ห้วงฝันนิทรา (ข้ามภพ)

ขณะสาวแว่นอย่าง ‘พีชญา’ กำลังบ้าอ่านนิยายจีน
เพ้อว่าเป็นนางเอกข้ามภพอยู่ดีๆ
รู้สึกตัวอีกทีก็ตื่นมาเจอกับหนุ่มผมยาว
ผู้อ่อนโยนใต้ต้นท้อในคืนจันทร์เต็มดวง

คงโรแมนติกเหลือเกิน...
หากไม่ใช่ให้เธอมาเป็นแค่วิญญาณ แถมยังให้
ชายหนุ่มที่มองเห็นเธอได้ดันมีนางในดวงใจแล้วอีก
สวรรค์ช่างโหดร้าย
อุตส่าห์ส่งเธอให้ฝันข้ามภพมาได้
ไหงลืมส่งเนื้อคู่มาให้เธอล่ะเจ้าคะ?!

ยัง...ยังไม่พอ ด้วยความสงสาร
ทำให้เธออาสาเป็นแม่สื่อสานรักให้คนอื่นเขา
โธ่...เนื้อนุ่มๆ หล่อๆ ก็ไม่ได้กิน
ยังต้องมาทนแบกรับความโหดร้ายเงียบจาก
ผู้ที่ตอนแรกเธอเผลอคิดว่าเป็นพระรองผู้แสนดีไปได้อีก!

      หยางหรงขมวดคิ้วดุกับอาการของอิสตรีผู้ที่ไม่มีความเป็นกุลสตรีแม้เพียงนิด ดวงตาสีดำมองเขม็งไปยังนิ้วของหญิงประหลาด นางกล้าชี้หน้าเขาอย่างที่ไม่เคยมีใครกล้าทำ

       พีชญายิ้มแหยก่อนจะค่อยๆ ลดมือลง เมื่อเห็นสายตาคนเบื้องหน้าที่มองนิ้วเธอราวจะ ตัดมันทิ้ง เธอจึงเริ่มใช้แผนเจรจาอย่างสันติ “ฉันเป็นแค่คนผ่านมาเท่านั้น สุภาพบุรุษไม่ควร ทำร้ายร่างกายสตรีอ่อนแอ คุณควรปล่อยมือได้แล้ว”

       “หากเจ้ากระทำอย่างเยี่ยงสุภาพสตรี ข้าย่อมต้องกระทำการเดียวกัน” เสียงทุ้มนุ่มนวล ที่เปล่งออกมาพาให้เธอเคลิ้มไปชั่วครู่ ก่อนรู้สึกตัว กระพริบตาปริบๆ มองหนุ่มหน้าหวานนิ่ง แล้วคิด

       เอ๊ะ เดี๋ยวก่อนนะ ประโยคมันอย่างไรชอบกล...

       พีชญาเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันในใจเมื่อตระหนักได้ว่ากำลังโดนหลอกด่า ริมฝีปากบางขยับ ยิ้มหวาน...เคลือบยาพิษ “บุรุษผู้ชอบคิดเล็กคิดน้อย และปากจัดดังสตรี ก็ไม่คู่ควรเรียกตน ว่าบุรุษเช่นกัน”

งานนี้...พระเอกเย็นชาโหดร้ายหลบไป พระรองผู้แสนดี แต่ปากจัดคนนี้ จะขึ้นแท่นหนุ่มผู้โดนสาวแย่งชิง (กันฆ่า) แทนเอง

Credits Images: Ibuki ,Eno ,痕迹画廊

สำหรับเรื่องนี้แต่งเพื่อคลายเครียดมากๆ ค่ะ เป็นเรื่องที่แต่งไปยิ้มไป แค่อ่าน...เพื่อนๆ ต้องเดากันได้แน่เลย ว่ามีแรงบันดาลใจมาจากการหยอกล้ออย่างน่ารัก (ภาษาชาวบ้านเรียกกัดจิก) ให้กับนิยายแนวนางเอกทะลุมิติมายุคจีนโบราณค่ะ

เรื่องนี้เน้นฮา สาระไม่มี ผิดพลาดประการใดสำหรับแนวจีนสไตล์นี้ต้องขอออกตัวไว้ก่อนเลย ว่าเพิ่งได้ลองจับเป็นครั้งแรกจริงๆ ค่ะ แต่ทนไม่ไหวเพราะพลอตมันล้นอกจริงๆ น่ะเจ้าคะ

นิยายเรื่องนี้ไม่มีอยู่จริงตามประวัติศาสตร์ เป็นเพียงเรื่องราวที่เกิดจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน