[fic :Osomatsu-san ] : THE BOSS

 เมืองอาคัสสึกะ เวลา 20.00

     แก็งมาเฟีย...

..คุณก็คงเคยเห็นตามหนังสือพิมพ์สินะว่าพวกเขามีอำนาจ และองค์กรใหญ่ขนาดไหน มาเฟียแก็งมัตสึโนะเช่นกันกลุ่มอาคัสสึกะ เป็นแก็งมาเฟียที่มีรายได้และชื่อเสียงอยู่เป็นอันดับต้นๆและไม่พ้นศัตรูทางการเงินเช่นกัน แต่ความสามารถที่เก่งหลากหลายบวกกับคนในองค์กรที่ฝึกมาอย่างดีเยี่ยมทำให้ไม่ใช่ปัญหานะ แต่ว่า...อีกไม่นาน

     บ้านหลังใหญ่สีน้ำตาลโมเดลสวย ตกแต่งไปด้วยของหรูที่น้อยคนนักจะมาเห็นหรือจับต้อด้วยตัวเอง ภายในบ้านยังคงมีไฟสีขาวนวลส่องอยู่กลางโถงบ้าน ชายหนุ่มที่ยังคงสวมเสื้อสูทพร้อมสำหรับไปทำงานแม้จะอยู่ในกลางคืนก็ตามที เสียงเดินลงมาจากบันไดดังสนั่นไปทั่วบ้าน ทำให้รู้ได้เลยว่าคนปกติถ้าไม่ได้โกรธหรือเครียดอะไรคงไม่เดินลงมาแบบนั้นแน่นอน

     "นี่! ผมบอกแล้วไงว่าผมมีงานนะ! ถ้าเรื่องไร้สาระละก็อย่ามากวน!--"เสียงคำด่าที่ไม่ตกฝ่าของร่างบางทำเอาผู้เป็นพี่ชาย มีเหงื่อบนใบหน้าหล่อๆนั้น มือทั้งสองยกขึ้นมาในระดับอกมือข้างซ้ายยังคงถือและบนหน้าจอยังคงโชว์เบอร์ของอีกฝ่ายอยู่เลย จู่ๆพี่ชายคนนี้ก็ดันเรียกร่างบางลงมา ทั้งที่รู้ว่าเจ้าตัวกำลังทำงานอยู่

     "น..นี่อย่าพึงอารมณ์เสียสิโจโรมัตสึ พี่ชายก็ไม่ได้อยากรบกวนนะแต่.."

     "แต่อะไรเหล่า! คารามัตสึ"โจโรมัตสึยังคงตะคอกเสียใส่แต่ครั้งนี้ดูมีน้ำหนักที่เบากว่าคำพูดแรกเสียอีก ทำให้พี่ชายหน้าหล่อถอนหายใจเบาๆ ด้วยความโล่งใจที่น้องชายใจเย็นลงได้แล้วแม้หน้าตาจะกำลังขมวดคิ้วก็เถอะ

     "ก็พอดีท่านเขาที่โทรมาจากโรงพยาบาลนะ บอกให้พวกเรารอบางอย่างจากท่านนะสิ.."เมื่อสิ้นเสียง โจโรมัตสึก็ถึงกับตาโตขึ้นมาทันที ท่านพ่อของพวกเขานั้นนอนโซมอยู่ที่โรงพยาบาลเพราะเขานั้นดูใกล้จะถึงเวลาหมดลมหายใจเต็มทีแล้ว ส่วนแรงที่จะเดินหรือขยับก็แทบไม่มีถึงแม้ในอดีตท่านจะแข็งแรงมากก็เถอะ

     "รอ? ท่านจะมาหรอ!?"โจโรมัตสึเปลี่ยนน้ำเสียงเป็นเสียงแหลมแต่ดูน่ารัก และท่าทางที่เปลี่ยนจากมือข้างลำตัวเป็นการยืนกอดอกแทน

     "ปาว..ไม่ใช่หรอกเห็น 'เขา'จะมาอธิบายเองนะ"โจโรมัตสึ รู้สึกสะดุดกับคำพูดที่ดูเหมือนกับมีบางสิ่งบางอย่างจะมา เขาหรอ แปลว่าต้องมีใครกำลังมาแน่นอนเลย โจโรมัตสึก็ใช้สติปัญญาที่เฉียบคมของคำคิดไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วน

