน!!"
"ถามป่ะหรือบ่นเยๆ"
"บ่น่ะ!!"
น้ำพยัหน้ารับ่อนะ้อหน้าเอมนิ่
"หมอสสัยใ่มั๊ยว่าัวนอันือใรันแน่"
หมอเอมพยัหน้า่อนะยแ้วเรื่อื่มึ้น น้ำแะมือหมอเอมและส่ายหน้า
"ื่มเยอะไปแล้วหมอำถามนี้ันเป็นนถามหมอเอ"
"ถ้าั้นุ็อบมา่ะ"
"อะื่มเลยหมอ้อารำอบาันล่ะ"
หมอเอมิ๊ปาอย่าเหลืออ่อนะระเรื่อื่มนหมแ้มและว้าแ้วในมือน้ำมาระามไป้วย น้ำยิ้มมุมปาพร้อมมอใบหน้าอหมอเอมที่เริ่มแสวามรุนแรอแอลอฮอล์ออมา
"ไม่ไ้้อารำอบสินะุหมอที่บ้านไม่มีให้ื่มรึยัไัน"
น้ำเอ่ยึ้นะอุ้มหมอเอมเ้ามานอนในห้อนอน่อนะห่มผ้าให้และเ้ามาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
"ฝันีนะุหมอ่าสสัย"
น้ำเอ่ยึ้นพร้อมปิไฟหัวเียและเินลมาล้มัวนอนหลับไปที่ห้อนอนอนัย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น