คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่ 12
น้ำเอ่ยเสียหวานและวาระเป๋าล
"ิถึหมอัเลย่ะ"
นไ้อบพร้อมับมือน้ำมาหอม น้ำอมยิ้มและึมาออมาลูบแ้มนไ้
"ปวแผลรึป่าวะแล้วหายไ้รึยั"
"ปวหัว่ะหมอปวมาๆเลย"
น้ำสะุ้เล็น้อยที่ถูนไ้บอ่อนะยมือึ้นลูบผมนไ้
"อหมอรวหน่อยนะะะไ้ัยาให้ถู"
"ันิถึหมอนะะิถึริๆ"
นไ้เอ่ยอย่าริัหลัาที่เฝ้ารอารไ้เอับน้ำมาลอหนึ่อาทิย์
"หมอรู้แล้ว่ะแ่อหมอรว่อนนะะะไ้ทาน้าวเ้า"
"็ไ้่ะ"
น้ำยิ้มหวานรวอาารอนไ้่อนะลุเินเ้ามาเรียมอุปร์เ็ัวให้
"เ็ัวนะะไ้สูมาเลย"
นไ้พยัหน้าอบและถอเสื้อนอนออ าเรียวสวยมอเรือนร่าอนไ้้วยวามเินอาย่อนะนั่ลเ็ัวให้อย่าเบามือ
"หนาวหรอะ"
น้ำเอ่ยอีรั้หลัาสวมเสื้อให้นไ้เสร็"
"่ะปวหัวั"
น้ำยิ้มหวานและประอนไ้นอนล
"นอนรอสัรู่นะะหมอะลไปบอแม่บ้านให้ทำ้าว้มร้อนๆมาให้แล้ว่อยแะแผลันนะะ"
นไ้พยัหน้าอบ่อนะยอมปล่อยมือน้ำออ
"นไ้าทาน้าวเถอะ่ะ"
นไ้ลืมาึ้นและมอหน้าน้ำ
"หมอเรียันว่าเอม็ไ้นะไม่้อเรียนไ้หรอมันูห่าเหินั"
น้ำยิ้มรับพร้อมพยัหน้าอบ
"ถ้าอย่านั้นุเอมลุึ้นมาทาน้าว่อนนะะ"
เอมยันัวึ้นนั่และับผมทัหูให้น้ำ
"ทำไมเอม้อิถึเธอ้วยนะเ็น้อย"
แววาพร้อมน้ำเสียที่อบอุ่นอเอมทำให้หัวใอน้ำเ้นไม่เป็นัหวะแบบที่ไม่เยเป็นมา่อน
"อบุที่ิถึันนะะุเอม"
"เธอื่ออะไรหรอ"
"น้ำ่ะทาน้าวนะะ"
เอมรวบัวน้ำมาอและูบไหล่าวเนียนอย่าอ่อนโยน
"ุเอมาปล่อยัน่อนนะะเี๋ยวใรเ้ามาเห็น"
น้ำเอ่ย้วยวามเินอายที่ไม่เยมีใรไ้ใล้ิัวเอแบบที่เป็นอยู่
"ัวเธอหอมมาเลยนะ หอมแบบที่ันลืมไม่ลริๆ"
เอมเอ่ยเสียนุ่มพร้อมูบลอเลียที่ใบหน้าและลำออน้ำอย่าำนา
"ุาไม่ทำแบบนี้สิะ"
น้ำเอ่ยอย่าิัพร้อมบีบมือเอมไว้แน่น วามหวาบหวามที่เิในร่าายทำให้น้ำลืมัวปล่อยเสียราเล็ลอออมา เอมยิ้มมุมปาและับน้ำหันมาหาัวเอ
"ไม่ทำแล้ว็ไ้แ่เธอ้ออยู่นว่าันะหลับนะ"
น้ำยิ้มหวานและลูบแ้มเอม
"อบุนะะที่ไม่ทำอะไรัน"
"ป้อน้าวันหน่อยสิน้ำ"
น้ำยิ้มหวานรับ่อนะนั่ป้อน้าวเอมนหม
"ทำไมแผลเป็นแบบนี้ล่ะะุแอบื่มแอลอฮอล์ใ่มั๊ยะ"
น้ำเอ่ยถามหลัาแะผ้าปิแผลออ
"นิหน่อยเอนะ"
น้ำถอนหายใและลูบแ้มเอม
"นิหน่อย็ไม่ไ้เห็นมั๊ยะเพราะว่าื้อแบบนี้แผลเลยไม่หาย่ะที"
เอมยิ้มมุมปาและึน้ำลมานั่ััวเอ
"ลัวไม่ไ้เอเธออีไ"
"มีอีหลายวิธีเลย่ะทีุ่ะเอันไ้แ่อย่าทำแบบนี้อีนะะถ้าแผลิเื้อึ้นมาุะอันรายนะ"
"็ไ้ันไม่ื้อแล้ว็ไ้แ่อนนี้ัน่วแล้วมานอนให้ันอหน่อยนะ"
น้ำเม้มปาและพลิัวมาหาเอม
"ไม่อไ้มั๊ยะับมือ็พอนะ"
"อะไร็ไ้ที่ไ้อยู่ใล้เธอันยอมทั้นั้นแหละ"
เอมูบหน้าผาอย่าอ่อนโยน่อนะล้มัวลนอนพร้อมับมือน้ำไว้แน่น
"พัผ่อนนะะุเอมะไ้หายไวๆ"
เอมยิ้มรับและหลับาล น้ำยมือึ้นลูบผมเอมที่หลับไปเพราะพิษไ้หลายั่วโม่อนะ่อยๆแะมือัวเอออามือเอมและลุึ้นยืน
"อีสอวันเอันนะะ"
เอมว้ามือน้ำไว้และลืมาึ้น
"า"
น้ำานรับและนั่ลอีรั้
"อเบอร์ไ้มั๊ยวามิถึมันทรมาน"
น้ำยิ้มหวานรับและส่มือถือัวเอให้เอม เอมรับมือถือาน้ำและโทรเ้าเบอร์ัวเอ
"ถึบ้านโทรหา้วยนะันะไ้รู้ว่าเธอปลอภัย"
"ไ้่ะนอน่อนะะัน้อลับแล้ว"
เอมโน้มอน้ำลมาหาและูบหน้าผาอย่าอ่อนโยน
"ับรถีๆนะเ็น้อยอัน"
น้ำยิ้มรับและ่อยๆปล่อยมือาเอม่อนะเินยิ้มเินออาห้อไป
"น่ารัเสียริ"
เอมเอ่ย้วยรอยยิ้ม่อนะหลับไปอีรั้
ความคิดเห็น