     "เขา..ใครกันนะ"

     "ไม่รู้เหมือนกัน..ฉันเองก็พึงได้ยินเมื่อไม่นานมานี้เอง ฉันก็ surprised อยู่ไม่น้อยเลย! แต่ว่าฉันมั่นใจว่าเขาต้องเป็นSo Good!มากแน่นอนเลย!"พี่ชายที่แทบจะเรียกพี่ชายดีไหมเนี่ย เขาเอาแต่พูดอะไรที่มันดูเวอร์วังจนมันรู้สึกเหมือนเจ็บๆด้านในร่างกายยังไงไม่รู้ โจโรมัตสึพยายามเลี่ยงคำพูดบ้าๆนั้น แม้จะอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เล็ก ก็ใช่ว่าจะชินนี้

     "โถ่!แล้วทำไมตอนแรกนายไม่ถามเหล่า!..สงสัยผมคงต้องโทรไปถามเองดีกว่า.."โจโรมัตสึพูดอย่างหงุดหงิดที่อีกฝ่ายไม่คิดจะถามเรื่องสำคัญ ก่อนจะเดินหันหลังแล้วเดินไปที่โทรศัพท์บ้านที่ติดอยู่บนกำแพงสีขาวเทาดูเรียบหรู

     "Stop! โจโรมัตสึ ฉันว่าถ้าโทรไปตอนนี้ต้องรบกวนเวลาการพักผ่อนของ Our father นะ!"คารามัตสึก็ขว้ามือของโจโรมัตสึได้ทันก่อนจะอธิบายให้อีกฝ่ายฟังด้วยเหตุผล โจโรมัตสึก็ย่อนมือลงมาอยู่ระหว่างตัว คารามัตสึเองก็ค่อยๆคลายมือหนาออกเช่นกัน

     "แล้ว..--"

     "ขอโทษนะครับนาย...หน้าบ้านมีผู้มาพบครับ!"เสียงของพ่อบ้านดังขึ้น ทำให้พี่น้องแก็งมาเฟียหันไปมองที่ต้นเสียงทันที

     "โอ้! คงมาแล้วล่ะ!เดี๊ยวฉันออกไปต้อนรับเอง นายรออยู่ด้านในก็ได้"คารามัตสึก็ยืนหลังขึ้นให้ตรง พร้อมใบหน้าที่ยังคงดูเจ็บเหมือนเดิม เขาเดินไปมาตบไหล่ของโจโรมัตสึหนึ่งทีก่อนจะเดินออกไปหาผู้มาเยือนคนใหม่ โดยไม่ทันให้โจโรมัตสึได้พูดอะไรเลย แต่ร่างบางเองก็ไม่ได้มีอะไรจะพูดมากมายหรอก เขาก็ทำตามคำสั่งให้ยืนรออย่างนั้น

     "ใครกันนะ..ทำไมเราถึงไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน ท่านก็ไม่ยอมบอกอะไรเลยนิ.."โจโรมัตสึยังคงใช้ความคิดของตัวเองอยู่ชั่วครู่ มือที่นำมันขึ้นมาจับคางและอีกมือก็มารองรับเอาไว้ทั้งสองมือยังคงไม่มีทีท่าว่าจะย่อนลงเลย

.

.

.

     ร่างบางที่นั้งรอบนโซฟาสีเทา รอดูคนที่คุณพ่อส่งมาเวลามันก็ผ่านไปหลายนาทีอยู่ ซัก 5 นาทีได้แล้วปกติแค่ต้อนรับ 3 นาทีก็เสร็จแล้วน่าา..โจโรมัตสึผลางลุกขึ้นอย่างขี้เกียจแล้วเดินไปรอบๆ เพื่อไม่ให้ตัวเองคลายข้อสงสัยในหัวได้บ้าง "หืม? ทำไมนานจัง..นี้หรือว่าไปคุยเรื่องๆไร้สาระกันหรือไงเนี่ย!?" 

     ร่างบางเริ่มทนไม่ไหวที่ต้องให้รออีกนาน ไม่ใช่ว่าตนเองจะเป็นคนทีใจร้อนอะไรนะ แต่พอคิดสิ่งที่คารามัตสึบอกมามันก็อดสงสัยไม่ได้แล้วมันก็ยิ่งทำให้เครียดไปใหญ่อีก โจโรมัตสึตัดสินใจเดินไปยังประตูของตัวบ้าน มือขาวก็เอื้อมไปจับกลอนประตูสีทอง แต่แล้วประตูที่ถูกปิดอยู่ก็ถูกคนด้านนอกผลักเขามา ร่างบางรีบเด็งตัวออกมาเล็กน้อยเพื่อไม่ให้ชนประตู ร่างสูงดวงตาสีน้ำเงินดำมีเสน่ห์ก็โผล่หน้าออกมา

     "คารามัตสึ! ทำไมแต่ต้อนรับต้องนานขนาดนี้ห๊ะ!? นี้อย่าบอกผมนะว่า--"โจโรมัตสึไม่รอช้าที่จะพ่นคำด่าออกมา พี่ชายแสนใจดีอย่างคารามัตสึก็ต้องเหงื่อนตกอีกครั้งแล้วรีบใช้มือทั้งสองยกขึ้นมาห้ามก่อน

     "ด..เดี๊ยวโจโรมัตสึ! ฉันรู้ว่า Brother หัวเสียนะ! แต่ช่วงฟังเหตุผลหน่อยสิ!"ร่างบางก็หน้าแดงขึ้นมานิดหน่อย เพราะความรีบร้อนของตน ร่างบางจึงกลับไปอยู่ท่ากอดอกเหมือนเดิม แต่สายตามันก็ไม่ได้ต่างไปจากเมื่อกี้เลยแค่รู้สึกได้ถึงความใจเย็นลงนิดหน่อย

     "ขอโทษละกัน..เอ๊า! อธิบายสิ"

     "เออ..งั้นขอแนะนำก่อนละกันนะ"คารามัตสึก็เบี่ยงตัวไปทางซ้ายเล็กน้อย ก็ปรากฏชายหนุ่มหน้าตาประหลาดคนนึงที่เหมือนจะยังไม่รู้ตัวด้วยซ่ำว่า เขากำลังถูกจับจ้องด้วยสายตาที่เพ่งมองของโจโรมัตสึ รูปร่างที่ดูสูง ถ้าเท่าเทียบกับนายแบบคงจะเป็ยแบบนั้น ดวงตาสีสีแดงทับทิมสดผสมกับสีดำทำให้ดูสวย เสื้อสูทด้านนอกที่ไม่ติดกระดุมและเสื้อในสีแดงพร้อมกับเนคไทสีดำเข้ากับสูท หมอนี้..ใครกัน? ไม่คุ้นหน้าเลยแหะอยู่ในแก้งหรือปาว? ไม่นะไม่เคยเห็นจากหนังสือพิมพ์หรือสื่อด้วยซ่ำ คงเป็นคนธรรมดาหรือนี้?

     "โอ๊ะ? โทษทีๆ! พอดีไม่ทันสังเกตนะ!"ชายหนุ่มที่พึ่งรู้ตัวว่ากำลังถูกจ้องมองจากสายตาสีเขียวมรกตอยู่ ก็รีบวิ่งเข้ามาหาโดยเร็วใบหน้าที่ยิ้มแย้ม มันทำให้โจโรมัตสึแปลกใจนิดหน่อย ปกติแล้ว..มาเฟีย ประชาชนทั่วไปจะไม่มายุ่งเกี่ยวอย่างสนิทสนมเพราะมาเฟีย..ก็เหมือนเครื่องรางโชคร้ายนั้นแหละ แต่หมอนี้...กลับไม่ได้มีความรู้ที่หวาดกลัว เกรงใจเหมือนคนอื่นๆเลย สายตานั้น..มันดูมีอะไรน่าค้นหามากกว่านั้นอีก

     "นายคือคนที่ท่านเรียกให้มาหรอ?"

     "ใช่! ฉันเองแหละ!นับตั้งแต่วันนี้เรามาเป็นครอบครัวเดียวกันน่าา"

     "ห..ห๊ะ!? พูดอะไรนะ!? คารามัตสึหมอนี้อะไรกันห๊ะ!"โจโรมัตสึที่ตอนแรกหัวเสียแล้ว ตอนนี้คงจะเป็นหัวร้อนซะมากกว่า จู่ๆตนแปลกหน้ามาบอกอย่างนี้ใครมันจะไม่ออกอาการแบบนี้กันล่ะ? อย่างกับโรคจิต! คารามัตสึก็เริ่มกังวลนิดหน่อยว่าตัวเองต้องโดนโจโรมัตสึว่าอะไรอีกแน่ก็รีบอธิบายให้อีกฝ่ายฟังอย่างเร็ว

     "คือ!..คุณพ่อส่งหมอนี้มาอยู่ให้แก็งมาเฟียเรานะแล้วก็..."

     "ตำแหน่งล่ะ? ตำแหน่งอะไร!? ทำไมเรื่องแค่นี้บอสคนใหม่อย่างนายถึงไม่รู้หรือแม้แต่ผม..?"ไม่มีใครฟังผิดหรอก หัวหน้ามาเฟียหน้าใหม่ที่กำลังจะได้รับตำแหน่งต่อจากคุณพ่อ มัตสึโนะ คารามัตสึ ลูกชายคนโตผู้มีพรสวรรณ์รอบด้านแต่ก็เป็นคนที่ไม่ค่อยมีไหวพริบนัก โจโรมัตสึก็ไม่ได้ติดใจกับตำแหน่งมากนัก เพราะรู้ว่า..ตัวเองต้องค่อยช่วยเหลือพี่ชายที่เป็นจะได้ตำแหน่ง ไม่ใช่ตน

     "เออ...คือ..ก็..หมอนี้นะ.."

     "เอ๋!!? นี้นายเป็นบอสหรอ!? แหม่ๆเสียใจด้วยน่ะ! เดี๊ยวฉันสานต่อแทนนายเอง!"ร่างสูงประหลาดก็เดินหน้ายิ้มไปที่คารามัตสึพร้อมตบบ่าของเขา 2-3 ที โดนที่คำพูดของเขามันทำให้โจโรมัตสึยิ่งปริ๊ดขึ้นไปอีก ยังมีหน้ามาทำหน้าระรื่นอีก! 

     "นี้!! พูดเรื่องบ้าอะไรว่ะ!"

     "หาาา นี้นายไม่รู้อะไรเลยใช่ไหมเนี่ยยย!"ชายหนุ่มหันมาสนใจ โจโรมัตสึที่กำลังชี้นิ้วไปทางตน ร่างสูงก็ค่อยๆเดินมามือของเขาร่วงไปที่กระเป๋ากางเกง สายตาและรอยยิ้มที่แสนหน้าเจ้าเล่ห์

     "เอ๊ะ?"

     "อาาา ฉันก็ผิดนี้เนอะ ลืมแนะนำตัวไปเลยย!"แขนใหญ่ที่คุ้มไปด้วยแขนสูทมาวางไว้บนไหล่ร่างบาง พร้อมกับยื่นหน้าที่แสนเจ้าเล่ห์และกวนตีนในเวลาเดียวกัน เข้ามาใกล้ๆโจโรมัตสึโดยที่ไม่ได้ดูเลยว่ามันเสียมารยาทแค่ไหนเหล่าคนใช้คนอื่นๆนะน่ะ เพราะปกติในบ้านหรือในแก็งโจโรมัตสึจะดูน่ากลัวกว่าคารามัตสึเสียอีก 

     "ฉัน! โอโซมัตสึ นับตั้งแต่วันนี้ฉันจะมาเป็นบอส! พวกนายเอง!"โอโซมัตสึยิ้มกว้าง แต่ผิดกับโจโรมัตสึที่กำลังทำหน้าตกใจ คารามัตสึก็เหงื่อตกเยอะกว่าเดิมพร้อมพยายามเบี่ยงไปมองทางอื่นเพื่อไม่ให้สบสายตาของน้องชาย 

     "หลักฐานเหล่า! จู่ๆมาบอกกันอย่างนี้คิดหรอว่าจะง่ายขนาดนั้น!! นี้มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะถ้าคิดจะมาเล่นมุขละก็มีดนี้มันจะทะลุกระบาลแกเอง!"โจโรมัตสึก็หยิบมีดที่อยู่ในเสื้อของตน มันเป็นอาวุธที่สามารถบกได้สะดวกเหมาะสำหรับการป้องกันตัว แต่เรื่องนี้คงต้องเว้นไป เพราะตอนนี้คมมีดสีเงินมันชี้ไปทางร่างสูงที่ไม่คิดจะมีอาการตกใจอะไรเลย

     "Stop! Brother! ไม่ได้นะ คนๆนี้คือคนของคุณพ่อนะ!"

     "นายจะเชื่อรึไงกัน!! หมอนี้โกหกหรือปาวก็ยังไม่รู้เลย! นายจะยกตำแหน่งให้เพียงแค่คำพูดที่ไร้หลักฐานอย่างหมอนี้นะหรอ!? หึ คนจากแก็งคู่อริหรือปาว..ก็ยังไม่รู้เลยนิ"โจโรมัตสึไม่ยอมที่จะยกตำแหน่งหัวหน้าแก็งให้กับคนที่ไม่รู้จักเด็ดขาด มันเคยเจ็บมาครั้งนึงแล้วจะไม่ยอมให้มันเจ็บเป็นครั้งที่สองหรอก!

.

.

.

.

ยินดีต้อนรับทุกท่าน!

ขอตอนร้บเข้าสู่นิยายเล่มนี้นะ^^ ทุกคนคงจะเคย..หรือไม่รู้จักนิยายเรื่องนี้ เพราะนิยายเรื่องนี้ถูกปิดไปและตอนนี้ไรต์ก็เปลี่ยนมันเป็นนิยายใหม่ แค่ยังคงคอนเซปเดิมคือ แก็งมาเฟียมัตสึ นั้นเอง แต่สำหรับเนื้อหาหรือเนื้อเรื่องเนี่ย..ขอบอกก่อนว่า ทุกคนลืมเรื่องเก่าไปให้หมด!เลย เพราะเรื่องให่นี้...ไม่มีอะไรเกี่ยวกับเรื่องเก่าแน่นวล!

Main Pair : OsoChoro (คู่เมนหลักตลอดกาล!!) - KaraIchi,IchiKara(คู่นี้ได้ทั้งรุกและรับนะจร้าา เพราะมันมีได้หลายรูปแบบแค่ยังคงอยู่คู่นี้นั้นแหละ) - JyushiTodo (คู่น้องเล็กก็น่ารักน่าา)

キャラクター紹介

(Character introduction)

 

おそ松 

OsoMatsu

"นายกล้าขัดคำสั่งบอสอย่างฉันหรือไงกัน"

カラ松

KaraMatsu

"ถ้ามีคนที่ดีกว่าฉันทำแทน..มันก็ดีกว่าไม่ใช่หรือไง?"

チョロ松

ChoroMatsu

"บอกไว้ก่อนนะ! หัวหน้าบ้าๆอย่างนาย ผมไม่มีวันยอมรับหรอก!"

一松

IchiMatsu

"..ฉันแค่ทำตามหน้าที่..ไม่ได้ทำเพื่อใคร.."

十四松

JyushiMatsu

"มัสเซิล! มัสเซิล! ฮ่าๆๆ บอสคนใหม่สุดยอดจริงๆ!"

トド松

TodoMatsu

"คิดว่าผมอ่อนแองั้นหรอ? ฮิฮิ..คิดผิดคิดใหม่ได้นะฮะ!^^"

ถ้ามีตัวละครเพิ่มเติมก็จะแนะนำไปในตอนๆนั้นเลยนะ หวังเรื่องนี้ที่ทุกคนรอมันจะไม่ทำให้ผิดหวังนะจร้า! สำหรับบนเริ่มแรกนี้ก็จบแค่นี้แหละ อย่าลืมกดFAV. เพื่อรับชมรับอ่านก่อนใคร และอย่าลืม คอมเม้นด้วย!

CR (ธีม) : 

CR.SQW